The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

29

*Pov Jake*

Vandaag heb ik Caitlynn en dat vriendinnetje van haar, Roos dacht ik, gezien in PopTime.

Ze stonden er best hot op. Ik heb gezien dat iedereen naar hun stond te staren en te flirten.

Ik wil niet dat dat gebeurd, niemand mag haar en haar vriendin iets aandoen.

School is ondertussen gedaan en ik loop samen met Luke en Thomas naar de parking van school.

Ik stop bij de jongens hun auto en wacht tot onze joint op is, zodat ze kunnen instappen.

Thomas heeft een rode Ferrari en Luke een zwarte Lamborgini, ikzelf ga met mijn motor.

De jongens stappen in en rijden weg, ik ga naar mijn motor, zet me erop en rij weg.

Onderweg zie ik Caitlynn stappen. Ik rij naar haar toe.

'Hey Kate.', zeg ik terwijl ik naast haar rijd. Ze kijkt opzij en van een ongeïnteresseerde blik naar een iets geïnteresseerdere blik.

'Hey Jake, wat doe jij hier?', 'Wel ik zag jou stappen en ree naar jou.', ik denk dat ik ze zie blozen.

'Wil je een lift?', 'Euhm is goed.', ze stapt op en ik geef haar een helm aan.

Ze kijkt me belachelijk aan. 'Wat?', vraag ik. 'Dus jij hoeft geen aan te doen en ik wel?'.

Ik draai met mijn ogen. 'Kate, ik wil niet dat er iets met jou gebeurd.', 'Ohh, das lief.'.

Ze glimlacht naar mij en zet de helm op. Ze twijfelt wat ze moet doen met haar handen en zet ze aan de stoel.

Ik neem haar handen en leg ze op mijn buik, met haar armen dus stevig rond mij.

Na even voel ik haar hoofd rusten op mijn rug. Ik begin terug te rijden en meteen verstevigt ze haar grip.

Ik vlieg uit de bochten en hoe rapper ik rij, hoe luider ze gilt, waar ik eigenlijk wel van hou.

Ik ben nu eindelijk, na een rit vol geschreeuw, bij haar thuis aangekomen. Ik zet mijn motor af en wacht tot Caitlynn afstapt, maar eigenlijk doet ze niets. Ze houdt me alleen maar strakker vast.

'Euhm Kate...', 'Zijn we dood?', ik begin te lachen, denkt ze dat nou echt? 'Natuurlijk niet, ik kan goed rijden hoor.', zeg ik met een opgeheven hoofd.

Ik kijk naar Caitlynn die met haar ogen draait. Hahah het is zo grappig als ze vind dat ik een ego heb.

'Wat?', 'Niets, ik vind het gewoon leuk als je lacht.', 'Wel, ego, jij lacht anders ook best schattig.', zegt Caitlynn.

*Pov Caitlynn*

Wacht zijn wij nu aan het flirten? Dit kan niet, dit mag niet! Ik heb Nathan.

'Ik denk dat ik maar eens ga. Bye.', zeg ik. Ik draai me om en loop richting mijn huisdeur, maar word gestopt door een stem. Die van Jake.

'Krijg ik zelfs geen bedankje? Caitlynn dat had ik niet verwacht.', zegt hij quasi treurig. Het is best schattig.

'Sorry, bedankt voor de lift.', ik kom dichter en geef hem een snelle kus op zijn wang.

'Tot maandag dan maar zeker?', 'Kunnen we dit weekend niet afspreken? Morgen?', 'Euhm oke, ik denk het.', zeg ik twijfelend.

'Cool, ik sms je later nog wel.', dat zijn zijn laatste woorden. Hij start zijn motor, knipoogt nog eens en rijdt weg.

Wanneer ik hem niet meer zie draai ik me om en loop terug richting de deur.

'Ik ben thuis!', ik ontvang geen antwoord, maar wel het geluid van iemand die van de trappen loopt.

Wanneer de persoon helemaal beneden is gekomen zie ik wie het is en het verbaasd me helemaal.

'Nathan wat doe jij hier?', 'Ook hallo, en ik wachtte tot je thuis was.', ohh dat is zo lief. Ik krijg het helemaal warm vanbinnen.

'Dat is echt lief van je.', glimlach ik. Mijn wangen kleuren volgens mij nu helemaal rood.

