The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

25

(Pikante stukjes)

*Pov Caitlynn*

Ik hoor allemaal geluiden, geluiden van vogels. Ik kijk voor me en zie een rivier, die stroomt naar een meer. Het gras is heldergroen en nat, van de ochtend.

Ik ga zitten en staar voor me uit. Ik sluit mijn ogen en luister om me heen. De vogels, de wind, dan opeens hoor ik een stem. Ik open mijn ogen en zie twee voeten staan naast me.

Ik ga rustig met mijn blik naar boven. Dan kom ik uit op een jongen zijn zeeblauwe ogen en donkerbruin, bijna zwart haar. Hij heeft een lippiercing onderaan zijn lichtroze, fijne, zachte lippen.

'Mag ik naast je zitten?', ik knik en denk alleen maar aan zijn stem. Zo verwarmend en toch zo laag. Zo badboy-achtig.

Hij zet zich naast me neer en slaat zijn arm om me heen. Ik sluit mijn ogen terwijl ik geniet van het moment.

Ik leg me neer op mijn zij en hij ligt naast me. Na even voel ik zijn lippen op de mijne en ik ga mee in de kus.

Ik open mijn ogen en ben ineens in mijn kamer, de jongen die me kust is Nathan en we zijn naakt.

Opeens voel ik een hand die mijn twee handen vasthouden boven mijn hoofd. 'Nathan wat doe je?', ik zie alleen maar lust in zijn ogen en voor ik het weet voel ik de top van zijn penis tegen mijn schaamlippen.

'Nathan! Nathan alsjeblieft! Stop!', ik begin te roepen en te huilen. Ik probeer hem te slaan en te schoppen, maar dat lukt niet, omdat Nathan mijn handen vasthoudt en ongeveer op mij ligt.

'Nathan, alsjeblieft stop...', mijn stem is zwak en ik weet niet meer wat te doen. Ik lig als verlamt en staar voor me uit, naar het plafond.

Ik zie Nathan soms in mijn zicht naar boven en beneden gaan, maar ik voel niets. Geen pijn, geen vreugde, geen verdriet, ... niets.

'Aaahhhhh!!!', roep ik terwijl ik huil. Jake schiet wakker en neemt me direct in zijn armen. Hij wrijft over mijn rug en fluistert de hele tijd: 'Sshhtt.', het doet me kalmeren.

Ik hou mijn handen voor mijn ogen en rust mijn hoofd op Jake's borstkas. 'Het was alleen maar een nachtmerrie. Waarover droomde je?', 'Ik... Ik... Nathan... Hij... Hij wou me...', zeg ik snikkend, terwijl ik soms schokken maak als ik inadem. 'Shht, het is al goed. Het is niet gebeurd.', troost Jake me direct.

'Hoelaat is het?', Jake kijkt naar zijn wekker. '11:36', 'Ow, ik had om 13 uur met Roos afgesproken.', 'Achzo.', zegt Jake een beetje teleurgesteld? Hij wrijft over zijn nek en kijkt naar beneden.

'Wat is er?', 'Wel, ik had euhm... Niets laat maar.', 'Nee zeg maar.', 'Ik had gedacht dat we vandaag konden rondhangen enzo.', 'Ohh.'.

Ik vraag me echt af waarom hij nu opeens zo vriendelijk doet. Dit klopt niet, dit is vreemd.

'Waarom doe je zo vriendelijk tegen mij?', 'Wel, je bent bijna verkracht geweest door je vriendje.', ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik bedoel al vanaf daarvoor.', 'Oh gewoon. Ik vroeg me af of we niet gewoon opnieuw konden beginnen? Als vrienden?'.

Ik sta versteld van wat hij me nu vraagt. Ach ja, opnieuw beginnen kan toch geen kwaad? Ik knik, maar ergens voel ik dat het niet klopt.

'Geen zorgen, ik ben niets van plan.', zegt hij grinnikent. Ik zeg niets, ik geef hem gewoon een glimlach.

Jake kijkt me aan met een gemene grijns. 'Wat?', vraag ik benieuwt. 'Ik ga me douchen.', 'Oh nee, dames eerst!', 'Echt niet, dit is mijn huis.', zegt Jake en hij staat snel recht.

Ik spring van het bed af en loop uit Jake's kamer. Damn, ik weet niet waar het is. Jake komt vanachter mij gelopen en ik loop achter hem aan.

Jake opent een deur en ik neem zijn hand. 'Jake, wacht!', hij kijkt naar mij en het enige wat ik kan bedenken is...