Get closer to the limit «Dutch»

24. Maandag 4 juli

"Wat heb jij vannacht gedaan?" Stephan kijkt mij met een geniepige blik aan. We zitten in de ontbijtzaal van het hotel. Dit is de laatste dag dat wij hier zijn, want donderdag moeten we alweer in Silverstone zijn.

Stephan is de laatste weken uitgegroeid tot één van mijn beste vrienden. Mijn gay best friend. Dat heeft hij tussendoor nog even verteld. We zien elkaar natuurlijk regelmatig en kunnen het enorm goed met elkaar vinden.

"Geslapen, wat zou ik anders moeten doen?" antwoord ik onschuldig, maar ik voel dat ik een beetje rood word. Thomas is alweer vertrokken naar het circuit om te laatste dingen te regelen, dus ik zit alleen met Stephan en een paar andere teamleden in de zaal.

"Ja precies, wat zou je anders moeten doen. Dus je hebt alleen geslapen?"

"Als je het antwoord toch al weet, waarom vraag je er dan nog naar?"

"Omdat ik het leuk vind om jou te plagen," grinnikt hij.

"Thanks, Stef. Hoe weet je dat trouwens? Is het zo obvious?". Ik dacht dat ik mezelf nog redelijk gefatsoeneerd had vanochtend. Gelijk toen ik wakker werd heb ik een douche genomen en mijzelf klaar gemaakt. Wat eigenlijk geen zin had, want even later kon ik het weer helemaal opnieuw doen, maar oké.

"Je straalt, Emma. En niet zo'n beetje ook." 

"Oh, nou, als dat het alleen is." Ik voelde me ook echt super goed vandaag. Ik zit lekker in mijn vel en had het gevoel dat ik de hele wereld aan kan. Nou ja, dat is ook wel weer een beetje overdreven, maar je snapt het wel.

"Hoe was het?" Stephan schuift iets naar mij toe.

"Stephan, toe!" Ik moet stiekem lachen om hem. Hij vraagt het ook gewoon. Normaal gesproken vind ik het fijn dat hij zo open en eerlijk is, maar nu is het iets te veel van het goede...

"Wat? Dat hoor ik als je beste vriend toch wel te weten? Trouwens, ik ben daar wel benieuwd naar." Hij geeft mij een knipoog.

"Nu ga je te ver."

"Grapje toch, Emma. Ik heb je toch al verteld dat ik niet op hem val." Dat is zo. Toen hij mij heeft verteld dat hij homo was, heb ik dat als eerste aan hem gevraagd. Gewoon voor de zekerheid. 'Niet mijn type', kreeg ik als antwoord. Ik ben er al wel snel achter gekomen wat wél zijn type is. En dat is duidelijk niet de mijne.

Ik vind het leuk, een gay best friend. We zitten wel eens voor de grap naar het publiek te kijken, gewoon om te zien of er nog iets leuks bij zit. Laat Thomas dat maar niet weten!

Omdat Stephan mij half onder druk zet om het te vertellen en hij het vroeg of laat toch wel te weten komt omdat ik dit soort dingen niet voor mij alleen kan houden, vertel ik hem hoe het was.

"Go you, girl. Je bent eindelijk volwassen." Ik schiet in de lach. Typisch zo'n opmerking van Stephan.

"Wauw, thanks man!"

We blijven nog even kletsen en daarna loop ik weer naar boven om de spullen van mij en Thomas in te pakken. Voordat we naar Silverstone gaan, vliegen we nog even langs Monaco om onze vieze spullen in te ruilen voor schone.

Ik maak onze kamer zo goed als ik kan schoon, maar zo hard is dat niet nodig. Zo vaak zijn wij hier toch niet geweest.

Eenmaal beneden zet ik de koffers in de bagagekar en maak een praatje met Daniel Ricciardo en Jemma Boskovich, zijn vriendin, die ik in de lobby tegenkom. Daniel eindigde op de vijfde plek dit weekend, dus ik vraag hem er even naar.

Over het algemeen kan ik het prima vinden met de vriendinnen van de andere coureurs. Ik ben natuurlijk wel de jongste en het is niet helemaal mijn wereldje, maar met een paar vrouwen kan ik wel goed overweg.

Ik weet niet precies hoe laat we vliegen, dus ik blijf maar wat rondhangen in het hotel. Ik zoek Stephan weer op, maar die kan ik nergens vinden.

Eehm, right. En nu?

Ik loop naar buiten om een rustig plekje op te zoeken en ga op een bankje zitten in de tuin van het hotel. Soms vind ik het wel fijn om even alleen te zijn. Gewoon omdat je dan niks hoeft en kan nadenken over weet ik wat allemaal. Ik moet hier niet te lang zitten, zeg, ik val zo in slaap...

"Daar ben je! Ik zocht je al." Thomas' stem klinkt achter mij en ik voel dat er een kus op mijn hoofd wordt geplant. "Wat doe je hier alleen?"

"Oh, ik wilde gewoon even rust, niks aan de hand," stel ik hem gerust. Ik hef mijn hoofd en kijk hem aan.

"Kom je mee? We gaan vliegen." Hij pakt mijn hand en trekt mij overeind.

"Home sweet home," mompel ik en plof languit op de bank. Het is heerlijk om weer terug in Monaco te zijn, ook al is het maar voor even. De koffers heb ik in de gang laten staan, die ruim ik straks wel op.

"Home sweet home? Sinds wanneer is dit ook jouw huis?" grinnikt Thomas en hij komt naast mij liggen op de bank.

"Dat was het altijd al, alleen wist jij dat toen nog niet."

"Jij wel?"

"Ja zeker. Het is mijn missie om jou te verleiden, zodat ik uiteindelijk met je ga trouwen en dan ineens weg ga lopen met al je geld."

"Ah oké, dan weet ik dat alvast."

We schieten beide in de lach. Wat zijn we toch ook weer grappig.

"Trek dat leuke shirtje van je eens uit. Ik wil weten hoe deze bank ligt," zegt hij met een ondeugende grijns.