The Badboy [HERSCHRIJVEND] {Voltooid}

34

*Pov Caitlynn*

Ik word wakker, ik heb niet al te best geslapen. Ik werd heel vaak wakker, vanwege dezelfde redenen. Mijn droom dus.

Ik rek me uit en gaap. 'Mmmm...', ik stap uit bed en ga naar de badkamer.

Ik open de deur, ik ga naar binnen en sluit de deur weer.

Ik zet de douche aan en meteen grijp ik naar mijn voorhoofd, vanwege het geluid.

'Fuck!', ik heb nog steeds barstende hoofdpijn, waarschijnlijk van gisteren. Maar ik heb toch niet zoveel gedronken?

Ik doe mijn onesie uit en doe mijn haar los. Ik stap in de douche en de stralen doen me geen deugt, nee integendeel, het doet zelfs pijn.

Na 2 minuten kom ik er weer uit en neem een handdoek. Ik sla hem rond mijn lichaam en wrijf dan over mijn gezicht.

'Bruh, kut kater...'. Ik neem mijn tandenborstel en poets mijn tanden.

Daarna droog ik me af en doe mijn onderbroek en bh aan. Ik ga naar mijn kamer.

Ik open mijn kleerkast en neem een kleedje. Ik ga terug naar de badkamer, doe mijn kleedje aan en droog en kam mijn haren.

Ik doe hakjes aan en als accessoire neem ik een strandhoed en tas en een mooie ketting.

Ik neem mijn gsm en kijk hoelaat het is, 12:37, en terwijl ik mijn gsm ontgrendel om te kijken naar het uur, zie ik dat ik een appje heb.

Roos: 'Vergeet niet dat we om 2 uur hebben afgesproken x'

Hebben wij afgesproken? Daar weet ik niets meer van. Ik haal mijn schouders op en stuur een appje terug.

Ik: 'Uhm... neen hoor ;)'

En direct krijg ik een appje terug.

Roos: 'Sws was je het vergeten😂'

Ik: 'Oke, maar ik herinner me dan ook niets meer van gisteren...'

Roos: 'Ik leg het je straks wel uit😉'

Ik: 'Thanks gurlll😘'

Roos: 'X'

'Dus, voor ons afspraakje heb ik me dus al duidelijk klaargemaakt.', lach ik stilletjes.

Ik ga naar beneden en doordat ik me realiseer dat ik niet weet waar we hebben afgesproken val ik bijna van de laatste tredes van de trap.

Maar zoals ik al zei; BIJNA. 'Ik ben soms ook echt zo lomp.', 'Voor wat nu weer liefje?'.

Ik schrik en spring bijna een meter achteruit. Ik kijk naar de persoon en grijp dan naar mijn hart.

'Pap, je liet me schrikken.', 'Dat was duidelijk te zien.', lacht hij me uit. Ik draai met mijn ogen en kijk hem dan weer aan.

'Nou, ga je me nog zeggen waarom je lomp bent?', 'Oh ja, wel ik viel bijna van de trap.', en ik toon mijn gebit bloot en toon een onschuldig gezichtje.

Hij begint me in mijn gezicht uit te lachen. Wanneer hij zijn tranen wegveegt begint hij weer te praten.

'Kind, soms vraag ik me af hoe jij het toch steeds haalt zonder in je leven iets te breken.'.

Wel het is waar, ik heb nog nooit iets gebroken, behalve mijn hart dan.

'Kind, wat is er?', haalt mijn moeder me uit mijn gedachten. Oh, blijkbaar zijn we naar de keuken gestapt.

'Oh niets hoor mama.', lieg ik en glimlach naar haar. 'Mam, ik heb straks afgesproken met Roos.', 'Oh dat is leuk.', ik knik.

Ik: 'Heyy, waar hebben wij nu ook alweer afgesproken?'.

Roos: 'Bij mij slimpie😂'

Ik: 'Oh ja, wist ik wel😂'

Roos: 'Nou, tot straks x'

Ik: 'Tot straks! X'

'Om hoelaat hebben jullie afgesproken? Misschien kan ik je dan afzetten?', 'Euhm... Is goed, om twee uur bij haar thuis.', 'Oke sweety.', zegt mijn moeder.

Ik zet me in de zetel, zet de tv aan maar in plaats van dat ik kijk zit ik met mijn gedachten ergens anders.

Waarom kan ik me nou niets meer van gisteren herinneren?

Hopelijk kan Roos me wat meer vertellen.

Dan gaat de bel die me uit mijn gedachtes haalt, opnieuw.

Ik weet niet wie er aan de deur staat, dus wanneer de persoon binnenkomt sta ik versteld.

'Politie?', vraag ik. 'Wat is er dan gebeurd?', 'Liefje, de politie is hier wegens een klacht die is ingediend.'.

Een klacht? Welke klacht? En precies of de politieman mijn gedachten kan lezen, antwoord hij.

'Jij hebt een klacht ingediend wegens aanranding.', 'Wat? Kind wat is er gebeurd?', 'Mam, ik weet hier niets van. Ik zweer het!'.

Mijn ouders kijken me ongelovig aan, net zoals de politieagent. 'Wel, waarom zijn ze anders hier?', ik haal mijn schouders op.

'Wel dan, als ik een klacht ingediend heb, wil ik hem intrekken.', de politieagent kijkt verbaasd.

'Weet u het zeker?', vraagt hij voor de duidelijkheid. 'Want dat is strafbaar he.'. Ik knik.

Ze kijken me allemaal aan alsof ik gek ben, psychisch gestoord.

'En als u me nu wilt excuseren, ik heb een afspraak. Mam?', het lijkt alsof ze niet weet wat ze moet doen of zeggen.

'Uhh ja kind. Ik kom. Schat laat jij hem uit?', 'Tuurlijk schat.'.

Ze geven elkaar nog een kus en dan komt mijn moeder op me af, terwijl mijn vader bezig is met de agent.

We stappen in, doen onze gordel aan en rijden weg. Mijn moeder kijkt soms echt medelevend, verontrustend of ingeloofwaardig naar mij.

'Weet je zeker dat je je klacht wilt intrekken?', 'Ja mam, ik zou niet weten wie mij zou hebben aangerand. Ik ben nog steeds maagd.'.

Ze kijkt me kort aan voor ze zich weer op de weg concentreert. Ik snap er echt helemaal niets meer van.

Waarom zou ik een klacht indienen? Ik bedoel niemand heeft iets slechts gedaan met mij en ik ben niet verkracht geweest.

Wat voor fucking bewijs willen ze? Dat ik nog maagd ben? Bruh, kutgedoe hier ook altijd.

Dan komen we aan bij Roos. Ik open mijn gordel en deur en loop op haar af.

Ze stond al te wachten op me, dankzij de politie kwam ik te laat en dus ging ze al wachten.

'Hey gurlll!', 'Hey daar!', ze ziet er prachtig uit. Complimenteert ze me.

'Thanks Roos. Got it from you.', ik glimlach naar haar. Zwaai mijn moeder uit en gaan dan naar binnen.

Wanneer we binnen zijn en de deur gesloten zijn, rollen de volgende woorden uit mijn mond.

'Er stond daarnet politie aan mijn deur en ze dachten dat ik een klacht indiende wegens verkrachting, maar ik heb helemaal niet gedaan. Dus ik heb gezegd dat ik de klacht introk, omdat er ook niets is gebeurd. Dus ja, toen ik mijn klacht introk, waren mijn ouders en de politie geschrokken. En toen heeft mijn moeder me naar jou gebracht.'.

'Wow, dat is veel om te bewerken.', 'Uhh heheh jha.', ik weet niet wat te zeggen.