31. Zondag 2 oktober

100 3 3
                                    

~Thomas

De lichten gaan uit en ik druk het gas vol in. Eindelijk, na een aantal slechte starts, kom ik voor de verandering eens goed weg.

Ik ben volledig geconcentreerd en klaar voor de race. Het doet me goed dat Emma en ik het weer bijgelegd hebben. Maar daar wil ik nu niet aan denken. Ik ga me helemaal richten op de race.


"Really? Sebastian is crazy!" vloek ik over de radio. Ik moet uitwijken voor de auto van Sebastian, waardoor ik veel plaatsen verlies en nu als zesde rijd.

Vlak voor de helft van de race merk ik dat de grip minder wordt. Ik blokkeer soms mijn voorbanden wat niet optimaal is.

Net na de ontploffing van de motor van Lewis, waar ik stiekem heel erg blij mee ben, komen Daniel en ik dichtbij elkaar. We krijgen geen team orders, dus ik probeer hem nog voorbij te gaan. Maar na een paar mislukte pogingen geef ik het ook maar op, straks rijden we elkaar nog de baan af.

Uiteindelijk kom ik als tweede over de finish en over het algemeen ben ik wel tevreden. Spanje was mijn feestje, nu is het Daniels feestje. Ik gun hem deze overwinning en het is goed voor het team. Zo lopen we weer uit op Ferrari in het constructeurs kampioenschap.

Daniel, Nico en ik lopen naar het podium. Nadat we de bekers uitgereikt krijgen, is het weer tijd voor de champagne. Daniel pakt meteen zijn champagne, giet het in zijn schoen en drinkt onder luid gejuich van het publiek zijn 'shoey'.

Daarna moet Christian er aan geloven. Daniel giet er weer wat in zijn schoen en geeft de schoen aan Christian. Volgens mij krijgt Christian meer champagne over zijn gezicht heen dan dat het daadwerkelijk in zijn mond gaat, maar oké.

Dan wijst Daniel opeens naar mij. Hij wil dat ik ook zijn shoey ga doen. Oh, shit. Daniel giet weer wat in zijn schoen en geeft hem aan mij. Nou geloof me, dit wil je niet drinken. Het is een gore mix van zweet en champagne. Ik ga bijna over mijn nek, maar weet nog een glimlach op te zetten. Nooit meer. Ik weet ook gewoon dat Emma hier echt van gaat genieten...

Ook Nico moet er aan geloven. Hij drinkt en schudt meteen zijn hoofd. Ik begrijp hem.

Daarna komt Mark Webber het podium opgelopen voor de interviews. Zelfs hij komt er niet vanaf zonder een slok te hebben genomen van Daniel zijn schoen. Daarna gooit hij de shoey-schoen van Daniel het publiek in en begint met Daniel, dan ik en daarna Nico.


Voor de vijfde keer dit seizoen word ik weer uitgeroepen tot 'Driver of the Day'. Eigenlijk vind ik het stiekem echt leuk dat ik zo vaak word uitgeroepen tot 'Driver of the Day'. Is toch nog even een klein extraatje.

Na nog een rondje bij de media, loop ik weer terug naar de motorhome. Aangezien we volgende week weer naar Japan moeten, blijf ik deze week in deze omgeving. Ik heb Diego gevraagd of hij met mij mee wilt gaan en dat wilde hij. Emma gaat namelijk vanavond weer terug en daarom is Diego vanochtend aangekomen en heeft de hele race samen met Emma in de pitbox doorgebracht. Ik zal hem zo wel even bellen om te zeggen dat we wel kunnen gaan.

In principe mag je gewoon gaan als je alle verplichtingen hebt gedaan, zoals de mediaronde. Meestal vind ik het wel fijn om nog even wat langer te blijven, maar ik denk dat ik vandaag niet zo laat hier weg ben. We hoeven ons hier eigenlijk ook maar een paar dagen te vermaken. Donderdag loop ik al weer rond op Suzuka.

Eenmaal in de motorhome bel ik meteen naar Emma. Ze neemt gillend de telefoon op en feliciteert mij met mijn tweede plek. Ik zeg dat ik zo naar haar toe kom en dat ze bij Diego moet blijven. Gelukkig kunnen Emma en Diego het goed met elkaar vinden, Emma schijnt sowieso makkelijk vrienden te kunnen maken. Ze kan het ook al zo goed vinden met een paar mensen uit mijn team.

Nadat ik mijn spullen heb gepakt, loop ik nog even naar het team toe om ze te bedanken. Daarna loop ik naar Emma en Diego. Emma vliegt mij meteen om mijn hals en kust me. Diego staat er grijnzend bij.

Ik neem afscheid van Emma die samen met Veronique weer terug gaat naar huis. Ik zal haar nu pas weer in Abu Dhabi zien, dus dat is wel even pijnlijk.

Diego en ik zwaaien Emma en Veronique uit en daarna verlaten we ook het circuit. Laten we eens kijken wat er hier allemaal te doen is!

~~

Aangezien ik even vergeten ben om iedereen fijne kerst enzo te wensen, hoop ik dat jullie een paar leuke dagen gehad hebben! Ik wens jullie allemaal een gezond en gelukkig 2017 toe!

Get closer to the limit «Dutch»Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu