"Atticus"
Tawag pansin nang isang magandang binibini kay Atticus na kanina pa walang imik at tila ba napakalalim ng iniisip.
"Hmm?"
Unti unti syang lumapit dito at hinawakan ang kaniyang magaspang na kamay. Inabot naman nya ang isang kamay nito at marang hinaplos ang pisngi, napatingin si Atticus sa simpleng ginagawa ng babae. Tiningnan nya ito sa mata at hinalikan ang palad na humaplos sa kaniyang mukha.
"May bumabagabag ba sayo?"
"Cece told me to kill again"
Nag iwas ng tingin si Atticus at ipinirme ang tingin sa kawalan.
"And it bothers you? Who is it, love?"
Hindi kaagad sya nakaimik sa tanong ng nobya. Maraming mga bagay ang pumapasok sa kaniyang isipan, napabuntong hininga sya at muling humarap sa kasintahan.
"It was Timothy's father in law"
The girls eyes widen, napamaang ang kaniyang bibig at ang isang kamay ay nakahawak sa dibdib.
"What?! Nababaliw na si Cece! Why did she do that? Walang kinalaman ang pamilya ni Timothy dito! She's insane!"
"Calm down Celestine, i did not manage to kill him. Nang malaman kung ama iyon ng asawa ni Timmy, hindi ko kayang lagotan sya ng hininga. Malaki na ang kasalanan ko sa kanya, ayoko ng dagdagan pa"
Isinandal ni Celestine ang ulo ni Atticus sa kaniyang balikat. Alam nyang sobra sobra na ang bigat na nararamdaman ng nobyo. Hindi nya mawari kung kailan matatapos ang gulo. Ang tanging pangarap lamang nya ay mamuhay ng matiwasay kasama ang taong pinakamamahal.
"It's not your fault na ikaw ang minahal ko, and Timmy knows that. Timothy has a wife now, hanggang ngayon ba galit parin ba sya sa atin?"
"It was his trust and loyalty that i broke, but i know someday he will forgave us"
May sumilay na mga ngiti sa labi ni Celestine, they stayed quite for a awhile and watch the darkness envelopes the horizon.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Halos paliparin na ni Timothy ang sasakyan na kaniyang minamaneho. Sakay nito ang kaniyang asawa na tahimik lamang sa tabi. Hindi na ito umiiyak gaya kanina. Pasulyap sulyap lamang ang kaniyang ginagawa, he knows she's worried about her father maging siya ay nag aalala rin.
Bakas parin sa pisnge ni Sibyl ang mga tuyong luha. Timothy wanted to wipe those off pero pinili lamang nyang wag na itong gambalain.
Hindi na alam ni Timothy kung saan na sila nakarating, hindi na pamilyar sa kaniya ang daang tinatahak. Nag aalala sya dahil kanina pa sila lulan ng sasakyan at hindi sigurado ang distinasyon.
Hindi na ito ang kaniyang ikinababahala, tatlong itim na sasakyan ang bumuntot sa kanila. At kung titingnang mabuti ay naghahanap lamang ito ng tyempo kung kailan susugod.
"By, nasundan nila tayo"
Tawag nya sa asawa na tumitingin pala sa side mirror. May halong galit sa mata nito, ngunit nanatili paring walang imik. Inihanda na ni Timothy ang sarili dahil siguradong sasabak na naman sya sa barilan. Alam nyang lahat ng compartment ng sasakyan ng asawa ay may nakatagong baril, kinuha nya ang isa at kinasa.
"No Riley, there's no use" saad ni Sibyl nang akma nyang buksan ang bintana.
Sibyl holds her husband's hands, kinuha nya ang baril at inilagay sa bag na kanilang daladala simula nang nilisan nila ang mansyon. And laman nito ay mga patalim, dalawang baril mga bala, isang bundle ng pera, at ang kahon kung saan nakalagay si Cronos.
"Alam mo na mangyayari ito?"
May halong galit ang tono nito sa asawa, Sibyl just looked at her directly in his eyes.
"Ang tanging alam ko lang ay kailangan kong maka alis, Dad told me to get away for awhile. I was ready, but then Cronos came. And i know may hindi magandang mangyayari"
Alam ni Timothy na ang baril na natanggap nya kani kanila lang ay ang tinutokoy nito. Hindi pa ito tamang oras para mag paliwanag sya sa kanyang asawa sa mga nangyayari, gayong mayroonna namang naka sunod sa kanila. She commanded Timothy to drive the car to its highest speed, hanggat sa hindi na nila ma silayan ang sasakyang sumusunod sa kanila.
She cannot kill them o kahit pa labanan ang mga ito dahil unang una palang ay alam nya na, kung ano ang kahahantungan ang lahat ng ito.
"Get out!"
Nagpaiwan si Sibyl sa sasakyan, she type some commands in the computer inside the car. She engage it to auto pilot and put the location kung saan ito hihinto. Mabuti nalang at isa ito sa mga customize cars na pwedeng sasakyan na mismo ang magpapandar nito. She also activated the self distruct. Kung saan sa oras maka rating ito sa eksaktong lugar ay dalidali itong sasabog.
Nang maka baba ito ay hinatak nya si Timothy sa kakahuyan, dapat silang maka alis agad sa gilid ng highway at baka makita sila ng mga sumusunod sa kanila.
Sibyl Franchette
"I was framed"
Hindi ko mawari kung bakit ako pa ang napili nilang pagbintangan sa nangyari sa mismong ama ko.
"What are you saying By?"
Maputik at matalahib ang daan na aming tinatahak, madilim na sa lugar ngunit ang liwanag ng buwan ang nagsisilbing ilaw namin habang naglalakad. Nakakaramdam na ako ng pagod at gutom, pero hindi pa kami pwedeng huminto.
Dapat ko nang sabihin ang lahat kay Riley, because i'm so damn scared right now and he's...well he is the only one i can lean on this time.
"Hindi na ako ngayon si Una"
"What?!"
"I no longer holds the title of Una, the number one rule of Emperio is, don't let your power be used on weaklings"
Patuloy parin ako sa paglalakad hindi ko na iniinda pa ang sakit na nraramdaman ko.
"And by power means our own and unique weapons, and for me thats Cronos"
"So you mean to say, ikaw ang napabintangan na may gawa sa papa mo? Napaka impossible naman ata yan, i was with you all morning, sabay tayong pumunta sa bahay nyo! We must go to Emperio kailangan nating sabihin sa kanila ang lahat, besides wala namang ebedensya na mag papatunay na ikaw ang bumaril kay papa!"
"Nakita ko Riley, i saw the wounds of my father. It was a shape like a triangle ganyan ang sugat na matatamo mo pag galing kay Cronos"
This time pumunta na sya sa harap ko, his eyes are full of worries. I know cuz i feel the same way too. Hindi ko na alam kung bakit ginawa to sa akin, right now i feel so hopeless. I lovemy father so much that it pained me leaving him almost lifeless.
"And... Riley I. Primus I..."
"By..."
"I killed him... i killed him"
"By... what are you saying?"
"Hindi mo ba ako narinig? I Killed him!"
Hindi ko na alam kong bakit ko ito sinasabi sa kanya. I don't know why. My one deepest and darkest secret. Humahagolhol na ako my vision become blurred, all i remembered before darkness envelopes me, i just keep on saying. I killed him.
※※※※※※※※※※※
VOTE&&COMMENT ♡
