The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

26

*Pov Caitlynn*

'Dusss Jake huh?', zegt ze terwijl ze friebelt met haar wenkbrauwen.

Ik draai met mijn ogen. 'Helemaal niets, we zijn gewoon... vrienden. En daarbij ik heb Nathan.', 'Oh ja, dat is ook waar.'.

Ze kijkt me keurend aan. 'Wat is er?', 'Nathan heeft me gebeld, hij zei dat je bij een vriendin bleef slapen.'.

Ik voel het plots veel warmer worden.
'Wel, ik... Ik leg het je wel uit.', 'Uhu.', zegt ze op een bitchie-toon. Wel dat is nieuw.

'Dat is dus waarom Jake me afzette en ik niet bij jou kon komen.', maak ik mijn verhaal af.

'Wat? Zo erg!', ze wrijft over mijn arm. 'Maar als het je kan opvrolijken ik heb terug een afspraak kunnen maken voor de fotoshoot. Ik ben gisteren niet geweest.'.

'Dat is geweldig! Kan ik het toch nog meemaken.', zeg ik blij. 'Inderdaad.', glimlacht Roos.

Dan gaat de bel, Roos stelt zich recht en stapt richting de deur. Ik hoor de deur opengaan.

'Oh hey Jake.', hoor ik Roos zeggen. 'Hey, euhm Caitlynn's kleren waren nat en ik heb ze gedroogt en kom ze nu afgeven.', legt hij uit.

Dan hoor ik wat gemompel en daarna gaat de deur dicht. Roos komt weer binnen met mijn kleren.

Ze stapt naar de salontafel en legt ze op de tafel. Ze kijkt me vragend aan.

'Heb je honger?', vraagt ze dan. 'Wel, ik heb eigenlijk daarstraks al gegeten, maar niet veel.', 'Dus je eet mee. Dat is dan geregeld!'.

Ik vind dit doodnormaal, ik ben het al gewoon dat ze zelf beslissingen neemt. Soms is dat leuk en grappig, maar soms brengt me dat ook in de problemen.

Toen ik Nathan weer tegenkwam na het feestje, had Roos dat gezien en ze dwong me zowat om met hem in het echt babbelen.

En ja, zo zijn we aan de praat geraakt en eigenlijk dankzij haar zijn we een stel. Daar ben ik haar zo dankbaar voor.

'Kom, we zijn weg.', 'Waar naartoe?', 'Naar de Mc Donald's. Dat heb ik je net verteld.', 'Oh.', 'Waar zat jij met je gedachten?', zegt ze al lachend.

Ik stel me recht en volg Roos naar haar auto. 'Eigenlijk aan hoe dankbaar ik je ben, want dankzij jou zijn ik en Nathan een stel. Mochten wij nooit ik het echt gepraat hebben was dat waarschijnlijk nooit gebeurd. Of toch veel later.', ze geeft me een dankbare lach. 'Graag gedaan.'.

We stappen in en doen onze gordel aan. Ze stopt haar sleutel in het contact en zet wat muziek op.

'Welke muziek wil je luisteren?', 'Euhm... Ariana Grande.', 'Dacht ik al.', zegt ze al lachend.

Ze neemt de nieuwe cd van Ariana Grande en meteen begin ik te flippen.

'Je hebt de nieuwe cd van Ariana?! Omg hoe kom je daar aan? Ze zijn nog niet eens in de uitverkoop!', 'Ik heb contacten. Je mag hem gerust hebben.'.

'Wat?', 'Hou maar.', volgens mij versta ik haar niet goed. Ze heeft een cd van het nieuwe album van Ariana, die nog niet eens te koop is, en geeft hem aan mij?

'Dat kan ik niet aannemen.', 'Oh kom op!', 'Nee, je bent waarschijnlijk de eerste die haar nieuwe cd heeft. Dan kan ik die niet zomaar afnemen.'.

'Beschouw het als een verjaardagscadeau.', 'Die is pas over enkele maanden.', 'Beschouw het dan als een cadeau omdat ik je graag heb.'.

'Oke.', zucht ik als teken dat zij heeft gewonnen. Maar tergelijk ben ik gewoon zo blij.

'Plus, ik ben toch niet zo een grote fan van Ariana, geef mij maar Demi en Taylor.'.

Hoezo kan zij geen fan zijn van Ariana?! En het lijkt alsof Roos mijn gedachten kan lezen en antwoordt.

'Haar muziek is wel oke, maar niets voor mij. Snap je?', ik knik.

Ik zet de cd aan en begin meteen mee te zingen met Dangerous Woman.

Ze start de auto en begint te rijden.

'Je hebt best een mooie stem.', meteen schrik ik. Dat zegt iedereen, maar dat is niet zo.

'Dat is niet zo.', 'Oh jawel hoor. Volgens mij kun je Ariana gemakkelijk inhalen.', ik begin te blozen.

'Dat is onmogelijk. Ariana is de beste die er bestaat.', zeg ik al dromend over Ariana.

Na even rijden zijn we er. We rijden de parking op en zoeken een plaats om te parkeren.

'Daar!', roep ik opeens, wijzend naar een vrije plek. Roos schrikt en de auto gaat opeens heel hard heen en weer.

Ze parkeert de auto, en wanneer hij stil staat grijpt ze naar haar hart.

'Wil je dat alsjeblieft nooit meer doen? Ik schrok me rot.', 'Oeps.', zeg ik met een lach van -vergeef-het-me-aub-.

Ze draait met haar ogen, terwijl ze lacht. Jeej, ze heeft me vergeven! En dan stapt ze uit.

Ik neem nog vlug een wit kleedje volg haar voorbeeld, en we stappen richting de Mc Donald's.

***

Na even gaan we terug naar de auto. 'Dat was best lekker.', zeg ik tevreden. 'Schat, Mc Donald's is altijs lekker.', lacht ze.

Ik heb me zojuist omgekleed in de toiletten van de Mc Donald's en mijn make-up aangedaan.

Ze start de auto en de cd van Ariana speelt weer verder van waar hij gestopt was.

Into You is nu bezig en zelfs Roos zingt mee. Ik kijk haar glimlachend aan.

'Nu gaan we naar de fotoshoot, goed?', 'Top! Ik kan niet wachten, mijn eerste keer naar een echte fotoshoot!', ratel ik maar door.

'Hahah inderdaad.', ze slaat linksaf en rijdt dan een hele stuk rechtdoor.

'Om hoelaat moesten we er zijn?', 'Het is nu 14:03, dus over een klein halfuurtje.', 'Oh okee.'.

***

Na een halfuur zijn we er en stoppen voor een heel groot gebouw. 'Wow.'.

'Best groot he?', lacht Roos. 'Groot?! Dit gebouw is gigantisch!', 'Hahah, rustig aan.', 'Sorry.', lach ik mee.

We gaan naar binnen en gaan naar de balie waar een iets kleinere, volle dame zit.

Ik noem de mensen niet graag dik, maar noem ze eerder volslank of vol.

'Hallo mevrouw, mijn naam is Roos Larossa en ik ben hier voor mijn fotoshoot van gisteren.', 'Ja, jullie mogen daar gaan zitten en wachten op mevrouw Drenthe.'.

Ze wijst naar een plek waar we kunnen zitten en gaan daar dan ook effectief gaan zitten en wachten op mevrouw Drenthe.