Love For The Badboy (Voltooid: 14-7-2016)

Hoofdstuk 2: Het nieuws

*Dit hoofdstuk is bewerkt op: 21-1-2019.

Achtergrond liedje: amnesia
"Pap?" verbaasd keek ik naar mijn vader die voor me stond. "Hoi meisje". "Wat doe jij nou weer op school?" vroeg ik hem. "Ik heb nieuws dat jou en je broer aangaat". Opnieuw keek ik hem verbaasd aan. "Uhh okey, maar ik kan nu niet weg. Ik heb les." "Ik heb het al geregeld bij je directeur, jullie kunnen mee naar huis." Vaag, maar goed. "Oké.. William is vast nog bij zijn kluisje."
Met dat gezegd te hebben, sloot ik mijn kluisje en gingen we op zoek naar William.

"Hey Williaminum." "Je weet dat ik het haat als je me zo noemt" zei hij boos. "Daarom is het juist zo leuk! Maar pap moest ons iets dringends vertellen. Hij was net hier, maar is even naar de wc". "Wat dan?" Hij dacht na. "Krijg ik eindelijk een nieuwe auto?!" hij straalde helemaal wanneer hij het zei. "Nee tuurlijk niet, waarom moet ik er dan bij zijn?" Ik rolde mijn ogen. "Hier ben ik weer!" Ik schrok toen ik mijn vader weer hoorde en draai me om. "Lets go then." En ik liep naar de auto.

*
"WAT?". "Ik weet dat het zo ineens komt, maar het is niet anders!" "Waarom moeten we helemaal naar den bosch verhuizen voor die stomme baan?" Dan realiseerde ik me iets.... De 2 mensen die ik dan nooit meer hoefde te zien.... Lucy en Lucas. "Wanneer gaan we?" Mijn vader keek verbaasd toen hij hoorde dat ik ineens enthousiast was. "Over 3 dagen, je hoeft niet naar school, zodat je alles in kan pakken". In mijn hoofd deed ik een vreugde dansje. Ik kwam Lucy en Lucas nooit meer tegen!

*
Ik zat op mijn bed te bedenken wat ik kon gaan doen. Ik had eigenlijk maar 1 vriendin waar ik alles mee deed, en die heeft me bedrogen.
Er werd geklopt op mijn slaapkamerdeur. "Binnen!" riep ik. "Hoi." "Hey" ik klopte op mijn bed als teken dat hij kon gaan zitten. "Wat vind jij van dat we gaan verhuizen?" vroeg ik aan mijn broer. Hij haalde zijn schouders op "Geen idee.. Maar.." hij haalde een hand door zijn bruine haar en bleef me aankijken. "Waarom was jij eerst boos en nu enthousiast?" De tranen beginnen op te zwellen in mijn ogen en voordat ik het weet, voel ik druppels over mijn wangen. Mijn broer nam me in een knuffel en probeert me te troosten. "Sst.. Wat is er?". "Ze.. Ze he.. Hebben me be.. Bedr.. Bedrogen." Bracht ik moeilijk uit. "Wie?" hij balde zijn vuisten. Als hij wou kon hij heel lief voor me zijn, zoals nu. Altijd als ik een vriendje had en het uitging door hun werd hij kwaad en wou hij hen iets aan doen, maar ik zei dat het niet mocht. Niet dat ik elke week een ander vriendje had, maar in ieder geval bij mijn 2 andere voorgaande vriendjes. Maar nu, bij Lucas ik denk niet dat dat me iets uit zou maken..
"Lucas.. En.. En Lucy." Hij sprong op "WAT? Je beste vriendin? Wat een slet is zij! En die gast.. Ik zweer het, hij komt hier niet zomaar mee weg zolang ik jouw broer ben!" Riep hij. Ik stond op en sloeg mijn armen om hem heen. "Rustig.. Laat mij het afhandelen oké?" "Maar.." "Nee, alsjeblieft, laat me." zei ik. Hij zuchtte, maar zei uiteindelijk: "oké dan." "Dank je." zuchtte ik.

*
PWIEPPPP PWIEPPPP
"Oké, nu vermoord ik je!" riep ik en sloeg keihard op mijn wekker maar hij bleef doorgaan. "ARE YOU FUCKING KIDDING ME!" ik nam mijn wekker van het kastje en sloeg erop, totdat mijn broer me stond te bekijken bij de deur. "Ik weet dat je boos bent, maar dat hoeft de wekker toch niet te voelen" lachte hij. Ik keek hem boos aan, althans dat probeerde ik, maar barstte toen in lachen uit. Ik liep de trap af, mompelde een 'goedemorgen' en ging zitten. Ik schonk jus d'Orange in en smeerde een boterham met pindakaas. Ik nam een paar happen, dronk wat en ging toen naar boven.

Ik deed wat kleren aan, en pakte mijn zonnebril. "Ik loop naar school vandaag." "Pap zei dat we niet naar school hoefden" zei mijn broer en keek me verward aan. "Ik ga afscheid nemen van iedereen en ik moet nog wat dingen afhandelen." Mijn broer grijnsde naar me en ik rolde met mijn ogen.
Ik pakte mijn sleutels, telefoon en mijn portemonnee en deed het in mijn tas "Doeg." riep ik. Ik kreeg een mompelende doeg terug.

*
Ik liep door het park, en ging uiteindelijk zitten op een bankje bij een vijver. Ik deed mijn oortjes in en trakteerde mijn oren op de tonen van het liedje: amnesia van 5sos. Dit liedje paste echt bij mijn stemming. Als ik denk aan alles wat er gebeurd was de dag ervoor....

Hoi allemaal weer een nieuw hoofdstuk!
Ik kan niet beloven elke keer zo snel te posten maar ik probeer het zo snel mogelijk te doen!

Xx-Me

Dank je voor het lezen!❤