sessizlik //destiel ✔️

bölüm 16: sevgi

"İstediğin sonunda oldu," dedi Cas, Dean'e. "Hannah ile konuştum. O ağlamaklı gözlerle bana bakarken seni sevdiğimi,zaman istediğimi söyledim.Benim için ne kadar zordu tahmin bile edemezsin."

"Ama doğru olanı yaptın Cas.Sevmediğin biriyle birlikte olmak ikinize de haksızlık etmek zaten."

"Onu seviyorum," dedi mırıldanarak. "Ama sadece arkadaşım olarak."

Dean gülümseyerek "İşte bende bundan bahsediyorum," dedi. "Artık daha fazla canını sıkmanı istemiyorum.Partiye gidiyoruz ve çılgınlar gibi eğleniyoruz."

Cas "Peki," dedi ve aniden Dean'e sarıldı."Seni seviyorum."

Saniyeler sonra aynı cümle tekrar yankılandı odada. "Bende seni seviyorum Cas."

Aslında bu iki aşığın ilk kavuşmasıydı. Uzun süre beklemiş iki aşığın.

--------

Castiel

Üzerimdeki kıyafetlere baktım. Bordo gömlekle siyah dar pantolon giymiştim. Dean ise banyodan yeni çıkmıştı, belindeki havlusuyla kıyafet seçmeye çalışıyordu.

"Hadi," dedim sabırsızlıkla. Beklemeyi sevmiyordum. Dean gelip arkamdan sarıldı "İstersen biraz daha gecikmemizi sağlayabilirim."

İçimde değişik bir his belirdi. Henüz bu yeni durumumuza alışamamıştım sanırım. "Gideceksek hemen gidelim, yoksa vazgeçeceğim." dedim kararlı bir ses tonuyla. Anlamış olacak ki geri çekilip üzerini giyinmeye başladı. Elbette o tarafa bakmıyordum. O kadar cesaretim yoktu daha.

Dean ise bildiğiniz kıkırdama şeklinde gülmekle meşguldü. "Komik birşey mi var? " diye sordum.

"Hayır, hayır. Sadece çok tatlı olduğunu düşünüyordum."

Gözlerimi devirip kapıya doğru yöneldim. Saat baya geçmişti ve biz hala odamızdan çıkamamıştık.

Birkaç dakika sonra Dean arkamdan yetişti ve partiye doğru yol almaya başladık. Yürürken Dean kolunu belime dolayınca adımlarımı durdurup ona döndüm. "Napıyorsun? "

Gülümsedi. "Sevgilime sahip çıkıyorum."

Elimde olmadan gülümseyişine karşılık verdim. Bu gecelik tüm olumsuzlukları unutmalıydım. Dean'in dediği gibi çılgınca eğlenecektik. Partinin olduğu eve iyice yaklaştığımızda Dean düşüncelerimi okurcasına "Sabaha kadar sadece eğlenmek var" dedi. Başımla onayladım.

Müzik sesi çok yüksekti ve evin geniş salonunda onlarca insan dans ediyordu. Kalabalığın içinden geçip içki bölümüne ilerledik. Dean ikimize birer bira alıp kolunu tezgaha yasladı.

"İlkler için güzel bir gün,"

"İlk?" diye sordum dediğini anlamadığımı belirtircesine.

"Daha önce hiç içmiş miydin?"

"Hayır."

"Bundan bahsediyordum," dedi. "İlkler için güzel bir gün." Ardından göz kırptı.

İlk. Kastettiği şey düşündüğümün aynısı olamazdı değil mi?
Ben kendi içimde muhakeme yaparken müzik durdu ve "Herkese selam!" dedi birisi.

"Olamaz,"

Dean'e baktım. "Sorun ne ?"

"Umarım eğleniyoruzdur? Merak etmeyin çok zamanınızı almayacağım.Sadece yakın bir arkadaşımı tanıtacağım size."

Dean hala cevap vermemişken sesin tanıdık geldiğini farkettim.

"Dean Winchester, kadim dostum. Onca yolu sadece seni görebilmek için geldim."

Aynı anda yan tarafımdan bir fısıltı duydum.

"Rob."