Epiloog

407 9 0
                                    

~4 jaar later~

*Pov Caitlynn*

Ik ben me aan het klaarmaken voor mijn afspraak met de psycholoog. Ja, ik heb nog altijd een trauma van Jason en zijn vrienden...

Ik ben vroeger alleen nooit naar een psycholoog gegaan voor dat probleem, maar nu, nu heb ik al jaren nachtmerries en mijn ouders weten van niets... Ik kon er gewoon niet meer tegen en ging toen naar een psycholoog, wat mijn ouders wel weten.

Sinds ik daar naartoe ga, gaat het al wat beter. En het helpt ook een beetje dat ik niet meer op school zit, bij Jake. Want door hem had ik ook enkele trauma's.

Hij was bevoorbeeld degene die veroorzaakte dat ik door Nathan verkracht werd of hij keek er gewoon naar en zat te grijnzen. Of soms, dan is hij de verkrachter...

Het is nu 12:03 en ik moet om 12:45 zijn. Ik neem mijn spullen en stap in mijn mini'tje. Ja, ik heb ondertussen mijn rijbewijs gehaald en heb een mini gekocht.

Ik open mijn deur, stap in en stop mijn sleutel in het contact. Ik start mijn auto en begin te rijden naar mijn psycholoog, dat is namelijk 30 minuten rijden.

***

Ik ben nu in mijn auto, mijn afspraak is gedaan. Ik ben opweg naar mijn moeder, want zij wilt altijd weten hoe het gegaan is, maar het is ook handiger voor mij.

'Ik ben er.', fluister ik enthousiast tegen mezelf. Ik zet mijn auto af, haal mijn sleutel eruit en doe mijn gordel af. Ik open mijn deur, neem mijn tas en stap uit, richting mijn moeders deur.

Ik klop aan en 5 seconden later doet mijn vader open. 'Hey pap!', begroet ik hem. 'Hey schat.', hij geeft mij een kus op mijn wang. 'Hoe was het bij de psycholoog?', 'Goed.', lieg ik. Het was een ramp, ik heb alleen maar zitten huilen en mijn psycholoog vertelt de hele tijd hetzelfde, maar ik zeg niets om ze niet ongerust te maken.

'Kom binnen.', zegt mijn vader en doet een stap opzij. Ik kom binnen en passeer hem, ik stap naar de woonkamer. Ik zie mijn moeder niet.

'Waar is mama?', 'Zij is gaan winkelen, ze komt binnen 10 minuutjes terug had ze gezegd.', ik begin te lachen. 'Hoelang was dat geleden?', 'Zo een 15 minuten geleden.', lacht hij nu ook.

'Wat moet je hebben om te drinken?', 'Euhm... Water is goed, dank je.', ik drink namelijk niet zo graag frisdrank meer. Ik ben gestopt met het drinken van frisdrank en alcohol, aangeraden door mijn psycholoog.

Mijn vader loopt naar de keuken en ik volg hem, hij opent een keukenkast dat aan de muur hangt, en neemt een glas. Hij gaat naar de gootsteen en kijkt mij aan.

'Je vind het toch niet erg dat het van de kraan komt he?', 'Neen hoor pap, doe maar.', hij glimlacht en vult vervolgens het glas met water van de kraan.

Hij zet het glas aan tafel en gaat zelf ook zitten, ikzelf zat al. 'Dus wat heeft de psycholoog allemaal verteld?', 'Gewoon, de normale dingetjes. Dat ik niet meer mag drinken, geen frisdrank. Dat ik goed opweg ben enzo', 'Achzo.', zegt mijn vader.

'Jup.', ik wil dat hij niet doorvraagt, want ik vind het ongemakkelijk om hierover te praten. Dan wanneer mijn vader zijn mond opent, gaat de bel.

Mijn vader staat recht en opent de deur. 'Hey schat, Caitlynn is er al.', ik ga naar de deur en hoor hun praten, 'Oei, ze heeft toch niet te lang moeten wachten he?', ik kom nu bij de deur en zeg: 'Neen hoor, ik ben hier nog maar 5 minuutjes.', ze glimlacht. Ze komen binnen en dan geef ik mijn moeder een kus op haar kaak. 'En hoe was het shoppen Laura?', 'Leuk! Het was superrrr!!', gilt ze. Ik lach, ik ben zo trots op haar. Er is toch nog iets positief in mijn leven. 'Mama? Gaan wij kleren gaan kopen?', vraagt ze me. 'Tuurlijk schat! Voor jou alles.'.

Laura is mijn prachtige dochter, en ook nog eens die van Nathan. Ze ontstond toen wij voor het eerst seks hadden.

Laura is nu 4 en kan al goed praten voor haar leeftijd. De meeste keren als ik naar de psycholoog ga, zet ik Laura hier bij mijn ouders af.

Ik kreeg Laura in begin September, toen het nieuwe jaar startte. Dus ik ben dan maar thuisschool gaan volgen.

Ten eerste omdat ik Jake niet meer wou zien en dat is dan ook gelukt.

Ten tweede omdat ik voor mijn kind moest zorgen en dus niet naar school kon toen, dusja bleef ik thuis.

'Waar is Nathan?', 'Die is gaan werken mama, anders zou ik ze toch niet bij jou hebben afgezet?', 'Ah ja dat is waar.'.

'Dan ga ik maar eens vertrekken.', zeg ik. 'Oh okee. Het was fijn je nog eens te zien schat.', ik glimlach naar haar.

'Het is ook fijn om jullie nog eens te zien.', 'Dat is fijn om te horen.', zegt mijn vader.

'Kom Laura, dan gaan we naar huis, pannenkoeken bakken en wachten op papa.', 'Jaaaaaaa! Papa!!!'.

Iedereen schiet in de lach. Ik neem Laura's hand vast en stap richting de deur.

'Bye, tot de volgende keer.', 'Dag schat, we houden van je!', 'Wij houden ook van jullie!'.

Daarna stappen we in en rijden naar huis.

We komen thuis aan en tot mijn verbazing zie ik dat Nathan thuis is. Ik dacht dat hij pas vanavond thuis kwam.

Ik doe de gordel van mijn kleine pruts af en doe de mijne ook uit. Ik open mijn deur, stap uit en doe hem weer dicht.

Ik ga naar de passagiersportier en open hem, dan komt Laura eruit. Ik neem haar handje in mijn ene hand en met de andere sluit ik de deur.

'Zo te zien is papa al thuis.', 'Papaaa!!', roept ze opgewonden. Ik begin te lachen.

Ik haal mijn sleutel uit mijn zak en open de deur. Meteen rent Laura naar binnen.

'We zijn thuis schat.'. 'Pappie!!!', 'Hey daar pruts.', Laura loopt naar hem toe en hij neemt haar in zijn armen.

Ik sluit de deur en ga ook naar hem toe, 'Hey babe.', 'Hey schat.', we geven een kus.

Jup, dit. Dit is mijn leven en ik ben dolgelukkig.

The End

The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu