The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

41

*Pov Caitlynn*

'Ga je je nog wassen?', 'Uhm, ga jij dan niet weg?', 'Nope, ik blijf om je te controleren.', ik zucht.

'Kun je je dan op z'n minst omdraaien?', 'Okee.', mompelt hij wat. Hij draait zich om en dan begin ik me uit te kleden. Ik leg mijn oude kleren op de grond en mijn nieuwe heb ik op de gsm gelegd.

Ik stap in de douche en voel dat het ijskoud is. Ik neem snel wat shampoo en zeep mijn haren in. Daarna spoel ik het uit.

Ik neem nog wat douchegel en zeep nu mijn lichaam in. Ik spoel me af, zet de kraan dicht en ga direct de douche uit.

Ik neem een handdoek en voel Nathan's ogen gewoon in mijn rug branden. Ik sla de handdoek om me heen en neem nog een voor rond mijn haar.

Ik draai me om en zoals ik al dacht stond Nathan naar me te kijken. Ik passeer hem gewoon en neem een onderbroek.

Ik zet me op het toilet en doe mijn onderbroek aan. Ik neem mijn bh, keer mijn rug naar hem toe en doe die ook aan.

Ik doe nu mijn nieuwe broek en tshirt aan. Ik heb nog een trui liggen, ik neem hem vast en neem ook subtiel de gsm mee. In hoop van zegen dat hij het niet merkt.

'Kunnen we nu gaan?', 'Tuurlijk.', antwoord ik. Hij legt zijn hand op mijn onderrug en duwt me zowat de badkamer uit, richting mijn kamer.

Nathan opent de deur en smijt me zowat de kamer binnen. 'Kun je niet rustig doen?', 'Sorry, orders van mijn baas.', hij klinkt nogal verdrietig, het zal vast mijn verbeelding zijn.

Vanaf dat Nathan de deur dicht doet en ik hem hoor wegstappen ga ik op mijn bed zitten met mijn rug naar de deur en open de gsm.

Hij is gelukkig opgeladen, ik tik het nummer in van Roos, maar na even komt haar voicemail...

Ik bel opnieuw, en alweer krijg ik haar voicemail te pakken. 'Waarom neemt ze nou niet op?'.

Ik zucht. 'Dan moet ik Jake maar bellen.', ik tik zijn nummer in en na even hoor ik zijn stem. 'Hallo?'.

'Jake? Je moet me helpen! Nathan heeft me ontvoerd en ik weet niet waar ik ben. Ik heb gelukkig een gsm gevon-', 'Euhm sorry, wie is dit?'.

Ow, gaat hij nu doen alsof hij mijn stem niet herkend? 'Caitlynn, ik ben Caitlynn. Wil je alsjeblieft mijn nummer opsporen en me komen halen?', 'Hoe moet ik dat dan doen?'.

Ik draai met mijn ogen, is hij dan zo achterlijk? 'Ga naar de politie Jake. Ik blijf bellen en jullie zorgen ervoor dat Nathan jullie niet hoort.', 'Euhm, okay.'.

*Pov Jake*

Ik snap er helemaal niets van, Caitlynn die me belt met een onbekend nummer, ze is ontvoerd en nu moet ik naar de politie.

'Als dit een grap is Caitlynn, dan-', 'Sorry Nathan komt eraan. Haast je.'. Dat is het laatste wat ze zei, ze heeft niet afgelegd, want anders zou de politie haar niet kunnen traceren.

***

Na even ben ik bij de politie en heb alles uitgelegd. Natuurlijk heb ik de gsm aan de kant gelegd zodat ze ons niet aan de andere kant zouden horen.

De politie is nu enkele seconden bezig met alles te beluisteren en volgens mij is het hen bijna gelukt.

'Meneer, we weten waar ze is. Wilt u meekomen of niet?', 'Kan ik er niet alleen naartoe?', 'Sorry meneer dat gaat niet.', 'Dan ga ik wel mee.'.

De politieagenten knikken en we stappen allemaal richting de voertuigen. Ik zit achteraan bij twee politieagenten.

*Pov Roos*

Ik word wakker en kreun. 'Euh, ik heb barstende hoofdpijn.', fluister ik. Ik kijk om me heen en zie dat ik, gelukkig, in mijn eigen bed lig, alleen.

Ik stap voorzichtig uit bed en probeer zo min mogelijk geluid te maken, want ik hoor nu precies alles twee keer zo luid.

Ik ben in de keuken en neem een glas water met een aspirine. Ik bekijk ondertussen mijn gsm en zie dat er een onbekend nummer me twee maal gebeld heeft.

Ik besteed er niet te veel aandacht aan en drink eerst mijn water op. Maar ik hou het niet lang binnen, want meteen voel ik mijn maag omkeren en ren ik naar het toilet.

*Pov Caitlynn*

Waar blijft Jake nu? Ik had gehoopt dat hij hier al lang zou geweest zijn. Misschien is hij helemaal niet naar de politie gegaan.

Ik hoor de deur opengaan en verwacht Jake, maar ik zie Michael. Hij kijkt eng. Ik wil weglopen, maar net als ik wil lopen sluit hij de deur.

Hij gaat op mijn bed zitten en klopt naast hem. Ik krijg een krop in mijn keel. Ik blijf gewoon in shock staan.

Voor ik het doorheb zucht Michael en staat recht van het bed. Hij komt naar mij gewandeld.

Ik slik en wil weglopen, maar mijn lichaam denkt er anders over. Ik kan mezelf niet bewegen.

Dan wanneer een hand naar me toerijkt beweeg ik. Ik loop weg van hem. Maar ver weg kan ik niet.

Ik zit namelijk in een ruimte met 4 muren, de deur is vergrendelt, dus ontsnappen kan ik ook niet.

Ik word hier zo woedend van, nu dat ik niet meer aan hem moest denken komt hij weer tevoorschijn.

Dan opeens schiet de deur open en komt Jake binnen. Ik spring recht en loop naar Jake.

'Jake we moeten hier weg.', 'Wie is die jongen?', ik kijk naar Michael, maar antwoord niet op zijn vraag. Ik neem Jake's hand en loop naar buiten. Zonnestralen verwarmen mijn huid.

We stappen snel in de auto en na even zien we ook dat een paar politieagenten Michael mee hebben genomen.

Wanneer ze instappen rijden we weg. Weg van hier, waar hij me naartoe gebracht heeft. Hij die me verkrachtte en ontvoerde.

Opeens komt er in me op dat Nathan dit niet heeft gedaan. Maar onder dwang van Michael. Of zou hij met hem samenwerken?

Een grote vraag die ik waarschijnlijk nog eens beantwoord krijg.

《《《《》》》》

Sorry mensjes dat ik zo laat upload, maar school vraagt veel tijd.

Ik heb de laatste dagen niet zo veel kunnen schrijven, want ik ben woensdag geopereerd geweest, dus heb er nog veel last van.

Voor degene die niet meer weten wie Michael is, lees het allemaal terug in hoofdstuk 10.

Groetjes, Alessandra xxx