Nathan komt dichter en neemt me bij mijn heupen, ik sla mijn armen rond zijn nek.

Ik plant een teder kusje op zijn lippen en hij gaat erin mee. Na even gaat zijn tong over mijn lippen en meteen stop ik.

'Wat is er?', vraagt Nathan. 'Helemaal niets.', zeg ik terwijl ik me uit zijn greep haal.

'Wil je wat om te drinken?', vraag ik. 'Wel eigenlijk ben ik hier al even, dus had ik mezelf al iets genomen.

'Oh okay.', zeg ik. Ik ben eindelijk vrij, neem zijn hand en leid ons naar boven.

Ik ga naar de keuken, met nog steeds Nathan's hand in mijn hand, en open de koelkast.

Ik neem de fles water en neem nog een glas uit een houten kastje dat aan de muur hangt.

Ik laat even Nathan's hand los en schenk mijn glas in. Daarna zet ik de fles terug weg en neem mijn glas.

Mijn glas in mijn ene hand en in het andere neem ik nu Nathan's hand opnieuw.

'Waar is je glas?', vraag ik terwijl ik hem soort van meesleur naar de woonkamer.

'De woonkamer, op het salontafeltje.', 'Oke.', zeg ik en ga naar het salontafeltje toe.

Ik neem het glas en druk het in zijn handen. 'En nu gaan we naar boven.', zeg ik.

Ik leid hem naar boven en eens we in mijn kamer zijn laat ik Nathan's hand los en zet mijn glas op mijn nachtkastje.

Nu mijn handen vrij zijn plof ik me op mijn bed. 'Ugh, ikbwzatdvhtool.', Nathan lacht. 'Wat?'.

Ik grinnik en draai me om. 'Ik haat school.', zucht ik. 'Wat waarom? Wat is er gebeurd?', ik wuif met mijn hand als teken dat het niet belangrijk is.

'Kom op, zeg het me. Jij vond naar school gaan leuk, en nu opeens niet meer?', 'Ach, gewoon. Ik was gisteren naar een fotoshoot gegaan en mijn foto staat op de voorkant van een magazine.', zeg ik nogal vermoeid.

'Welke magazine?', 'PopTime.', 'PopTime?! Dat is geweldig! Dat... Dat.... Dat is een van de beroemdste magazines.

(Pikante scènes)

Haha, hij is zo schattig soms. Hij komt naast me op bed liggen en staart me aan. 'Wat is er?', vraag ik wanneer ik merk dat hij me aanstaart.

'Je bent gewoon zo mooi.', ik bloos. Hij komt dichter en plant zijn lippen op de mijne.

Ik ga erin mee, ik wrijf door zijn haren, hij hangt ondertussen boven mij. Zijn handen onderzoeken mijn lichaam.

Ik glimlach tegen zijn lippen aan. 'Ik hou van je.', mompelt Nathan tegen mijn lippen aan. 'Ik ook van jou.', mompel ik terug.

Na even vraagt hij toestemming en geef ik die, Nathan ligt ondertussen op mij heen en weer te bewegen.

Ik weet niet wat er gebeurd, maar ik beweeg ook een beetje met mijn heupen.

Ik probeer het zo onopvallend mogelijk te doen, maar volgens mij merkt Nathan het, want hij heeft een enorme bult daar beneden.

Meteen stop ik met bewegen en zoen hem nu alleen maar, zonder tong dus.

'Nathan, ik ben er nog steeds niet klaar voor.', ik zie hem treurig kijken. Ik kijk hem recht in de ogen, 'Sorry Nathan.'.

'Maar ik voelde je ook bewegen.', wacht hij voelde het? 'Zo onopvallend was het niet hoor.', grinnikt hij.

'Wel, wat is het probleem dan?', 'Ik... Ik weet het niet.'.

Ik zie Nathan's ogen zwarter worden en emotieloos. Hij begint me terug te kussen, en natuurlijk ga ik erin mee. Hij onderzoekt mijn lichaam weer, maar deze keer kleed hij me uit en zichzelf ook.

'Nathan stop! Nathan stop!', ik probeer hem tegen te houden, maar het lukt niet.

Na even kan ik toch ontsnappen en ik loop meteen naar buiten met mijn gsm en jas.

Ik doe mijn jas aan, neem mijn gsm en toets een nummer in.