sessizlik //destiel ✔️

bölüm 14: konuşma

"Bir yere mi gidiyordun sevgilim?" Hannah şüpheli bakışlarla ikisini süzdü. Demek dışarı çıkacaklardı, hemde birlikte.

"Yürüyüş yapacaktık," dedi Cas çok sıradan birşeymişcesine. "Ve hoşgeldin sevgilim."

Dean elindeki kapı kulpunu bırakıp geri çekildi. Ne yapmalıydı? Kalıp izlemeli -ve acı çekmeli- miydi yoksa dışarı çıkıp onları yalnız mı bırakmalıydı?
Evet, Dean de ilk seçeneğin daha mantıklı olduğunu düşünüyordu. Yavaşça yatağına oturdu ve sevdiği adamın sevgilisiyle konuşmasını izledi.

"Gerçekten," dedi Cas inandırmak amaçlı. "Başka ne olabilir ki?" Belli ki Dean konuşmanın bir kısmını kaçırmıştı.

"Peki, öyle olsun" dedi Hannah. Az da olsa sakinleşmişti ama sevgilisi ve Dean'in aynı odada kalması. Bilmiyordu, yanlıştı işte.

"Neden gelmiştin?" diye sordu Cas. Ne yapacağını bilemez şekilde kapının girişinde duruyordu.

"Birlikte yemek yemeye gideriz diye düşünmüştüm," dedi omuz silkip. "Hani biz sevgiliyiz ya, sevgililer birlikte birşeyler yapar ya?"
Hayır, sevgili kısmına baskı yapmasının Dean'in varlığı ile hiçbir alakası yoktu.

Cas başıyla onaylayıp geriye bakmadan kapıyı kapayıp dışarı çıktı. Dean'in ne halde olduğunu düşünmek istemiyordu ve düşünmeyecekti de.

"Onunla yakın olmanı istemiyorum," dedi Hannah. "Bu beni rahatsız ediyor, daha kaç defa söylemem gerekiyor?"

"Üzgünüm, " dedi Cas çaresizce.

Belkide Dean'le olmayı kabul etmekle hata yapmıştı. Belki de Dean'i hayatından çıkarmalıydı ama yapamıyordu.Çünkü bir parçası vardı,  Dean'i deli gibi seven ve onu isteyen. Öpüşmeleri aklına geldi. O parçanın mahkumu olsa muhtemelen öpüşme ilerlerdi ve Hannah ikisini iş üzerinde yakalardı. Castiel'i terkederdi.

Hayır, Cas Hannah'yı kaybetmek istemiyordu. O hem sevgilisi hem de dostuydu. Onun eksikliğini kesinlikle hissederdi. Yinede Dean'dende vazgeçemiyordu işte. Bu işin sonu nereye varacak bilmiyordu Castiel ama herkesin mutlu olabilmesini umdu.

-------

"Yarın görüşürüz Cas,"

"Görüşürüz Hannah"

Küçük bir veda busesi.

Cas kapıyı açıp içeri geçti. Oda karanlık olduğu için Dean'in olmadığını düşünecekti ki bir inleme sesi duydu. Anında ışığı açıp yataklarında ateşli bir şekilde öpüşen ikiliye baktı. Dean ve adını bilmediği bir kız. Adını umursamadığı gerizekalı bir kız. Ama hayır sinirli değildi. Hemde hiç. Sakince "Dean," dedi. "Ne yapıyorsun?"

Anında ayrıldılar. Dean sersemce Cas' e baktı ve kızın üzerinden kalktı. Neyseki üzerinde baksır vardı da Castiel heyecandan yere düşüp bayılmadı.

"Üzgünüm," dedi Dean garip bir tavırla. "Bu arkadaşım Audrey."

"Her arkadaşının yüzünü böyle ağzına sokmaya çalışır mısın sen?!"

Audrey'den bir kıkırdama duyuldu ve Cas anında ona döndü. "Hemen çık git burdan."

Kız Dean'e sarılıp "Hayır, " dedi. "Eğlenmeye daha yeni başlamıştık."

"Üzerini giyin ve çık. Seni sonra ararım."

Sonra kız gayet morali bozuk bir şekilde odadan çıktı. Birkaç dakika sessizlikten sonra Castiel'in yüksek sesi duyuldu.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!"

Dean umrunda değilmişcesine yatağına oturdu ve saçlarını karıştırdı. "Senin yaptığın şeyi, " diye cevapladı. "Herşey karşılıklı Cassie."

"O halde seni sevdiğimi söylemeli ve aylar boyu sessiz kalmalıyım. Bunu geçen sene sen yaptın,  hatırlıyor musun?"

Dean utançla başını yere doğru eğdi. "Biliyorum," dedi. "Çok korkaktım."

"Evet," Cas sinirle ayağını masaya vurdu. "Korkaktın! Ben seni bekledim. Sonra ansızın çıkıp geldin seni seviyorum dedin. Bense aptal gibi yine koşa koşa geldim sana. Ama ne var biliyor musun? Sevgimi haketmiyorsun."

"Öyle mi?" Tamam, şimdi ikiside sinirliydi. "En yakın dostunun sevdiği kişiye aşık olmak nasıldır bilir misin sen? Sırf onun için sessiz kalıp sevdiğini uzaktan seyretmek nasıl acıtır tahmin edebilir misin? Kimse üzülmesin diye çabalarken sevdiğini kaybetmek nasıl hissettirir bilir misin? Ben bunları yaşadım ama senden vazgeçmedim. Sen ise Hannah'ya koştun. Onunla oldun, beni unutmak isterken. Sizi gördükçe kalbim nasıl acıyor bir fikrin varmı? Kıskançlıktan deliriyorum. Sonra gelmiş bana ilişkimizi saklayalım diyorsun, öncesinde buna karşı çıkan sen olmana rağmen."

Cas susup kaldı. Haklıydı. Gerçi Cas de haklıydı ama.
İkiside kendilerine göre haklıydı.

"Ne yapacağız?" diye sordu Cas.

"Bilmiyorum." dedi Dean mırıldanarak.

"Hannah'yı bırakamam."

"Bende sensiz olamam."

"O halde benim teklifime geri dönüyoruz. Deneyeceğiz ve eğer ilişkimiz iyi yönde ilerler, devam etmek istersek bir şekilde Hannah'ya durumu anlatıp dost kalmayı teklif ederim."

"Onunla dost olmanı da istemiyorum. Zamanı geldiğinde sadece benim olacaksın."

Kabul etmek gerekirse, Cas biraz utanmıştı. O yüzden cevap vermeden yatağına doğru ilerledi ve uzandı. Dean'i bir kızla ateşli şekilde öpüşürken yakalamıştı ve tüm o inlemeler ve üzerinde sadece baksırı olması Cas'i zor durumda bırakıyordu.

"Uyumak için erken bir saat" dedi Dean. "Belki de film falan izlemeliyiz."

"Bilgisayarım yok."

"İyi haber; bende var."

Cas yerinde doğruldu. "Hangi filmi izleyeceğiz?"

"One Day."

Geçmişi hatırlayarak "Olur," dedi Cas. "Güzel bir film olduğunu duymuştum."

"Hadi başlayalım o halde.

Bilgisayarı masanın üzerine koyup yere yanyana oturdular. Paylaştıkları battaniye sayesinde vücutları birbirine değiyor, ortam daha da sıcak bir hale bürünüyordu. Lanet olası Dean Winchester neden üzerini giyinmemişti ki?!

Film ilerlerken kafasını dağıtmak amacıyla "Ne garip," dedi Cas. "Az önce bağır çağır kavga ediyorduk, şimdi oturmuş film izliyoruz."

"Aşık olmak böyle bir şey" dedi Dean, aynı anda elini Castiel'in omzuna koydu. "Ne kadar kavga etsekte, birbirimizi daima affedeceğiz. Çünkü ayrı olmaya dayanamayacağımızı biliyoruz."

"Haklısın sanırım," diye cevapladı Cas başını Dean'in omzuna yaslarken.

"İlk kez bir konuda aynı düşünüyoruz" Dean kendine engel olamayarak güldü. Şu an o kadar huzurlu hissediyordu ki.

Film sonlara gelip kız öldüğünde, Cas daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladı. Dean ise Cas'i daha da sıkı sardı. Sevdiğini kaybetmenin düşüncesi bile korkunçtu.

"Seni seviyorum" dedi Dean. Çünkü biliyordu, vaktiniz varken ve sevdiğiniz yanındayken bunu söylemek gerekliydi. Çünkü bir gün onları istesenizde bulamayabilirdiniz.

"Seni seviyorum," diye cevapladı Cas.

Ve orda öylece, sarılı şekilde uyudular.