Chapter 11

3.7K 110 3
                                    

Timothy Riley

AWKWARD

The definition of awkward is someone who is clumsy or a situation which is uncomfortable.

Uncomfortable.

Like hell yeah! 9 days, 9 freaking days na akong hindi comportable whenever Sibyl is around. I don't know what's gotten into me at nagkakaganito ako.

It all started that night matapos ang isang aksidente dun sa condo ko. Well it goes something like this--

I woke up with a dry throat, para akong hindi naka lasap ng tubig nang isang taon. Dahan dahan akong bumangon mula sa kama, may kumirot sa bandang leeg ko. Nasapo ko ito at napapikit.

Nang medyo hindi na ito sumasakit, dahan dahan akong tumayo at nilibot ang silid na kinaruruonan ko.

This definetely not my room!

Pilit kong inaalala ang nangyari bago ako nawalan ng malay. There's fire, smoke, and an explosion. At nagtatalo pa kami Sibyl nun dahil--shit si By!

Dali dali kung binuksan ang pinto, nilibot ko ang paningin ko upang mahanap ang babaeng yun.

May naririnig akong mahihinang hikbi sa living room. And i see her there, she's hugging her knees and i know that she's crying.

Dahan dahan akong lumapit sa kaniya para hindi sya magulat sa presensya ko.

Then and there I hug her. Walang pagtutol ang nakuha ko mula sa kanya.

Hinaplos ko ang mga buhok nya and i don't know kung may mali ba akong nagawa dahil parang mas lalo pa itong naiyak.

"Ssshh. Stop crying By, nandito lang ako. Hindi kita iiwan." Mahina kong sambit sa kanya. Mas lalo pa syang sumiksik sa may dib dib ko. I don't know whats the reason why she's crying but i know she needs me.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko in this situation, i want to let go from this hug but my body refuses to.

"Hm hm hm hmmmm hmmmm hmmmm hm hm hm hm hmmm hmmm" i don't know whats gotten into me but i started ko humm a song.


"Hmmm hmmm hm hm hm hmmmmm hmmm hmm" i keep on humming this beautiful song. And i think it's working, dahil pahina na ng pahina ang mga hikbi nya.

I even convinced her to go to her room, i even carry her. Wala paring pagtutol ang nakuha ko galing sa kaniya.

My humming didn't stop kahit nasa silid na kami, maayos ko syang nihiga sa kama at kinumotan. Now she's already stopped crying at nakapikit na ang mga nito.

Sinigurado kong maayos sya ng magpasya akong lisanin ang silid. I was about to walk away when i felt a soft hand gripping mine. I look at her, her eyes are still closed but she utter this words.

"Please, stay"

And that! I cannot refuse her that night at tumabi pa talaga ako sa kaniya. And damn! Hindi ako naka tulog! I can stil remember her scent, it smells like strawberries at at ang mga kamay nya. I didn't know her hand is so soft--shit again! Bakit ko ba ito inaalala?

"Arghhh!" Hindi ko napigilan at sinabunutan ko ang buhok ko.

"Crazy"narinig kong sabi ni Raizel, nandito kami ngayon sa hallway papuntang cafeteria.

THE CASANOVA'S WIFETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon