Chapter 18 ♚ Only Hope

5 1 1
                                    

Hi Franz Miaco beybe! Lol. XD

Sorry kung late UD. Kbye!~

--------------------------------------

Raine's POV

I'm hugging my knees while sobbing. I don't want to talk to anyone. All I want is Tyler, I want him back. I heared a knock on a door calling my name but I ignored it. I just want to release this fvcking pain.

"Raine, open this damn door!" I heard my Dad's voice. I covered my ears, preventing myself from the words that I don't want to hear.

"Shit."

I looked at the door. It's my twin, Ren. Oh thanks god.

Without any words, he grabbed my waist and hug me. He really didn't want to see me cry.

"Raine..." he caressed my back. I cried in front of him, my pillow tears.

"Ren. B-bakit sa lahat ng lalaki... bakit si Craig pa? Bakit hindi na lang iba? Paano kapag nalaman 'to ni Tamra? Alam kong masasaktan siya, at...baka...magalit siya sa akin. Ren, anong gagawin ko?" I sobbed.

He wipes my tears away. "As I promise, gagawin ko ang lahat para hindi matuloy ang engagement nyo kahit magalit pa si Dad. I know siguradong itatakwil ako ni Dad pero hindi ako makakapayag na maging sunod-sunuran ka sa kanya. Your always be my princess, ayokong makitang nasasaktan ka" he said.

"But—"

"I don't care, Raine. Bahala na si Batman. Basta ako ang bahala" he smiled. Napansin kong may dala siyang kung ano sa likod.

"What's that?" I asked curiously.

He grinned at me. "This? Ahmm... guess it"

Kumunot ang noo ko. "Foods?"

"No"

"Snacks?"

"No"

"Chocolates?"

"-_____-"

"Ano ba kase? Kainis naman eh." I whined.

"I guess nagugutom ka na kaya puro pagkain nasa utak mo. Hays, eto na nga" inabot niya sa akin ang isang paper bag.

Bumungad sa akin ang pink na Hermes bag. Oh god! Kuminang ang mata ko. Sobrang attracted ako sa mga cute na bag. Geez!

"Nagustuhan mo ba?" Tanong niya.

Niyakap ko siya at hinalikan sa pisngi. "Yeah, super! Thanks Ren. Ang cute talaga!" I said while smiling.

"Promise, wag ka na iiyak ah? Basta ako ang bahala" he proudly said.

"Yeah, I promise" I said.

He smiled. "Good" at ginulo ang buhok ko.

--

Achooooo~!

-___-

Ansaya lang magkasakit. Grabe. Ilang araw na akong hindi makatulog ng maayos. Paksyet kasi, hindi ako kumportable dito sa mansyon nila Craig. Mula nung araw na pinagkasundo kami, dito na ako pinatira ni Dad. Wow lang. Excited ako ipaasawa? O excited ng magkapera? Ulol. Hindi ko kailangan ng pera. Si TyLeR LaNg SaPat Na. PS: Di ako marunong mag-jejemon. Lol din. Uy, 4th year high school pa lang ako oh. Nagtataka siguro kayo kung bakit high school pa lang kami? Well wala kayong pake kung pabebe kami sa video nam—

[A/N: Oy, wag ka ngang pabebe dito. Potek ka. Baka biglang sumulpot dito si Tyler, megash!]

So ganon? =__= may gusto ka ba kay Arden ko??? SAGUTIN MO AKO! Purkit tinawanan ka lang niya nung Bastusan Interview nyo ah! Pabebe ka din eh!

My Desperate Pretending Game Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon