||HOOGSTE RANK #1 IN TIENERFICTIE!!❤️||09-11-2016||&||20-11-2016||&||26-11-2016||&||28-11-2016||&||26-03-2017||
Alice is een 16 jarig brunette meisje. Ze is pas bedrogen door haar ex-beste vriendin en ex-vriendje, dus wanneer ze blijkt te gaan verhu...
Opgedragen aan:NaomiBuijs omdat ze gewoon geweldig is en superAArdig! Love you Naomoo😂❤️
Lief dagboek, het is nu een maand geleden dat ik Daniël gefriendzoned heb.. Eerst was het nogal raar, maar het gaat steeds beter tussen ons en ik vertrouw hem ook weer net als eerst eigenlijk zelfs meer.. Ik weet niet of we ooit nog een relatie gaan beginnen maar ik weet niet of Daniël dat wel wilt, omdat nou ja ik hem nogal hard heb gefriendzoned en het is al een maand uit. Ik zucht en begin verder te schrijven.
-de rest van de brief zie je later in dit hoofdstuk-
Ik leg mijn pen neer en leg hem samen met mijn dagboek weg. Zuchtend kijk ik naar mijn koffer die nog maar half is gevuld. "Alice, Heb je je koffer al ingepakt?" Vraagt mijn moeder "jahaa" lieg ik. Ik trek mijn pyjama aan en gooi mijn koffer op de grond.
*
"Ik kom al!!" Roep ik naar beneden, ik zucht waarom gaat die pleures koffer niet dicht? Héhé eindelijk dicht, ik trek mijn koffer naar beneden waar ik bijna omval maar me net nog vast kan houden aan de reling. Pfoe, dat is ook voor het eerst meestal val ik altijd.
Mijn moeder, vader, broer en ik gaan naar de auto en rijden naar school, shit.. Vandaag moest ik het gaan vertellen..
Ik zie Daniël, Cat, Emily, Dylan en David al staan. Ik zeg mijn familie nog gedag en loop naar ze toe. "Hey" "hey Alice" "OMG heyy" daarna krijg ik een enthousiaste knuffel van Cat en Emily. Emily kijkt me moeilijk aan en ze twijfelt om iets te zeggen. "Ik..jullie.. Sorry" "wat? Is er iets?" Ik kijk iedereen aan, Daniël kijkt ook verward. Wacht even.. David gaat natuurlijk met Emily en Cat met Dylan dus dan moet ik met.. Shit. Ik kijk hem even aan en geef een fake smile. "Dat is toch niet zo erg? We zijn al een maand uit elkaar en we zijn nu toch gewoon hartstikke goede vrienden!" Zeg ik fake vrolijk. (Zie hieronder voor de blik)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Daniël pakt mijn hand en trekt me de bus in en ik ga ergens bij het raam zitten, waarna hij langs me komt. Ik kijk opzij, "Daniël ik," "Alice, ik," zeggen we tegelijk. Ik lach zachtjes en hij lacht met me mee. "Jij eerst" "jij eerst" zeggen we weer tegelijk. "Ik uhm.. Luister het zit zo.. Sorry kan het een andere keer? Ik ben er nog niet klaar voor.." Ik kijk even naar beneden. "Tuurlijk maakt niet uit, ik wou alleen vragen weet je zeker dat je het niet erg vind om langs me te zitten?" Ik schud glimlachend mijn hoofd. Hij is echt tè lief.. Ik ga wat anders liggen en langzaam val ik in slaap, en waarschijnlijk klinkt dit raar en misschien zie ik dit alleen maar omdat ik het wil.. Maar volgens mij gaf Daniël net voordat ik in slaap viel een kus op mijn wang, dat verklaart de glimlach op mijn gezicht.
Ik word langzaam weer wakker en zoek mijn tas, "hey uhm.. Daniël heb jij mijn tas gezien?" Vraag ik verward. Hij grijnst, oh nee niet die stoute maar oh zo schattige grijns. Oh god waarom doet u me dit aan? Hij haalt mijn tas tevoorschijn van langs zijn stoel en geeft hem aan me. "Wat deed hij daar?" "Je viel in slaap en je voeten zaten de hele tijd tegen je tas dus ik dacht misschien vind je het fijner om hem weg te hebben, dus heb ik hem hier neer gezet." Legt hij uit. Ik glimlach dankbaar en wil mijn dagboek pakken als ik zie dat het weg is.. Daniël.. "Heb je misschien een rood boek gezien met een goud hart erop? Het zit niet in mijn tas." Vraag ik. Hij kijkt rondom zijn stoel, bukt een even en geeft me dan het boekje. "Dank je, hij zal er wel uit zijn gevallen." "Ja je tas stond open". Aha.. Oeps? "Trouwens we moeten weer gaan, we zijn bij het vliegveld" informeert hij me. Ik knik pak mijn tas en loop de rest achterna.
P.o.v. Daniël (toen Alice nog sliep)
Alice is in slaap gevallen, ze lijkt net een engeltje. Eigenlijk is ze dat ook.. Iemand tikt me aan en ik draai me om, om te kijken wie. Emily? "Hey, dit was gevallen het is van Alice maar ik denk dat dit je ook wel aan gaat maar niet zeggen dat ik dit je heb gegeven" fluistert ze. Ze geeft me een wit lijntjes papier met zinnen vol paars geschreven woorden. Het is van haar dagboek, ik begin met lezen:..
LET OP HET BEGIN IS HETZELFDE MAAR NU IS HET DE HELE BRIEF DIE ALICE HEEFT GESCHREVEN!
Lief dagboek, het is nu een maand geleden dat ik Daniël gefriendzoned heb.. Eerst was het nogal raar, maar het gaat steeds beter tussen ons en ik vertrouw hem ook weer net als eerst eigenlijk zelfs meer.. Ik weet niet of we ooit nog een relatie gaan beginnen maar ik weet niet of Daniël dat wel wilt, omdat nou ja ik heb hem nogal hard heb gefriendzoned en het is al een maand uit. Elke keer als ik naar hem kijk, die verlegen glimlach, stoute grijns en die volle lippen die ik elk moment van de dag zou willen kussen. Die mooie ogen waar ik uren in kan kijken.. Dat zachte haar waar ik eindeloos in kan woelen, en die keultjes elke keer als hij lacht.. Gewoon alles is maar een woord.. Perfect. En ik mis hem zo, hoe moet ik aan hem vragen of hij mij ook mist? Ik ben niet zo stoer als hij die het gelijk vraagt.. Ik hou van hem, zelfs al is het al een maand uit.. En ook al zeggen mijn vriendinnen en mijn familie dat ik hem moet vergeten, ik kan het niet.. Daniël zit in mijn hoofd, mijn hart en hij is mijn leven.. Hij is mijn adem, mijn bloed dat naar mijn wangen stroomt zodra hij me een compliment geeft, mijn hartslagen als hij me zoent, mijn glimlach als ik hem weer zie en de tranen die over mijn wangen rollen als ik er aan word herinnert als ik niet meer samen met hem ben.. Morgen.. Morgen als we met school naar Spanje gaan vertel ik hem dat ik hem nog steeds leuk vind en dat ik hem mis. En of hij me ook leuk vind en me mist. Morgen ga ik het vertellen! Morgen!
Ik zucht diep, dus dat wou ze me toenstraks vertellen.. Ze houdt nog van me! Ik dacht.. Dat ik geen kans meer had! Nu moet ik haar nog duidelijk maken dat ik haar ook mis en haar leuk vind! Ik krijg spontaan een glimlach op mijn gezicht van geluk. Ik vouw de brief op en stop hem in mijn broekzak.
Dus.. Wat vonden jullie van dit hoofdstuk? Hopelijk een beetje goed😂😅 Ik kan het volgende hoofdstuk niet zo snel posten en schrijven, want ik heb morgen namelijk 8 uur, een geschiedenis toets en heb nog een project waar ik een boek voor moet lezen. Maar goed.. Hier is dus weer een nieuw hoofdstuk!
