Love For The Badboy (Voltooid: 14-7-2016)

Hoofdstuk 20: de verrassing..

Ik leg mijn armen om zijn buik en mijn hoofd op zijn rug.

-Flashback-

Iemand pakt mijn arm en trekt me met zich mee. Mijn hart gaat tekeer, opeens stopt de persoon kijkt om zich heen en draait ze naar mij om. Ik laat opgelucht een zucht los.

"Laat me niet zo schrikken! Waar was je nou?" vraag ik ongerust. "Rustig Alice ik was je kw-" hij stop abrupt en geeft me een knuffel. Er rollen tranen over mijn wangen "ik.. Ik dacht dat.. Dat je.. Dood.. Dat je dood was" snik ik. Hij aait zachtjes over mijn haren, "Al ik zou alleen dood gaan als jij mij zou verlaten. En als je van me houdt ben ik onsterfelijk en zal ik in je hart en hoofd blijven al was ik wel dood." stelt Daniël me gerust, ik knik. Ik knuffel hem terug, en zucht diep "alsjeblieft verlaat me niet meer.. Ik.. Ik ben bang zonder jou" fluister ik.

Hij knikt "Ik zal je nooit meer verlaten, nooit meer.. Beloofd"

Beloofd..

-einde flashback-

"Daniël?" "ja is er iets?" vraagt hij ongerust, "ik.. Denk je dat je me ooit gaat verlaten?" vraag ik straight to the point.

Hij kijkt kort over zijn schouder naar mij, "Hoezo? Denk jij dat? Al ik hou echt van je, echt!" verzekert hij me.
"Je hebt me beloofd, toen bij de missie, dat je me nooit.. Zou verlaten. Ga je die belofte ooit verbreken?" vraag ik nu anders.

"We zijn er" hij laat het paard langzaam tot stilstand komen en ik kijk om me heen.. We zijn in een klein schattig oud dorpje..

"Ik vroeg je iets remember?" vraag ik hem geïrriteerd om het feit dat hij me genegeerd heeft. Hij draait zich naar me om, pakt mijn handen vast en komt dichter bij staan. "Oke Alice, HEEL goed maar dan ook heel goed luisteren!" ik kijk hem verward aan maar knik dan.

"A is voor Aardbei, want jouw lippen zijn zo zoet als aardbeien.
De L is voor Liefde dat is wat ik jou elke dag ga geven.
De I is voor Interessant, toen ik jou ontmoette vond ik je gelijk al interessant.
De C staat voor Cocaïne, want je bent net zo verslavend als een drug.
En als laatste de E die staat voor Egoïstisch want geef toe dat ben je ec-" "-Auw" maakt hij zijn zin af als ik hem tegen zijn arm heb geslagen. "Oeps, sorry moet je me maar niet egoïstisch noemen" vertel ik hem.

"Het was een geintje, de E staat voor Eindelijk.
Eindelijk kan ik je in mijn armen sluiten en hoef ik me niet zorgen te maken over dat je niet op mij verliefd bent. Eindelijk kan ik je kussen wanneer ik wil. Eindelijk ben je mijn vriendin. Eindelijk.. Eindelijk..
Ik hou van je A-L-I-C-E" maakt hij zijn liefdesverklaring af.

Er verschijnt een blos en een grote en gelukkige glimlach op mijn gezicht en ik druk een kus op zijn wang. "En ik van jou, ik ook van jou Daniël.." antwoord ik. Hij pakt mijn hand vast en neemt me mee naar een terrasje.

*

"Waarom gaan we weer ergens anders heen?" vraag ik verward, "ómdát dat moet Alice" zucht Daniël vermoeid. "Maar waarnaartoe dan?", "Ik moet dit paard terugbrengen en daarna gaan we naar een geheime locatie.." legt Daniël uit.

"Je moet nog een jurk en schoenen hebben" vertelt hij me, "Why?" vraag ik. "Verrassing, kom nou maar er is hier een klein winkeltje waar ze jurken hebben." "oke? Ik ga wel mee".

*
"Deze?" Daniël schudt zijn hoofd, ik zucht, draai me om en ga het pashokje weer in. Dit is al de 6de jurk die ik aan heb gepassen.

Ik loop het pashokje uit, op zoek naar een nieuwe mogelijkheid.

"Deze? Ik vind deze wel leuk" zeg ik, "hmm.. Beetje te somber we houden hem in gedachten" antwoord hij. "Sinds wanneer weet jij veel over mode?" zeg ik verbaasd, hij haalt zijn schouders op, grijnzend dat wel.