Λούσιφερ [ON HIATUS]

Ενότητα 1-Ο Θετός Αδερφός

Κεφάλαιο 2

«Δεσποινίς», φωνάζει η ταμίας και κουνάω το κεφάλι μου αφηρημένη. «Αυτή η κάρτα απορρίπτεται. Έχετε να με πληρώσετε με μετρητά καλύτερα;»

Μου δίνει την πιστωτική μου πίσω και την βάζω στην τσέπη, ενώ της δίνω τα τελευταία κέρματα που μου έχουν περισσέψει. Με πονάει η καρδιά, αλλά χρειάζομαι τόσο έναν ζεστό καφέ. Δεν φτάνει που ξύπνησα με βουλωμένη μύτη και με το ζόρι αναπνέω, αυτό μου έλειπε, να στερήσω στον εαυτό μου αυτό το φάρμακο.

Η ταμίας μου δίνει τα ρέστα και τον καφέ. Την ευχαριστώ με ένα απλό χαμόγελο και φεύγω από την σειρά. Κοιτάω έξω από το τζάμι και βλέπω πως χιονίζει ακόμη. Ανατριχιάζω από το κρύο και κρατάω ένα φτέρνισμα που πήγε να ξεφύγει. Αποφασίζω πως θα ήταν καλύτερα άμα έμενα μέσα για λίγο και μετά να συνέχιζα το περίφημο "κυνήγι" δουλειάς. Το να βγω σε αυτή την κατάσταση που είμαι έξω, το πολύ να καταντήσω στο νοσοκομείο.

Βρίσκω ένα τραπέζι στην γωνία και γλιστράω άβολα στην καρέκλα. Κοιτάω γύρω μου τους ανθρώπους και δεν μπορώ να μην ζηλέψω το πόσο ελεύθερα κάθονται και συζητάνε. Αναρωτιέμαι άμα κανείς βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με μένα και το κρύβει τόσο καλά όσο εγώ.

Στάθηκα τυχερή εχθές και σήμερα, εφόσον ο κύριος Γουόλις έλειπε. Δεν είχα καμία όρεξη να τον ακούω να μου φωνάζει για το απλήρωτο νοίκι των τεσσάρων μηνών τώρα. Όχι ότι δεν νιώθω ήδη άσχημα που του χρωστάω τόσα λεφτά, αυτού και του κυρίου που έχει ένα μίνι μάρκετ δίπλα. Πίνω μια γουλιά από τον καφέ μου και κλείνω τα μάτια για να πάρω μια βαθιά ανάσα.

Και αυτήν με το ζόρι εξαιτίας της βουλωμένης μύτης μου.

Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον καφέ για να τα ζεστάνω και μαζεύομαι αμήχανα στην θέση μου. Είμαι πραγματικά τόσο αξιολύπητη. Είμαι είκοσι τρία, αγόρι δεν έχω, φίλους δεν έχω, δουλειά δεν έχω. Το μόνο που έχω είναι χρέη και πολλά μάλιστα. Δεν ξέρω άμα θα μου φτάνει ο μισθός σε περίπτωση που βρω δουλειά.

Προσπαθώ να σταματήσω να σκέφτομαι για λίγο πόσα χρωστάω και εστιάζομαι στο να βρω δουλειά. Σε όλα τα περιοδικά που επισκέφτηκα μέχρι στιγμής, δεν δέχτηκαν να με δουν χωρίς ραντεβού. Έπρεπε να είχα κλείσει εβδομάδες πριν, οπότε αποφάσισα να απορρίψω για τώρα τα περιοδικά. Θα δοκιμάσω την τύχη μου με κάποιες ντόπιες εφημερίδες και αν ούτε με αυτά βρω άκρη, υποθέτω πως θα βρω μια πρόχειρη δουλειά όσο για να ξεπληρώσω τα χρέη μου.