Kar Demeti

12

Bir kadın düşün.
Aşkı için tutuşuyor gözler önünde.
Rüzgar savuruyor uzun gece saçlarını.
Toz bulutu gibi kaplıyor her yeri karanlık hayalleri.
Kirpikleri birbirine yapışmış ağlamaktan.
Gözlerinin içi desen kan çanağı.
Bir ceset duruyor göz bebeklerinde.
Göz yaşı yerine kan süzülüyor yanaklarından.
Kimin cesedi diyor bir ses bu harelerde sallanan.
Kimin kanı.
Kim bu masumun katili.
Sesler kesiliyor birden bire.
Soluk sesleri yükseliyor gökyüzüne.
Kim acı çekiyor böyle nefes nefese.
Bir kadın süzülüyor gökyüzünden, üstünde beyaz bir elbise.
Kuğu gibi süzülüyor derken çakılıyor birden yere.
Sanıyorsun ki Dünya dönmüş tersine.
Kadının beyaz elbisesi bulanıyor çamura.
Kan kaplıyor göğsünü rengi kapkara.
Günahsız bir beden mi bu yerde yatan.
Günahkâr diyor bir ses arkadan.
Fazla sevdi sevginin çok fazlası haram.
Sevgiden mi öldü diye soruyorum Karanlıktaki sese.
Sevgiden ölmedi diyor sevdiği kişi tarafından öldürüldü.
Nasıl olur diyorum , insan sevdiği tarafından öldürülür mü?
Öldürülüyor diyor sevdiğin tarafından öldürüldün.
Şimşekler çakıyor o anda
Bir aydınlık oluyor sonra etraf kapkara.
Sen ruhuma ince ince işlerken mi planladın bu anı.
Hani kirpiklerini seviyorum derdin ya.
Benim hep ıslak olurdu kirpiklerim.
Meğerse gözyaşlarımmış senin sevdiğin.
Ve sen
Bu gün dilim lal olmuşsa susuyorum sanma sakın.
Ey ruhumun katili zaman kısa vuslat yakın.