Kar Demeti

5

Seni sevmenin bedelini çok ağır ödedim ben.
Gözlerimi geceye kapatıp uykularımı sana açarken, şimdi geceleri gözümü dahi kırpmaz oldum.
Gecenin sessizliği sessiz düşüncelerimin sesi oldu. çünkü en çok gecenin karanlığında düşündüm seni. Çünkü karanlık aydınlığa çıkardı hep gündüzün gizlediklerini.

Sabah uyandığında yastığına bulaşan makyajın bıraktığı acı ne demek bilemezsin sen. Ben her sabah yastığıma bulaşan rimel karasıyla karalanıyorum. Ben her sabah yastığımda senin kokunu içime çekerken , şimdilerde gözyaşlarımın yastığıma bıraktığı izi seyrediyorum.
Dedim ya yüreğim artık parçalanıyorum.

Dilimde çalan şarkıyken içimde solan çiçeğe dönüşmeni seyrediyorum. Yanıyor ruhum benim. Alevi olmayanın yandığı bilinmezmiş ya hani . Kimse bilmiyor beni.
Söndüren olmuyor ateşimi.

Şimdilerde ben seni bekleyen yanlız bir durak. Issız bir köşede seni bekliyorum. Seni beklememin ne kadar anlamsız olduğunu bilsemde belki diyorum, belki yolu düşer tekrar durağıma. Belki gün olurda gelir, eli değer duvağıma.

Kaybetmek güçlü yapar derler ya bazen. Ben kendimi güçlü hissedemiyorum hiç. Ben kendimi sen'li hissedemiyorum. Ama geçecek görüyorum. Seni unuturum demiyorum ama alışacağım biliyorum.