Babamın Doktoru [ TAMAMLANDI ]

12. Bölüm

Hastanenin önüne geldiğimde içeriye girmeye cesaret edemediğim için bahçedeki boş olan banklardan birine oturdum.
Bu hastaneye ne zaman bir yakınım getirilse ilk koşan ben olurdum ama Toprakta..
Toprak içeride ve ben hastaneye bile girmeye cesaret edemiyorum. Ameliyata zaten giremem çünkü elim ayağım tutmayacak kadar titriyor şuanda. O adamalar kimdi ? Topraktan ne istediler ? Bekir Bey nerede ? Toprak iyi olacak mı ?
Bütün cevapsız sorular beynimden geçerken tek düşünebildiğim aslında Toprak'ın iyi olup olmayacağıydı. Onun iyiliği ve sağlığı dışında birşey düşünemiyorum. Niye bilmiyorum ama korkuyorum. Ona henüz seni köpek gibi seviyorum diyemedim ve muhtemelen uyansada söyleyeneyeceğim. Evet ona aşık oluyorum. Daha önce aşık olmadım ama buna bir isim veremiyorum. Sadece onun yanında mutlu hissediyorum. Bu bana doktor olduğum ilk günü hatırlatıyor. O günde hastanede elim ayağım birbirine girmişti. Heyecandan ne yapacağımı şaşırmıştım. Toprak'ın yanındayken de kendimde değilim. Sürekli yanında olmak vakit geçirmek istiyorum. Bir bahanem olsa da gidip görsem diye bekliyorum her an. Ama yaşını sorun edip benden kaçacağını ve hatta babasına bile söyleyebileceği geliyor aklıma ve vazgeçiyorum. Ama sonra da Bekir Beyin rahat hareketleri geliyor gözümün önüne ve iki arada bir derede koşup duruyorum. Çalışırken, evdeyken, uyurken veya her ne yapacak olursam olayım herşeyi unutuyorum. Daha ona bunları anlatamamışken eğer ona birşey olursa..
》Rüzgar Bey?》
》Evet?》
》Toprak Hanımı normal odaya aldılar. Şuan durumu..》
Ameliyattan çıktığını ve hayatta olduğunu öğrenmen benim için yetmişti. Koşarak hastaneye girdim. Beni ve Toprak'ı herkes tanıdığı için
》Toprak hangi odada? 》
》Köşedeki odada》
Koridorun sonuna kadar koştum. Odanın önüne gelince kapıyı açıp içeriye girdim.
》Toprak ?》
》Hocam?》
Her ne kadar sinir olsamda gülümsedim ve elini tuttum.
》Beni çok korkuttun ufaklık》
《Sensin ufaklık》
》Formundasın bakıyorum》
》Ben her zaman böyleyim.. güldürmesen acıyor da》
》Özür dilerim istersen serum verebilirim》
》Gerek yok sadece güldürmeyin》
》Ben Hakanın yanına gidip geliyorum 》

Hakanın odasının önüne geldim ve kapıyı çalıp açtım.
Hakan beni bekliyor olacak ki önündeki dosyayı uzattı hemen.
》Yırtık fazla olmadığı için hemen kapatıldı. Ses tellerinde de sorun yoktu o yüzden hayati bir tehlikesi yok için rahat olabilir》
》Ohh !!》
《Ne o çok rahatladın ?》
》Hakan ben onu seviyorum sanırım》
》Nasıl ?》
》Baya işte seviyorum 》
》Oğlum o senin..》
》Evet evet öğrencim falan filan》
》Eee nasıl olucak bu iş o seni seviyor mu?》
》Bilmiyorum 》
》Nasıl bilmiyorum oğlum seviyorum diyosun》
》Sorun bu zaten.. Tek taraflı olmasından korkuyorum 》
》İşin zor valla 》
》Hemde nasıl 》

Hakanın yanından çıkıp tekrar Toprak'ın olduğu odaya geldim. Kapıyı açtım ve içeriye girdim. Bekir Bey kızın yanına diz çökmüş konuşuyordu. Öksürdüm ve
》Dışarıda konuşabilir miyiz?》
》Geliyorum》

》Buyur oğlum》
》İlk olarak kızınıza saldıran o.. kimlerdi ?》
》Borcum var onlara. Eğer ödemezsem benim için kötü olacağını söylemişlerdi ama böyle olacapını tahmin etmemiştim》
》Nasıl tahmin edemezsin.. Genç bir kızın var senin nasıl onu düşünmezsin be adam!!》
》Ne desen haklısın oğlum》
》İkincisi sabahtan beri neredesin ? O kız ameliyat oldu çıktı ve sen daha yeni geliyorsun》
》Onlarla konuşuyordum. Paralarını verdim artık birşey yapamazlar. Ve ben Toprak'a birşey olduğunu bilmiyordum. İçlerinden birisi kızın boğazını kestim diyince koşarak buraya geldim》
》Şunların adreslerini verde bizde keselim onların bir yerlerini》
》Bırak oğlum adamlara bulaşılmaz.》
》Belli!!》
》Toprak'ın neden ilk önce seni aradığını şimdi anlıyorum 》
》Nedenmiş ?》
》Çünkü birbirinizi seviyorsunuz》
》Yok öyle birşey o benim öğrencim》
》Tabi öğrencin.. O yüzden sabahtan beri bana bağırıp çağırıyorsun burada 》
》Siz..》
》Ben anlarım.. Zamanında bende böyle aşık oldum karıma. Şimdi git Toprak'ın yanına bende çıkış işkemlerini halledip geleyim》