sessizlik //destiel ✔️

bölüm 9: son

Hayat ne garipti.
Herşey kurguluydu ve biz yazılmış hikayeleri yaşıyorduk. Bazıları buna kader diyor ama ben hiç bir zaman Tanrı'ya inanmadım. Kadere de.

Aslına bakarsanız Tanrı'nın varlığına inanıyorum, ama onun bize inanmadığını düşünüyorum. Şimdi bir yerde oturmuş, insanlığın acı çekişini izliyor. Hastalıklar, savaşlar, katliamlar... Binlerce acı içinde ölen insan ve o elini bile kıpırdatmıyor. Ne kadar da muhteşem, değil mi ?

Dean ve bana bakalım mesela. Onca zaman onu sevdim, meğerse O'da beni seviyormuş ama yanıma hiç gelmemiş, neden? Çünkü korkağın teki. Korkaklığı sevgisinden büyük. Rob'un beni sevmesi bambaşka bir olay zaten, aklımın ucundan dahi geçmeyen. Sonuçta ben sıradan, yalnız, ezik bir liseliyim. Dean'le mutlu olma şansımı da elimden alan bir Rob sevgisini hakedecek kadar ilgi çekici değilim.

Bu durumda ne yapmalı? Onunla olup bunları görmezden gelemem. Onsuz da olamam. Yani, sanırım. Çünkü onu çok seviyorum.

Ama elden ne gelir ? Ben yapmam gerekeni yapıp ona seçim hakkı sundum, gerisi Dean Winchester'a kalmış.

----

Ama O, gelmedi.

Aylarca bekledim. Başka şeyler de yaptım elbette fakat Dean hep aklımdaydı. Bu nasıl bir acı,tahmin bile edemezsiniz.

Zaman akıp geçiyor ama acı azalmıyor.

Artık onu gördüğümde gözlerimi kaçırıyorum. İnanması çok zor, değil mi?

Sanırım dayanmamı sağlayan tek kişi Hannah'ydı. Neden yaptı bilmiyorum ama hep yanımdaydı ve şimdi onunla sevgiliyiz. Ona Dean'i anlatmış olmama ve  hala onu sevdiğimi bilmesine rağmen. Hannah kabullendi durumu. Bana onu unutturabileceğini düşünüyor. Ben buna inanmasam bile, onu kırmak istemedim.

Aslında iyi de gidiyor. Belkide birlikte olmam gereken kişi O'dur. Dean ise daima kalbimde kalıp bana acı verecek kişidir.

Dean~

Gruba söyleyip kantinden çıkarak boş koridorlarda yürümeye başladım. Acı içime sığmıyor dışarı taşıyordu adeta.
Artık içmiyor, gülmüyor, yaşamıyordum.

Cas' ie hasret olmak ölmek gibiydi. Onunda beni sevdiğini öğrendikten sonra hala uzak olmamız canımı yakıyordu.

Ama umudum vardı, beni ayakta tutan da oydu zaten. Hannah ile Castiel sevgili olmuş olsa bile umudum vardı. Onların gideceği üniversiteyi öğrenmiştim bile. Peşlerinden gidecek ve bana ait olanı geri alacaktım.