Λούσιφερ [ON HIATUS]

Ενότητα 1-Ο Θετός Αδερφός

Κεφάλαιο 3

Εκείνη ξαπλώνει πίσω στην βολική δερμάτινη καρέκλα της και με κοιτάει σκεφτική. Φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, διότι μια λάθος πρόταση μπορεί να την στείλει γκιλοτίνα. Δεν ξέρω τι σχέση έχει με τον Λούσιφερ και γιατί βρίσκεται εδώ, όμως ξέροντας την Μαράια, δεν θα αντιδρούσε έτσι εκτός κι αν πιεζόταν από κάποιον που έχει μεγαλύτερη εξουσία από αυτήν.

«Χέδερ, σε ευχαριστώ για όλα τα χρόνια που συνεργάστηκες μαζί μου, όμως δεν μπορώ να βάλω την κόρη μου πάνω από σένα. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Ελπίζω πάντως να σου πάνε όλα καλά. Τώρα, εφόσον λύθηκε αυτό το θέμα, με συγχωρείς, αλλά έχω δουλειά», απαντά εκείνη με τεράστια αδιαφορία και πίνει μια γουλιά από τον καφέ της.

Αποφεύγει την οπτική επαφή μαζί μου, γι'αυτό στρέφει την προσοχή της στον Λούσιφερ. Μπορώ να καταλάβω πως το έχει δεδομένο ότι θα φύγω. Εφόσον δεν μπόρεσα να την πείσω με μια ήρεμη και απλή συζήτηση, δεν ξέρω τι στο καλό θα την κάνει να αλλάξει γνώμη. Τα μάτια μου βουρκώνουν απευθείας και μισώ τον εαυτό μου που είμαι τόσο αδύναμη να πατήσω πόδι για το δίκιο μου.

Ανατριχιάζω από το κρύο και αυτή την φορά αφήνω τον εαυτό μου να φτερνιστεί. Ο Λούσιφερ αρπάζει ένα χαρτομάντηλο από το γραφείο της Μαράια και μου το δίνει. Τον ευχαριστώ με ένα χαμόγελο και καθαρίζω την μύτη μου με αυτό. Εκείνος σηκώνεται από την θέση του και επιστρέφει πίσω στον καναπέ, αρπάζοντας από το τραπεζάκι το χάρτινο ποτήρι του.

«Πραγματικά πότε θα σταματήσεις να είσαι καριόλα με όλους, Μαράια;» αναρωτιέται ο Λούσιφερ και γυρνάει να την δει σκεφτικός.

«Το τι κάνω με τους εργαζόμενους μου, Λούσιφερ, δεν σε αφορά καθόλου», απαντά απότομα εκείνη και ακούγεται από τον τόνο της φωνής της ότι εκνευρίστηκε με το σχόλιο του.

«Όταν σε πληρώνω για να τους βάζεις να δουλεύουν, βεβαίως και με αφορά», δηλώνει εκείνος και γυρνά να την δει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. «Νόμιζα ότι το ήξερες ήδη αυτό, δεν χρειαζόταν να σου το πω».

Παραμένω σιωπηλή και αποφασίζω να μην ανακατευτώ στην συζήτηση τους. Το μυαλό μου όμως δεν σταματά να δημιουργεί ερωτήσεις του τύπου "τι δουλειά;" , "τι εννοεί ο Λούσιφερ ότι την πληρώνει;" , "δηλαδή ο Λούσιφερ ήταν τόσα χρόνια το αφεντικό μου;". Κοιτάω με μεγάλο ενδιαφέρον το πρώην αφεντικό μου, για να δω τι θα απαντήσει.