Love For The Badboy (Voltooid: 14-7-2016)

Hoofdstuk 19: Zon, liefde en nachtmerries..

"Wow het is hier zoveel heter dan in Nederland!" zeg ik terwijl ik mijn hand boven mijn ogen houd zodat ik voor me uit kan kijken. "Klopt, eerst waren er andere mensen waar je mee praatte en nu ken je alleen mij hier dus kan je alleen met mij praten daarom heb je het zo heet. Dat en je bent natuurlijk gewoon hot" Ik zucht maar kan toch geen glimlach tegenhouden.

Hij grijnst en slaat een arm om mijn heupen, "Als ik je een kus geef, hou je dan op met zulke opmerkingen?" vraag ik. "Je kan het proberen" hij komt dichterbij en ik geef zachtjes en kort een kus op zijn mond. "En heeft het gewerkt?" vraag ik, hij kijkt alsof hij zogenaamd echt nadenkt en zegt dan: "hmm.. Ik denk dat je het nog eens moet proberen" grijnst hij. Ik zucht diep en zoen hem daarna gepassioneerd op zijn mond.

Hij zoent me terug en trekt me tegen zich aan met behulp van de lusjes van mijn broek. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en ga langzaam met mijn handen door zijn haar. Ik onderbreek langzaam de kus en vraag "En nu? Heeft het nu gewerkt?". Hij grijnst tegen mijn lippen aan, "Ja het heeft gewerkt, maar ik heb geen belofte gedaan". Wat bedoelt hij? "Hoe bedoel je?" vraag ik hem, "Nou je vroeg: als ik je kus stop je dan met die opmerkingen, ik zei: 'je kan het proberen'. Ik heb niet beloofd dat ik ook echt zou stoppen met die opmerkingen als je me zou zoenen. Dus ik mag je nog steeds die geweldige opmerkingen maken, die trouwens ook 9 van de 10 keer echt waar zijn." grijnst hij nog steeds. Ik duw me van hem af en loop, met in mijn hand mijn koffer en in de andere mijn rugtas, het resort binnen.

En OMG wat een resort!
En wat een luxe!
Er hangt een grote kroonluchter in het midden van het plafond, en de vloer is goud met zwarte strepen. De balie is zwart met zilver en er staan een paar piccolo's die met koffers trap op en trap af gaan.

"Hello im Miss Grey and im with Mr.-" Shit wat is Daniëls achternaam? "-Mr. Johnson? I think" zegt de mevrouw, blijkbaar heet ze Liz te zien aan haar naamkaartje, achter de balie vriendelijk. "Oh yes im Sorry, im new at that school so i didnt know his last name but yeah we are from the Netherlands." vertel ik haar.
*hallo ik ben mevr. Grey and ik ben met Mr.-" "-Mr. Johnson denk ik" zegt Liz. "Oh ja het spijt me ik ben nieuw op die school en daarom wist ik zijn achternaam nog niet, maar ja, we komen uit Nederland"* -vertaling-

"Hello my darling" ik draai me om en zie Daniël staan. Ik rol met mijn ogen en keer me weer om. "Here are the keys, you get 2 keys for both of you one if you want to be separated from each other while this little vacation" legt Liz uit. -vertaling- "Hier zijn de sleutels, jullie krijgen er 2 voor ieder van jullie een zodat als jullie apart van elkaar jullie tijd hier willen doorbrengen tijdens deze kleine vakantie" legt Liz uit. -einde vertaling-

Ik doe nu gewoon alle stukjes meteen in het Nederlands dus ook de Engels stukjes.

"Jullie hebben kamer 234" zegt ze, ik en Daniël bedanken haar en we vertrekken naar onze kamer.
"Lift of trap?" vraag ik, "trap natuurlijk het is maar naar de 2de verdieping" antwoordt hij. "Oke maar dan mag jij mijn koffer dragen ik kan niet met een koffer de trap oplopen". Hij zucht, tilt me op zijn rug en pakt mijn en zijn koffers. "Dank je" bedank ik hem liefjes, "everything for you my darling" grijnst hij. Ik rol lachend met mijn ogen en laat me door hem naar onze kamer dragen.

*
Hij houdt het pistool in mijn richting, hij haalt de trekker langzaam over... Waar blijft Daniël nu?.. Hij moet nú komen anders ga ik eraan..

Ik schiet overeind als ik merk dat het gelukkig allemaal een nachtmerrie was. Nou ja eerder een déjà vu-merrie..

Ik vul een glas water en drink hem gulzig leeg. "Hey Al wat is er?" vraagt Daniël, "Oh sorry ik wou je echt niet wakker maken ik-" "hey heb je een nachtmerrie gehad?" ik knik. Ik ga langs hem zitten en voel tranen opkomen als ik eraan terug denk, Daniël ziet het en geeft me snel een knuffel. Hij trekt me op zijn schoot en ik kruip in zijn armen. Hij aait zachtjes over mijn haar heen en ik zucht diep om de tranen die inmiddels over mijn wangen zijn gerold te stoppen.

"Ik had je nóóit moeten meenemen op die missie. Je was nee je bent er nog niet klaar voor. Ik heb je in gevaar gebracht! Je bent niet veilig bij mij" het laatste schreeuwt hij bijna.

Ik schrik, sta op en probeer hem te kalmeren. "Rustig, ik.. Ik besloot zelf om mee te gaan jij had míj niet gevraagd. Ik had mezelf gevraagd.. Het is mijn eigen schuld, geloof me" stel ik hem gerust.

*

"Wil je nog wat doen vandaag?" vraag ik Daniël. We zijn uiteindelijk gaan slapen en hebben er het bijgelaten.

Daniël grijnst "Verrassing" zegt hij terwijl hij jazzhand, ik moet erom lachen, sta op en geef hem een korte kus op zijn mond.

"En wanneer begint die verrassing dan wel" vraag ik nieuwsgierig, "Nu!" voordat ik begrijp wat hij bedoelt heeft hij een blindoek voor mijn ogen gebonden. "Ik breng je naar de verrassing op de ouderwetse manier" fluistert hij in mijn oor.

De ouderwetse manier? Wat is dat dan?

Je komt erachter in het volgende hoofdstuk😏😉

Just kidding je leest het hieronder:👇

Hij brengt me naar buiten en tilt me een trapje op. "Dank u mr. Johnson" grijns ik zodra hij dat heeft gedaan.

"Mag die blindoek af?" vraag ik, hij zucht maar haalt hem er uiteindelijk vanaf. "Maar als we er bijna zijn moet hij weer op" antwoord hij. "Dank j-" "-Holy shit" maak verrast mijn zin af als ik zie waar ik op zit.. Een paard?
Oh god.. "Jij kan.. Paardrijden?" vraag ik hem verrast. "Ik heb het geleerd speciaal voor jou" knipoogt hij. "Wow.. Dank je" bloos ik, hij zucht "Doe niet zo verrast ik zou alles voor je doen" maakt hij me duidelijk.

"Gaan we nog?" vraagt hij me, ik knik en daar begint ons kleine avontuurtje....

Dit is wél het einde van het hoofdstuk!
Hopelijk vonden jullie het leuk!

Xx-Me
Vergeet niet te voten💓