Hoofdstuk 18: Het vliegveld..

4.4K 152 6
                                    

Ze vertrekken nu naar Ibiza, ja ik weet het: en de missie dan? Daar zal ik steeds flashbacks over geven als ze in Ibiza zijn. Hopelijk vinden julie het leuk!

"Bye mam ik ga je missen" ik geef mijn moeder een knuffel, "jou ook pap" ik geef mijn vader ook een knuffel en als laatste mijn broer. Daniël en ik hadden gister al van onze vrienden afscheid genomen.

Je zal vast denken: hoe kon je zomaar weg voor de missie? Wat deed je met je ouders?
Het zit zo:

~Flashback~

"Uhm.. Mama ik moet je wat vertellen" vertel ik twijfelend, "wat is er lieverd?" vraagt ze bezorgd. "Daniël was vroeger spion, toen had hij per ongeluk zijn vader vermoord, nu zitten de partners van zijn vader achter hem aan en nu moet hij hun ook vermoorden dus hij heeft gevraagd of ik mee wou en ik heb toegestemd" ratel ik.

Mijn moeder kijkt verrast en daarna glimlachend naar mijn vader. Is ze niet boos? Of bezorgd? "Ik zei toch dat zíj het zou vertellen en niet hij" vertelt mijn moeder aan mijn vader. "Bedoel je met hij Daniël?" vraag ik, ze draaien zich om naar mij. "Het zit zo: we kennen Daniël en zijn ouders al langer dan dat jij het doet" vertelt mijn vader. "Hoe bedoel je? Zijn jullie ook spionnen?" vraag ik verbaasd. "Nou ja dat waren we vroeger samen met de moeder van Daniël, zijn vader had ons eerder verraden en sindsdien is zijn moeder gescheiden van hem. Heeft Daniël zijn vader vermoord en wij zijn gestopt met het spionnengedoe omdat we het niet aankonden" legt mijn moeder uit. Oh oke.. Juist ja. "Maar hoezo wisten jullie dan dat ik ook spion zou worden?" vraag ik mijn ouders. "Omdat ik ook spion ben-" ik draai mijn hoofd naar de trap als ik een stem hoor, "-het zit in ons bloed zusje" zegt Will. Verbaasd kijk ik iedereen aan, "dus wat zeggen jullie? Jullie waren eerst spionnen, en jullie vinden het 'oke' als ik op missie ga?" vraag ze verbaasd. Ze knikken, "en Daniël? Die wist dit ook?" vraag ik ze verward, "ja, maar liefje je moet nu niet boos op hém worden. Hij heeft ons beschermd tegen de partners van zijn vader" legt uit mijn moeder uit.

Ik zucht, "ik ga slapen.. Ik.. Het word morgen een lange dag. Trusten" zeg ik vermoeid, "Is goed lieverd trusten" zegt mijn moeder.

~Einde flashback~

"Kom je" vraagt hij en pakt mijn hand vast, ik knik "doeg, tot over een paar dagen" zwaai ik naar mijn ouders en broer. "Niks doen wat ervoor zorgt dat ik oom wordt" roept Will door het vliegveld heen. Mijn wangen kleuren rood, en vanbinnen vervloek ik mijn broer nu. Daniël grijnst zodra hij het ziet, "geen zorgen ik zal niks doen wat jij niet wilt.-" "Dank j-" "-Maar als je het wilt hou ik je natuurlijk niet tegen" vervolgt hij zijn zin met een knipoog. Ik zucht, rol met mijn ogen maar laat uiteindelijk toch een lach uit mijn mond rollen.

Daniël slaat een arm om me heen, "Ik weet dat je het wilt maar je moet even wachten tot we in het resort zijn want om dat in het vliegtuig te doen is een beetje raar en onbeschoft.-" " What the-" "-Alhoewel het is wel nieuw voor me.. Hmm" maakt hij nadenken zijn zin af. "What the fuck?!" zeg ik, ik sla hem, niet heel hard natuurlijk, op zijn arm. "Je bent echt vi-" "-viezig zeker, wou je dat zeggen? Nu voel ik me beledigd" zegt Daniël quasi beledigd, terwijl hij zijn hand op zijn hart legt. "Kom nou maar" kap ik zijn mislukte toneelstukje af en trek hem mee.

Snel even een hoofdstukje, beetje kort maar alsnog beter dan niks. Toch?

In ieder geval, hopelijk vonden jullie het leuk!

Xx-Me
Vergeet niet te voten

Love For The Badboy (Voltooid: 14-7-2016) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu