Kar Demeti

15

Titriyordum.
Bedenim yüksekte sallanırken gece gökyüzüne sokulurken dişlerimi sıka sıka titriyordum.
Yüksekteydim.
Yüksekteydim ama alçaktaydım.
Tüm şehir ayaklarımın altındaydı.
İzliyordum olanları. Kızın biri sevgilisini başka bir kadınla basıyordu. Elin çocuğu sevdiği kızın verdiği son nefese şahit oluyordu.
İnsanlar ölüyordu.
Kimi ecelden.
Kimi yaşarken.
Bende ölüyordum.
Dar ağacında değildim ama sallanıyordum.
Sigara izmaritleri sönüyordu bedenimde. Ama yanan ruhum oluyordu.
Görenler deli etiketini yapıştıyordu sıfatıma.
Ama kimse çaresiz demiyordu.
Kimse kurtaralım demiyordu.
Herkes ölmemi bekliyordu.
Toplum, aşkı hor görüyordu.
Eğer seversen ölürdün.
Bir ben miydim buna maruz kalan.
Doğu'da binlerce sevdalı kendini aşk için atmıyormuydu Fırat'ın kollarına.
Diclenin sularına.
Onlar sevdiği için yapıyordu bunu. Ben sevilmediğim için. En çokta çaresiz kaldığım için.
Kimse çare var demiyordu.
Bok yedin diyordu.
Sırtlarını dönüyorlardı. Ya da ölümle cezalanmamı bekliyorlardı.
Umursamıyordum artık insanları.
Çünkü sallanıyordum.
Ruhum tepe taklak ola ola sallanıyordum.
Bir çift göz arıyordu gözlerim.
Senin harelerine hasret, seni arıyordum.
Belki seviyorum desen düzelirdim.
Ama demezsin bilirim.
Severek gitmekte acıtır mı canı.
Beni bırakıp giderken canın acıdı mı
Kavruluyor benliğim.
Şimdi gidiyorum ya.
Seni seve seve gidiyorum ya,
Gökyüzü altında sıkışıp kalıyorum.
Nefesim kesiliyor.
Yüzüm desen kıpkırmızı.
Yıldızlar parçalıyor cılız bedenimi.
İşte duruyor nefesim.
Ama ölmüyorum.
Cıplak Ayaklarıma taşlar bata bata yürüyorum.
Yırtılmış elbisem uşütüyor tenimi.
Sevmek zor diyorum sonsuza
Zor olan sevilmemek diyor bana.
İşte bu yüzden gidiyorum.
Ait olduğum omuza.
Ayaklarım kanaya kanaya gidiyorum sonsuza.