Multi Media Alaz Toralı
" Anne ! "
Kolumla saçlarımı geriye çekmeye çalıştım ancak pek başarılı olamamıştım.
Saçlarım ısrarla suratıma düşecek ve beni sinir edecekti.
Ben mutfakta kendimle mücadele verirken Almir içeriden bağırmaya devam etti.
" Anne ! "
Sonunda yaptığım işi bırakarak mutfaktan çıktım ve salonda oturan Almir'in yanına vardım.
Bende onun gibi koltukta oturdum ve açtığı çizgi filmi izlemeye başladım.
" Ne izliyorsun Almir'cim "
" Çizgi film izliyorum "
Gözlerimi devirdim ve kızıma baktım. Gerçekten benim kızım olduğu o kadar belli oluyordu ki.
Anladık çizgi filmi izliyorsun da, çizgi filminin adını soruyoruz değil mi biz sana ?
Her neyse daha üç yaşında olduğu için şuanlık sesimi çıkartmamaya özen gösterdim.
" Babam ne zaman gelecek ? "
Dedi heyacanla. Gözlerimi duvar saatine çevirdim ve düşünür gibi yaptım.
" Bilemiyorum.. Birazdan gelirler heralde "
Almir de benim baktığım yere baktı ancak pek bir şey anladığını sanmıyorum. Bu yüzden de yeniden bana döndü.
" Saat çok geç oldu. Gelince ona kızmayacaksın değil mi ? "
Gülerek saçlarını okşadım ve televizyonu kapatarak ona döndüm.
" Senin yatma vaktin gelmedi mi küçük hanım ? "
Almir yeniden saate döndü ve sevinçle konuştu.
" Daha çok erken ! Saat sekiz bile değil anne"
Onu kaldırarak kucağıma aldım ve mutfağa yöneldim.
" O halde bir şeyler yiyelim"
O da tek kolunu havaya kaldırarak bağırdı ve beni onayladı.
Mutfağa girer girmez onu koltuğa oturttum ve dolaptan en sevdiği çikolatayı çıkarttım. Almir elimdekini görür görmez çırpınmaya başladı.
Ona veriyormuş gibi yaptım ancak elimden alamadan geri çekerek kaşlarımı çattım.
" Veririm ancak bir şartım var "
Almir çikolatasını alamamanın verdiği hayal kırıklığı ile bana baktı.
" Şart ne demek "
Gözlerimi devirerek açıkladım.
" Yani bu tatlı şeyi sana veririm ancak sende bunun karşılığında bana bir şey vereceksin. İstediğim bir şey "
Almir üç yaşında olmasına rağmen düşüncelerimi anlamış gibi atıldı.
" Babamın bu sabah bana söylediği sırrı merak ediyorsun değil mi ? "
Kafamı onaylar gibi sallamamla sanki evde biri varmış gibi ve bizi duyacakmış diye fısıldayarak konuşmaya başladı.
" Babam dedi ki.. Sen dünyanın en güzel kadınıymışsın. Bu nedenle de ben ve o da dünyanın en şanslı kişileri oluyormuşuz "
Gülerek çikolatayı ona verdim.
" Ee haklı yani "
Tam yiyecekti ki kapının çalmasıyla elindeki çikolatayı fırlatarak kapıya koştu. Ee demek ki baba sevgisi daha ağır basıyor kızımda.
" Babam geldi ! Babam geldi "
Bende onun peşinden gidiyordum çünkü biliyordum ki kapıyı açamayacaktı.
Kapıya vardığında bana dönerek gelmemi bekledi. Ona yaklaşarak kucağıma aldım ve kapıya uzanırken Almir'e gülümsedim.
" Bakalım baba bugün sana ne getirmiş"
Kapıyı açtığımda bir yığın insan içeriye akın ettiler.
Neye uğradığımı şaşırsam da her birine cevap vermeye çalışıyordum. En sonra o kaldığında gülümseyerek bize yaklaştı.
