48

255 7 0
                                    

*Pov Nathan*

Ik lig lekker in de zetel wat tv te kijken als mijn telefoon plots gaat.

'Met Nathan.'
'Hallo Nathan, bent u de vriend van Caitlynn Harris?'
'Ja, dat klopt. Wat is er met haar?'
'Ze ligt in het ziekenhuis-'
'Ik kom af.'

Ik spring recht en neem mijn jas. Ik doe mijn schoenen aan, neem vlug mijn autosleutels en rijd met volle gas naar het ziekenhuis.

***

Ik parkeer mijn auto op de parking en loop met volle vaart naar binnen, richting de balie. Ik zie allemaal mensen in een rij.

'Mevrouw, Caitlynn Harris, alsjeblieft.'

De vrouw kijkt even naar de mensen voor haar en zet een klein glimlachje op.

Ik weet dat het niet fair is om voor te dringen, maar het gaat over Caitlynn.

De vrouw kijkt op haar computerscherm en zoekt waarschijnlijk naar de naam Harris Caitlynn, of omgekeerd natuurlijk.

Na even zoeken kijkt de vrouw terug naar boven en maakt oogcontact.

'Kamer 45, verdieping 1.'

Ik knik en loop direct naar de lift. Ik klik wel honderd keer op het knopje tegen dat de lift hier is.

De lift gaat open en ik spurt naar binnen en druk weer honderd keer op het knopje om de lift naar verdieping 1 te laten gaan.

*ping*

En de deuren gaan open. Ik spurt door de gang en zoek naar kamer 45.

'35. Het is aan deze kant. 37, 39, 41, 43, 45!' Ik sta voor de deur, helemaal bezweet. Zou ik kloppen?

Ik klop een maal en open dan de deur. Daar zie ik Caitlynn liggen, met haar ogen gesloten en rustig te ademen. Precies of ze ligt vredig te slapen.

Ik kom naar binnen en sluit de deur zachtjes. Ik neem een stoel en zet die naast het bed. Ik ga rustig zitten en bekijk haar.

Haar bruin-zwart haar ligt door elkaar. Haar ogen zijn dicht en ze ademt rustig door haar neus. Dankzij de machines.

Op haar kaak is een blauwe plek en op haar lip zit een schram. Ik voel woede opborrelen.

Wie the fuck heeft Caitlynn geslaan?! Ik probeer mezelf weer te kalmeren en focus me weer op haar.

Mijn concentratie wordt onderbroken door de deur die opengaat. Ik staar naar de vrouw.

'Oh hallo, mijn naam is Eva Longoria. Ik ben een verpleegster en kom haar even checken.'.

Ik knik alleen maar en volg elke beweging die ze maakt. 'Hoe is dit gebeurd? Wat is er gebeurd?'.

De vrouw stopt even met wat ze doet en kijkt me dan aan. 'Er is een ongeval gebeurd op haar school. Ze is te hard geslaan geweest en ligt nu uit te rusten.'.

En dan doet ze verder met de controle. 'Wie heeft dit gedaan?'. De vrouw kijkt niet meer op en doet gewoon verder terwijl ze vertelt.

'We weten niet wie het gedaan heeft. Ze lag al knock-out toen we gebeld werden.', 'Wie heeft er dan gebeld?'.

De deur gaat open en er komt een jongen naar binnen. 'Deze jongen.', zegt de verpleegster al kijkend naar hem.

Jake is degene die belde? Waarom hij?

Dan staat de vrouw recht en kijkt ons aan. 'Ik ben klaar met de check-up. Ik laat jullie wel alleen.'.

Dan verlaat ze de kamer en kijk ik direct naar Jake. 'Jij hebt gebeld?', 'Uh ja.', zegt hij nonchalant.

'Heb jij het gedaan?', 'Nee, tuurlijk niet.', 'En toch kom je haar bezoeken? De badboy van jullie school?'.

Dan staat hij wat rechter. 'Wat? Mag dat dan niet? Mag ik me geen zorgen maken?', 'Tuurlijk wel, het is alleen raar dat een jongen, die zich nergens druk om maakt, mijn meisje komt bezoeken.'.

'Ik wou gewoon weten hoe het met haar ging.', 'Zoals je ziet ligt ze te rusten, komt alles oke met haar dus kan je weggaan.'.

Jake kijkt nog is naar Caitlynn en zegt daarna: 'Oke.' En verlaat de kamer.

Ik vertrouw die Jake niet, vooral niet als hij zich nergens druk om maakt. Volgens mij heeft hij het gedaan en heeft hij nu een schuldgevoel.'.

Ik schud mijn hoofd en denk er niet meer aan. Ik plaats rustig mijn hand op die van Caitlynn en kijk naar haar beschadigd, maar toch mooi gezichtje.

***

Het is nu twee uur verder en Caitlynn is nog altijd niet ontwoken. Het begint buiten al aardig donker te worden, gelukkig ben ik met de auto.

De deur gaat open en de verpleegster komt binnen, Eva denk ik.

'Meneer, het bezoekuur is gedaan. U kunt rustig uw spullen nemen en afscheid van haar nemen.'.

'Mag ik niet blijven slapen?', 'U bent geen familie, het spijt me.', 'Oke dan.'.

Haar ouders zijn hier misschien een halfuurtje geweest en ik, ik zit hier al twee uur en een half.

Ik stel me recht, neem mijn jas en doe hem aan. Mijn autosleutels liggen op het kastje dus die neem ik ook.

Ik kijk naar Caitlynn en er verschijnt direct een glimlach op mijn gezicht.

Ik neem haar hand en wrijf een beetje haar uit haar gezicht. Mijn hand blijft staan en ik plaats een korte kus op haar voorhoofd.

Dan voel ik haar hand bewegen en meteen kijk ik haar aan. 'Caitlynn?'.

Ze opent zachtjes haar ogen terwijl haar lichaam een beetje beweegt. 'Caitlynn?', de tranen schieten in mijn ogen en ik druk op een knopje naast haar bed voor noodgevallen.

Meteen komen er twee mensen binnen gelopen en kijken naar Caitlynn.

'Meneer wat is er aan de hand?', 'Ze is wakker geworden. Nu kan ze mee.'.

'Laten we haar eerst checken. Caitlynn hoort u mij?'. Ze knikt.

***

'Mag ze dan nu mee?', 'Als zij dat wilt mag ze dat. Maar zonder dwang!', 'Mevrouw, ik zou haar nooit iets aandoen.', ik kijk naar Caitlynn, 'Toch niet uit vrije wil.'.

***

Ik zit in de zetel met Caitlynn naast mij tv te kijken. Ik heb ze terug, eindelijk. Ik zit nog met 1 vraag die alleen zij kan beantwoorden.

'Caitlynn?', 'Ja? Wat is er?', 'Ik heb een vraagje, maar je hoeft hem niet te beantwoorden als je niet wilt.'.

Ze kijkt me raar aan. 'Wie was degene die je knock-out sloeg? Wie heeft je pijn gedaan?'.

Ze staart even naar de grond, te denken waarschijnlijk. Ze frutst wat met haar vingers en staart me dan aan. 'Als ik het zeg, beloof je dan niets te doen?'.

Ik knik. 'Alles om je gelukkig te maken.', 'Het was Jake. Maar doe alsjeblieft niets. Het is maar tot het einde van het schooljaar.'.

'En je laatste jaar dan?', 'Ik kan toch thuisles volgen?'. Ik kijk voor me. Waarom moet ik toch altijd moeilijk doen?

'Je hebt gelijk. Het spijt me.', 'Waarvoor?', 'Alles. Alles wat ik ooit gedaan heb en je daarmee kwetste.'.

Ze geeft me een knuffel en zo kijken we verder naar tv.

The end

《《《《》》》》

Dussss dit was het dan. Het einde van 'The badboy'

Er komt nog een epiloog en een dankwoord.

Sorry dat het zo lang duurde voor een update, maar ik voelde me niet zo goed en njha...

Maar ik hoop dat jullie ervan genoten hebben❤

The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu