The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

40

*Pov Jake*

Het is zaterdag, 8:03, we moeten allemaal naar school en ben er nog altijd niet. De vergadering begint om 8:30, dus dat wil zeggen dat ik weer nablijven heb.

Ach ja, ik ben er aan gewend. Het verrast me soms zelfs als ik geen nablijven heb hahah.

Ik ga me douchen en daarachter poets ik mijn tanden.

Ik neem mijn rugzak, doe mijn zwarte, leren jas aan en vertrek rustig naar school.

***

Ik parkeer mijn motor en zet mijn helm af. Ik adem diep in en adem rustig weer uit. Ik kijk eens rond en zo te zien is alles al begonnen.

Ach ja, niets nieuws. Ik ga van mijn motor en ga op mijn gemak het schoolgebouw binnen.

*Pov Roos*

'Dat is wat we...', verder hoor ik niets, want ik verveel me zo. Dan opeens gaat de deur open. Jake komt binnen en zet zich neer op zijn plaats zonder iets uit te leggen.

Ik vraag me eigenlijk af waar Caitlynn is, het is raar dat ze te laat is. Misschien is ze ziek? Nee, want dan had ze me een appje gestuurd.

Of misschien heeft ze zich overslapen of is haar wekker niet afgegaan. Allemaal zo veel vragen en allemaal zonder antwoord.

*Pov Caitlynn*

Waar the hell ben ik? Ik herken hier niets. Ik zie alleen een bed in een donkere, kleine kamer. Er staat ook een stoel in een hoekje van deze kamer.

Ik doorzoek alles, maar er is niets... Dan hoor ik stappen, ze worden steeds luider wat dus duidelijk maakt dat ze naar hier, mij dus, komen.

Ik ga direct weer in bed liggen en kan mijn ogen nog net sluiten alsof ik nog slaap.

Ik zie niet wie het is en of het een man of vrouw is, maar volgens mij betekend dit niet veel goeds.

Ik voel het einde van dit bed inzakken waardoor ik weet dat de persoon zit en waarschijnlijk naar mij zit te kijken.

Ik voel mezelf nerveus worden en kan mijn ogen bijna niet meer dicht houden doordat ik mijn controle aan het verliezen ben.

Plots hoor ik wat beweging en denk dat de persoon weg gaat maar nee, in plaats daarvan voel ik een hand tegen mijn kaak rusten.

Het streelt me zachtjes en ik hoor de persoon zuchten. Nu begin ik helemaal te flippen.

Er streelt mij iemand en ik weet niet wie. Ik wil mijn ogen openen en wegrennen, maar dat gaat niet.

Ik mag niets onverwachts doen, wie weet wat er dan met me gebeurd.

*Pov Jake*

'Heb jij geen idee waar Caitlynn is?', vraagt Roos. 'Nee, hoe zou ik dat nu moeten weten? We hebben namelijk een kleine meningsverschil waardoor we niet meer praten.'. Ze knikt.

'En wat is er dan gebeurd?', 'Een meningsverschil? Zei ik toch al? En waar moeit gij u mee? Het zijn uw zaken nie.'.

Ze trekt een wenkbrauw op en kijkt me met een bitchface aan. 'Nou sorry hoor dat ik bezorgd ben om haar, en dat ze misschien niet op school is vanwege jou of sommige problemen.'.

Ik haal mijn schouders op. Het interesseert me ook niets. Maar nu ze het zegt, het is inderdaad wel raar dat ze te laat is en niets heeft laten weten. Zelfs Roos niet.

*Pov Caitlynn*

Ik wil weten waar ik ben, waarom ik hier ben en door wie. De persoon die me aanraakt mag niet aan mij komen, ik wil hem slaan en weglopen.

Dan voel ik dat hij zijn hand weg haalt en rechtop staat en dan hoor ik de kamerdeur open en dicht gaan.

Ik wacht nog even voor ik mijn ogen opendoe en even realiseer wat er is gebeurd. Ik ben gewoon ontvoerd.

Dit moet me even bezinken... Ik, ontvoerd. Maar door wie? Ik zet me recht en kijk nog eens rond. Dan hoor ik weer gestap en leg me direct weer neer met mijn ogen gesloten.

De deur gaat open en ik hoor dat de persoon iets neerzet. Daarna voel ik het bed weer inzakken. "Caitlynn?", die stem. Ik herken het!

*Pov Roos*

Nog steeds heb ik niets ontvangen van Caitlynn. Ik ben echt heel bezorgd, in tegenstelling tot Jake.

Hij maakt zich niet echt zorgen om haar, hij praat liever met zijn vrienden en kijkt liever naar de meisjes. Phuh, waarom wilde Cait daar toch ook vrienden mee worden?

Ik draai mijn ogen en probeer me weer te focussen op mijn werk. Maar dat lukt niet zo goed.

De bel ringt, als teken dat het pauze is. Ik ruim alles op, neem mijn rugzak en ga naar buiten.

Ik ga naar wat vrienden. Ik weet niet waarover ze het hebben, want ik ben er met mijn gedachten niet zo bij.

*Pov Caitlynn*

Het is Nathan. NATHAN! Hij is degene die me naar hier bracht... Ik versta er niets van. Waarom zou hij dat doen?

Dit had ik niet verwacht van hem, vooral niet nadat hij alles had verklaard.

Ik voel me zo dom nu... Ik wist wat hij ervoor deed en toch trap ik er weer in.

Alles slaat door elkaar en ik weet niet meer wat ik moet geloven. Hij heeft me al belogen, maar ook heeft hij de waarheid verteld.

Of niet...?

'Caitlynn, wakker worden.', ik doe alsof ik net wakker word en wrijf in mijn ogen. Ik kijk naast me en zie, inderdaad, Nathan zitten.

Ik glimlach naar hem en kijk dan rond me. Mijn glimlach verdwijnt als ik, zogezegd, zie dat ik niet in mijn huis ben.

'Nathan, waar ben ik?', 'Niets vragen, gewoon eten en drinken. Je mag niet zwak worden.'. En met die woorden staat hij op en verdwijnt.

Waarom mag ik niet zwak worden? Zonder er bij na te denken schuif ik het eten weg en ga naar de deur.

Ik heb geen klik gehoord, dus misschien is de deur niet op slot. Ik plaats mijn hand op de deurklink maar hij zit vast.

Met tegenzin laat ik de klink weer los en ga op het stoeletje zitten. Even later komt Nathan weer binnen.

Ik kijk verbaasd naar wat hij meeheeft. 'Hier zijn wat kleren. Je mag je gaan wassen.', hij overhandigt mij mijn spullen en neemt mijn arm.

Als hij me heeft begeleid naar de badkamer zie ik een gsm liggen. Dit is mijn kans. Ik wacht tot hij weg gaat om hem te nemen.

《《《《》》》》

Sorry guys dat ik zo laat update, maar school he... Ik heb veel werk te doen en dat vraagt ook veel tijd. Dusjha ik probeer zo snel mogelijk weer te updaten! Xxx