The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

39

*Pov Caitlynn*

Ik werd vanochtend wakker met een slecht gevoel. Ik had geen honger en nam wat random kleren uit mijn kast.

Ik bekijk mijn kleding nog eens en zie gelukkig dat ze wel matchen. Dat zou een afgang geweest zijn vandaag.

Maar wie kan het schelen? Het is maar school. Het draait om je punten en niet om je uiterlijk. Oke dat een beetje, maar toch.

Punten zorgen ervoor dat je naar de Universiteit kunt gaan of niet. Dat je goed werk zult vinden waar je van zult houden of juist weer niet...

Dat hangt allemaal af van je punten en gelukkig zijn de mijne wel goed genoeg om op Universiteit te kunnen gaan.

Ondertussen is het al middag en sta ik in de rij aan te schuiven voor eten samen met Roos. Ik heb eigenlijk niet zo een honger.

Waarschijnlijk ligt dat aan Jake, van gisteren, maar dat het me zo zou raken? Dat wist ik niet...

Ondertussen is Roos aan het vertellen over haar afspraakje met die jongen, hoe heette hij nou weer? Caleb? Geen idee.

We gaan gaan zitten aan een tafeltje en Roos begint rustig te eten terwijl ze nog van alles verteld.

Dan zie ik een hand voor mijn zicht heen en weer zwaaien. 'Caitlynn, luister jij wel?', 'Sorry, ik ben er niet echt bij.', 'Nou dat is te merken. Is het daarom dat jij niets genomen hebt?'.

Ik kijk naar mijn plateau en zie dat die inderdaad leeg is. Ik kijk terug naar Roos. 'Nee hoor. Gewoon geen honger.'. Ze opent haar mond een beetje en vormt een 'o'.

'Dus hoe was het nog met Caleb? Heb je nog van hem gehoord?', 'Alles ging goed! En hij vroeg mijn nummer! En inderdaad heb ik nog van hem gehoord. Hij stuurde me vanochtend hey.', verteld ze opgewonden.

'Wow, dat is goed nieuws! Maar weet je zeker dat hij geen fuckboy is?', ze begint raar naar me te kijken.

'Hoe bedoel je? Natuurlijk is hij dat niet! Hij heeft gisteren niet eens geprobeerd om iets te doen met mij.', 'Oh, dat is dan goed. Maar ik zweer het je, vanaf dat die gast je ook maar iets aandoet. Dan breek ik hem.'.

Roos begint te lachen. 'Bedankt, maar dat is niet nodig. Ik kan heus wel voor mezelf zorgen.', knipoogt ze.

***

Na enkele uren is de schooldag ook weer voorbij en is het eindelijk weekend.

'Dus, je wou me spreken gisteren?', 'Ja, het ging over Jake. Hij heeft me gekwetst gisteren.'.

Ik overhandig haar mijn gsm en laat haar mijn appjes lezen. Na even gaat haar mond open. Van verbazing waarschijnlijk.

'What the fuck?! Waarom doet die gast opeens zo? Ik dacht dat jullie vrienden waren?', 'Dacht ik ook.', ga ik akkoord.

Ze overhandigd mijn gsm weer aan mij en kijkt voor zich. Na even springt ze op en kijkt me aan.

'Is dat Nathan niet?', ze kijkt terug naar de plek waar ze daarnet keek. Ze wijst naar een jongen.

Het is inderdaad Nathan. Ik voel mijn hart opnieuw breken en krijg tranen in mijn ogen.

Dan voel ik een hand die mijn arm vastneemt en me meetrekt. 'Wat ga je doen?!', 'Je gaat het goedmaken met Nathan.', 'Wat?!'.

Nog voor ik iets kan zeggen staan we al bij Nathan. Hij staat omgedraaid, dit is mijn kans. Ik kan nog weg.

Ik draai me om en nog voor ik kan stappen hoor ik een stem. 'Caitlynn?', shit.

Ik draai me om en kijk hem nerveus aan. 'Euhm hey, Nathan. Ik had je niet gezien.'.

Hij staart me even aan, alsof hij het niet kan geloven dat ik hier sta te praten met hem.

'H-Hey, alles goed?', stottert hij. 'Ja hoor. Met jou?', 'Euhm...', hij kijkt naar beneden. 'Ja.', ik weet dat hij liegt, want zo doet hij normaal niet. Of heeft hij toch ook nooit bij mij gedaan.

Ik kijk even naar Roos en ze knikt. Ik kijk terug naar Nathan en kijk in zijn ogen. 'Kunnen we even praten?', 'J-Ja, tuurlijk.'. Ik knik en samen stappen we een stukje verder.

'Mag ik vragen waarom je me eigenlijk wou verkrachten?', het komt er stil uit. 'Ik euhm... Moest dat doen.', ik kijk geschokt.

'Van wie dan?', 'Ene Michael.', vanaf dat ik zijn naam hoor veranderd alles. Hij wou me dus niet verkrachten maar moest.

'Waarom moest je dat doen?', 'Omdat hij wraak wou. Ik moest je betaald zetten.', 'En je hield dus ook niet van mij?'.

'Tuurlijk wel! Het was niet de bedoeling, maar het is gebeurd en ik heb er geen spijt van! Ik hield van je en hou nog steeds van je! Ik mis je elke dag...', hij krijgt een krop in de keel en knippert snel.

Ik begin een raar gevoel in mijn buik te krijgen en begin tranen te krijgen. In een plotse beweging omhels ik hem en huil.

'Ik heb je zo gemist!', 'Ik jou ook!', en hij knuffelt me terug. 'Ik jou ook.', fluistert hij zachtjes.

***

Na even is alles terug goed gekomen en zijn Nathan en ik weer een stel. Natuurlijk doen we het rustig aan, maar ik ben gewoon zo gelukkig dat ik hem tegenkwam en tegen hem moest praten van Roos.

*Pov Roos*

Ik zie ze samen en ze zijn zo gelukkig. Ze zitten op een bankje in elkaars ogen te kijken met hun handen in elkaar. Ik ben blij voor hun.

Ik vertel Caitlynn dan ook dat ik naar huis moet omdat ik moet eten en mijn huiswerk nog moet maken.

***

*Pov Caitlynn*

Ik ga naar huis en Nathan zet me af. Hij wou dat graag. Het begint stilaan donker te worden en ik begin te gapen.

Nathan kijkt me aan en lacht. 'Moe?', ik knik en draai me op mijn zij in een bolletje met mijn voeten op de stoel. Ik leg mijn hoofd tegen mijn knieën en sluit mijn ogen.

***

Ik word wakker. Mijn wekker is niet afgegaan, dat is raar. Ik kijk naast me om te zien of mijn gsm niet uitgevallen is.

Maar ik zie mijn gsm niet, ik zie zelfs mijn nachtkastje niet. Wat is er gisteren gebeurd?!

《《《《》》》》

Sorry dat het zo lang duurde, maar ik was druk bezig met school. Ik ben zelfs wat grief vergeten en zit al op mijn bus...🖕 hahah ik ben zo dom en vergeetachtig😅 lots of love💘