My Desperate Pretending Game

Chapter 11 ♚ Comfort

Yow! RaiLer time muna xD

---

Ren's POV

Pffftttt.

Kanina pa ko nagpipigil ng tawa dahil kay Craig. Akalain mo? May tinatagong kabilawan pala ang gagong 'to. Whahahahahaha!! Pfft.

"Yow! Grabe ang dami mo palang Bratz collection. Everywhere and anywhere... Pfttttt"

Whahahahahah!! Di ko na napigilan. Parehas talaga kami ng twin sister ko na mahilig tumawa.

"Tss."

"Brad! Sabihin mo nga saken. Bakla ka ba? Bakit ganto karaming Bratz na doll dito sa kwarto mo? Baka sumunod dyan Monster High na. Pfffttt. HAHAHHAHAHA!" grabe talaga. Pati kwarto niya wallpaper ang Bratz. Nyahaha! Sino kaya pinakapaborito nitong character? Pfft.

"SHUT THE FVCK UP!" He shouted pero hindi ko pa rin mapigilan ang tawa ko. Ang sakit na talaga ng tyan ko kakatawa. HAHAHAHAHA!! pulang-pula ang mukha ng gago.

"Craig. Tayong dalawa lang naman eh. Walang ibang makakaalam! Your secret is safe!" Tinapik-tapik ko pa siya sa balikat niya at bumulaslas uli ng tawa. Gravity men! Ampucha.

"Tss. Stop laughing. Natalo lang ako sa pustahan kaya naging ganyan" walang gana niyang sabi. Pero BWAHAHAHAHA! Pati pala case ng cellphone niya Bratz.

"Pfftt.. talaga? Eh bakit ka naman pumayag agad?" Tanong ko.

"Wala naman akong magagawa. 'Yan ang gusto ni Tamra kaya hindi na ko nakaangal pa" natigilan ako sa sinabi niya.

Si Tamra pala ang dahilan. Tch.

"Ahhh! Kaya pala" tumango na lang ako. Tch. Nawalan tuloy ako ng ganang tumawa.

Ano ba kaseng nakita ni Tamra sa gagong 'to? Gwapo naman ako eh. Kulang nga lang ng isang paligo kay Tyler haha. Tsaka goodboy ako at loyal hindi katulad ng gagong cassanova na 'to. Tch. Nakikita ko naman na seryoso sa kanya si Craig pero KAHIT NA! wag niya lang sasaktan ang best buds ko. Hindi ako magdadalawang isip na agawin si Tamra sa kanya.

*phone beeps*

From: Twin Sis

Daddy is here.

O____o

Fvcking sht. Ano kayang ginagawa ni Dad sa mansyon? Hindi naman siya uuwi basta-basta ng walang dahilan. Ano kayang sadya ni Dad?

Tumayo na ko sa couch ng kwarto ni Craig para magpaalam. Nakahiga ang gago sa kama niya habang nanonood ng anime.

"Brad! Una na ko. Nagtext na kapatid ko. Salamat nga pala sa meryenda" sabi ko habang inaayos ang sintas ng sapatos ko.

"Geh. Ako na bahala sa kabaong mo. Sumalangit nawa ang kaluluw--"

"ULOL!"

Natatawa na lang ako na umalis. Ganyan na kami dati pa, nagmumurahan at nagbabarahan. Natural na samin 'yun.

--

Ningitian ko si kuyang guard ng makarating ako ng subdivision. Ipinark ko na ang kotse ko sa garahe. Nandito nga si Dad. Nandyan din kase ang kotse niya.

Pumasok ako ng mansyon para i-welcome home si Dad pero tahimik ang paligid. Nakakapagtaka kase alam kong may salu-salo kami kapag nauwi sila ni Mommy ng bansa pero ngayon parang dinaanan ng anghel ang paligid sa sobrang tahimik.

Dumiretso ako sa ko nang makita kong nagkakagulo ang mga katulong sa labas ng kwarto ni Raine.

"Ma'am Raine! Kumain na po kayo. Magagalit po ang Daddy niyo kapag hindi po kayo kumain!" Sigaw nung yaya niya.