Multi Media Alaz Toralı
Merdivenleri üçer beşer inerek kapıya ulaştım ve beklettiğim için kafasından dumanlar çıkan Alaz'ı gördüm.
" Geldim, geldim "
Alaz elini beline koyarak bana bakmaya devam etti.
" Yaklaşık yarım saat önce de geliyordun "
Ona cevap vermek yerine ayakkabılarımla boğuşmayı seçtim.
O da kendi kendine söylenmeye devam etti. Neredeyse bir ay geçmişti ve onları bir kaç hafta önce hatırlamıştım.
Şimdi de her sabah yürüyüş yapmaya karar vermiştik ancak benim sayemde ilk sabah yürüyüşümüz biraz geç olacaktı.
Tam bir şekilde hazırlandığım sırada annem merdivenlerden iniyordu.
Yanımıza geldi ve ikimizi de süzerek konuştu.
" Nereye gidiyorsunuz bu saatte çocuklar ? "
Alaz atladı hemen annemin sorusuna.
" Sabah yürüyüşü yapmak için anlaşmıştık.. "
Cümlesini yarıda keserek beni süzdü ve gözlerini kısarak tekrar anneme döndü.
" Ama kızınız sağ olsun baya geç bir sabah yürüyüşü yapacağız "
Annem gülerek bana döndü ve gülümsedi.
" İyi eğlenin ve kahvaltınızı da dışarıda yapın lütfen. Çünkü arkadaşların evimizi de yiyecekler yakında Alaz'cım "
Evden çıktıktan sonra ilk işimiz yürüyüş için en uygun parka karar vermek oldu. Yürümeye devam ederken de fikirlerimizi birbirimize sunuyorduk.
" Okulun aşağısındaki parka gidelim "
Alaz'ın önerisi cazip gelse de bende kendi fikrimi söyledim.
" O park çok güzel ama biraz küçük. Bence bizim evin aşağısında bir market var. Onun karşısındaki parka gidelim "
Alaz kafasını salladı ve oranın yolunu tuttuk. Parka varmamız uzun sürmüştü ve sabah yürüyüşünü yapmış sayılıyorduk. Parka girmeden adımlarımı tersine çevirerek ilerledim.
" Bence bu sabah bu kadar yürüyüş yeterli. Hadi geri dönelim "
Alaz ben daha birkaç adım dahi atamadan beni yakaladığı gibi parkın içine soktu.
" Spor yapacağına söz verdin "
Parkın yürümeye çok meraklı insanlar için ayrılan yürüme alanında yürümeye başladık. Alaz elleri ceplerinde yanımda yürüyordu.
Sabah sabah kahvaltı için bakkala ekmek almaya çıkan kızlar ona yiyecek gibi baksa da, kendisi benim yanımda yürüyordu. Buda onlara gayet güzel bir cevaptı zaten.
" Şunlar niye bakıp duruyorlarsa sana "
Alaz kafasını fısıldaşmakta olan kız grubuna çevirdi ve onlara gülümsedi.
Ardından aniden bana döndü ancak nedense suratında bir gülümseme yoktu.
" Hayranlarım olabilir "
" Ne güzel "
Alaz gülerek adımlarını hızlandırdı.
" Öyle "
Beni geçip gittiğinde peşinden küçük adımlarla koşmak zorunda kaldım.
" Beklesene sen beni "
Aniden durdu ve bana döndü. O durunca bende korktum ve gerisinde olmama rağmen adımlarımı durdurdum.
" Ne yapıyorsun ? "
" Sen ne yapıyorsun ? "
Dedim sorusuna soruyla cevap vererek. Alaz derin bir nefes aldı ve gökyüzüne bakarak konuştu.
" Bekle dedin ya "
Jeton düşer düşmez rezil olduğumu anlasam da sesimi çıkaramamıştım. Bana dönerek konuşmasına devam etti.
" Hadi ben bekliyorum. Peki sen ne yapıyorsun ? "
Cevap vermeden küçük adımlarla yanına vardım.
