Babamın Doktoru [ TAMAMLANDI ]

20. Bölüm (part 2 FİNAL)

》Ne demek gelemedim Rüzgar !! İnsan nikah masasından sırf bir orospunun lafı üstüne kalkıp gider mi ? Ben orda ne kadar kötü hissettim haberin var mı ?
《Toprak, Esra beni kandırdı. Salondan çıkınca elinde silahlarla bekleyen adamlar vardı. O anda birşey yapamadım. Daha sonra Esra'nın aklına girdim ve ona sevdiğim kişinin aslında kendisi olduğuna inandırdım. 1 ayda ancak kaçabildim. Hemen sana geldim. Affet beni ne olur ? 《
》Onunla hiç..》
《Öyle birşey olmadı. Hasta olduğumu söyledim. İnandı《
》Geri gelmiyeceksin sandım. Gitmek üzereydim.》
《Affedildim mi ?《
》Evet》
《Hadi o zaman gel benimle《
Cevap vermemi beklemeden elimi tuttu ve çıkışa doğru yürüdü. Arabaya bindik ve 10 dakika sonra nikah salonunun önündeydik.
》Rüzgar ?》
《Benimle evlenir misin Toprak ?《
》Bu çok ani oldu.. ne diyeceğimi bilmiyorum》
《Evet demen yeterli《
》Evet 》
Elimden tuttuğu gibi binadan içeri soktu ikimizi de.. İçeriye girdiğimizde babamın ve arkadaşlarımın orada olduğunu gördüm. Herşeyi önceden planlamıştı. Herkesin haberi vardı ve bana sürpriz yapmışlardı. Kalbimin sesini duymalarından korktum bir an.. ama sonra geçti.
Sevdiğim adamla evleniyordum. Bundan daha güzel birşey olamazdı şuanda.

Evin kapısından beni kucağında geçirdi ve odasına kadar da indirmedi.
《Bu anı kaç senedir hayal ediyorum bir bilsen 《
《Bende seninle tanıştığım günden beri gerçek olması için az dua etmemiştim》
》Demek evlilik hayali kuruyordun ve benim haberim yoktu öyle mi Toprak Hanım 》
》İçime doğmuştu sanki.. senin benim eşim olacağın》
》Artık eşinim》
》Artık ölene kadar benimsin》

5 Sene Sonra

》Yaprak ! Hadi geç kalıyoruz !!》
》Geliyorum !!》
Ufacık bir kız çocuğu olmasına rağmen illa kendisi hazırlanıp gelecek hanımefendi. Aynı annesi..
Toprak.. Biricik sevgilim. İlk gördüğüm günden beri beni kendisine sıkı bir şekilde bağlayan yeşil gözlü kız. Şimdilerde ikinci doğumu bekliyoruz. Kızımız Yaprak doğalı 5 sene oluyor. Ve Toprak'ın ısrarları üzerine bir tane daha evladımız oldu ve yolunu gözlüyoruz. "Ateş" ablasının ısrarları üzerine ismi Ateş olacak. Kardeşi olacağı için o kadar heyecanlı ki onu gördükçe daha da mutlu oluyoruz.. Toprak şuan da babasının yanında. Hastaneye daha yakın olduğu için orada kalmasının daha iyi olduğunu düşünüyor. Yaprak'ın doğumun da çok canı yandı küçüğümün. Bunda da zaman kaybından acı çeksin istemiyorum. Her ne kadar doktor olsam da iş karıma gelince heyecan yapmadan duramıyorum.
Yaprak aşağıya inince arabaya bindik ve babamın evine doğru sürdüm.

》Anne !!! 》
《Efendim kuzum?《
》Babam arabayı hızlı kullandı 》
《 Rüzgar !!《

》Hayatım yalan söylüyor ! Ben sadece 70 ile sürdüm arabayı 》
》70 ile geldik diyor baban》
《60 ile gitti anne yalan söylüyor baba 》
Bu söylediğine kahkaha atarken o hiç birşey anlamamış yüzüyle bizi izliyordu.
《Anne, baba neden gülüyor ?》
》Baba gülüyor çünkü 60, 70 den küçük bir sayı bebeğim 》
《Anlamadım ki ben 》
》Ben sana büyüğünce anlatırım güzel kızım 》

》Rüzgar !! Su !!!》
Aniden uyandım ve yanında yatan Toprak'ın döndüm.
《Susadın mı sevgilim ?《
》Rüzgar! ! Suyum geldi diyorum sana !!!!》
Benimde kırmızı alarm yanıp sönmeye başladı ve doğum için hazır olan çantayı koluna asıl Toprak'ı kucağıma alıp aşağıya indim.
Seslere uyanan babama da Yaprak'ı alıp hastaneye gelmesini söyledim.

Hastaneye geldiğimizde bütün hemşireler hazırda bekliyorlardı. Hemen doğumhaneye aldılar ve o zorlu bekleyiş tekrar başlamıştı.
Arada girip çıkan hemşirelerden başka çıkan olmamıştı.
Annem ve babam da gelmişlerdi ama kimseyi gözüm görmüyordu. Neredeyse 1 buçuk saat olmuştu ve doktorlardan ses seda çıkmıyordu. Karımın ve oğlumun sağlıklı olup olmadıklarını kimseden öğrenenmemiştim. İçeriye de almıyorlardı.