Λούσιφερ [ON HIATUS]

Ενότητα 4-Ο Κοινός Φίλος

Κεφάλαιο 12

Ξεφυσάω αργά με αποτέλεσμα το καλαμάκι να κάνει κύκλους μέσα στο ποτήρι. Το κοιτάω και αυτή την φορά το ακουμπώ για να ανακατεύσω το κοκτέιλ μου. Δεν ξέρω ακριβώς τι έχει μέσα· κάτι σε φρούτα πάντως. Το παρήγγειλα τυχαία από τον κατάλογο, διότι ήθελα να πνίξω κάπως την θλίψη που με κυριαρχεί κάτι ώρες τώρα.

Δεν έχω βγει από το δωμάτιο και ούτε σκοπεύω. Είμαι πολύ καλά εδώ που είμαι, με το ποτάκι μου, την τηλεόραση να παίζει κάτι χαζές εκπομπές κουτσομπολιού και να φοράω το απαλό μπουρνούζι που βρήκα στο μπάνιο. Έκανα ένα ντους προηγουμένως διότι ήξερα ότι μόνο αυτό θα με βοηθούσε να νιώσω καλύτερα. Και όντως βοήθησε παρόλο που είχα κάνει ήδη δυο φορές σήμερα.

Πίνω την τελευταία γουλιά και αφήνω το ποτήρι με τα παγάκια μόνο πλέον στο κομοδίνο δίπλα μου. Η γυναίκα στην τηλεόραση γελάει με ένα σχόλιο που ειπώθηκε για την Κιμ Καρντάσιαν και η κάμερα επιστρέφει στην παρουσιάστρια της εκπομπής. Δεν ακούω τι λένε, όμως είναι καλή παρέα.

Σηκώνομαι για να βρω κάτι πρόχειρο να φορέσω, αλλά δεν θέλω να αλλάξω. Με βολεύει πολύ αυτό το μπουρνούζι και πρώτη φορά έχω την ευκαιρία να απολαύσω τέτοιες διακοπές δωρεάν. Ξέρω πως η Άννα σήμερα έχει το πάρτι μπατσελορέτ της και ο Άρτσι το αντίστοιχο. Δεν είμαι καλεσμένη σε κανέναν από τα δύο, εφόσον η Άννα έχει κλειστή παρέα και ο Άρτσι είναι αποκλειστικά αγόρια. Αυτά τα έμαθα από τον Λούσιφερ χθες, όταν κρυφάκουγα τι έλεγε στο τηλέφωνο με κάποιον.

Ξαφνικά κάποιος χτυπά την πόρτα μου και κοκαλώνω αμέσως μπροστά από τον μπουφέ με τις φράουλες που μου ήρθαν πακέτο με το κοκτέιλ. Πλησιάζω αργά και κοιτάω κάτω να δω άμα μου έχει εκτεθεί τίποτα μέσα από το μπουρνούζι. Ευτυχώς είμαι καλυμμένη οπότε πάω να ανοίξω. Σίγουρα θα είναι κανένας που δουλεύει εδώ γιατί δεν γνωρίζω κανέναν άλλον εκτός από τους απασχολημένους σε αυτή την κρουαζιέρα.

«Γεια σου, σε ενοχλώ;» ρωτάει ο Άρτσι με την έντονη Βρετανική προφορά του και μου χαρίζει το μεγαλύτερο και πιο γλυκό του χαμόγελο.

«Όχι, βέβαια. Μόλις ετοιμαζόμουν να ντυθώ. Έγινε κάτι;» αναρωτιέμαι και ανησυχώ που τον βλέπω μπροστά μου και όχι στο πάρτι μπάτσελορ του.

«Βασικά και ναι και όχι», γελά αμήχανα. «Ο Λούσιφερ μου είπε τι έγινε στο ρεστοράν προηγουμένως και ήρθα αμέσως να δω τι κάνεις».

«Α», ανακαλούμαι λεπτομερώς τι συνέβη και το άγχος σφίγγει το στομάχι μου. «Είμαι καλύτερα από πριν».