Cancer.

Chapter 1

'Maybe It's the way she walks...' Ik schrok wakker en keek met mijn ogen half dichtgeknepen op mijn gsm, 6.30 uur. Vandaag was de eerste schooldag op een nieuwe school, vorige week waren we halsoverkop hierheen verhuisd voor mijn moeders werk. Zuchtend stap ik uit mijn bed, dat bovendien echt heerlijk is op een vroege maandagmorgen. Ik trek mijn kleerkast open en pak mijn favoriete jeans en truitje er uit. Slenterend verplaats ik me naar de badkamer, ik doe snel mijn kleren aan en stijl mijn haren, ik moet er toch een beetje goed uitzien op een eerste schooldag?

'Lena doe eens door!' Roept mijn moeder gehaast. Snel ren ik de trap af en sleur snel mijn boekentas mee en spring dan mijn fiets op. Als ik nu de weg maar niet vergat, oriëntatievermogen is nooit mijn beste kwaliteit geweest.

Ik was net mijn fiets in de fietsenstalling aan het zetten toen ik iemand hoorde roepen. 'Hey wie ben jij?' Een eindje verderop stond een groepje jongens naar me te kijken.

Gewoon negeren

Zonder het groepje een blik te gunnen loop ik door. Het geluid van de bel weerklinkt over de speelplaats en snel haast ik me het grote gebouw in haastte ik me naar binnen, mijn ouders waren gisteren al langs geweest voor alles te regelen zodat ik meteen aan mijn lessen kon beginnen. Lokaal 29, daar moest ik zijn. Mijn ogen gleden over de nummers op de deuren. 20,21,23,...29 hier was het! De deur stond op een kier, ik slaakte nog een laatste zucht en ging toen naar binnen. De leerkracht keek me vriendelijk aan en gebaarde dat ik langs haar mocht komen staan. 'Dit is jullie nieuwe klasgenote, Lena.' Zei de leerkracht opgewonden. 'Hoi' zei ik zacht terwijl ik wat ongemakkelijk rond me keek naar alle starende gezichten. De vrouw wees waar ik mocht gaan zitten , langs een kleine mysterieuse jongen en jawel net op dat moment zat hij in zijn neus te peuteren.

Fijn, dit kan nog heel gezellig worden.

De jongen keek me aan alsof hij nog nooit een meisje had gezien. Ik keek eens rond me, de rest van de klas viel nog wel mee, hoopte ik tenminste. De bel kondigde aan dat het lesuur voorbij was en iedereen stond op en liep naar de speelplaats. 'Hey Lena kom je bij ons staan?' Riep een meisje met lang blond haar. 'Ja hoor bedankt.' Zei ik terug. Het waren typische meisjes, lachen om die ene knappe jongen op school, niet mijn ding maar het was niet het einde van de wereld. 'Omg, kijk hij komt naar ons toe!' Riep Fleur ( een van de meisjes). 'Hey meiden.' Zei de jongen. 'Hey.' Zeiden ze allemaal als een bezetene terug. 'Zouden jullie me niet eens voorstellen aan jullie nieuwe vriendin?' Je zag dat ze allemaal werden wakker geschud uit hun droom. 'Ohh dit is onze vriendin niet het is gewoon een nieuw meisje op school we doen gewoon even vriendelijk tegen haar.' Probeerde Fleur stoer te zeggen en om haar woorden kracht bij te zetten zette ze haar hand op haar heup duidelijk om indruk op de jongen te maken. Ik trek mijn wenkbrauw op, ze snapt niet dat ze zich ongelofelijk belachelijk maakt. 'Trouwens ze heet Lena wat een afschuwelijke naam.' Voegde ze er nog aan toe. De jongen keek me aan, hij zag dat ik op elk moment in lachen kon uitbarsten. 'Zo, Lena als deze meiden je niet leuk vinden kom je toch bij ons staan?' Hij wees naar een groepje, je zag zo dat het de populaire kinderen van school waren aangezien de leerlingen rondom hun hen bewonderend aankeken. 'Graag.' Zei ik. 'Doei Fleur, nog veel plezier met de meiden!' Zei ik op plagerige toon en zette net zoals haar een hand op mijn heup. Maar op de een of andere manier voelde ik me er toch niet gemakkelijk bij, ik hoorde normaal gewoon tot de middenklasse op school je-weet-wel de normale mensen. Ik liep achter hem aan naar het groepje.

'Hey, ben jij niet Lena uit mijn klas?' Zei een meisje met kastanjebruine haren die me inderdaad bekend voorkwam.

'Ja dat klopt!' Zei ik. Ze stelden zich om de beurt voor. 'Kevin was de jongen die naar het groepje van Fleur kwam. Dan heb je nog Max, Nick en Toon. Emmely was het meisje dat bij mij in de klas zat en dan stonden er nog twee meiden genaamd Shana en Sandy' oke dat kan ik wel onthouden denk ik. daar weet ik niks van.' Zei ik blozend. 'Kevin, jij hebt toch nog niemand!' grinnikte Toon. 'Ik weet niet als Lena wel met mij wil gaan?' Zei hij onzeker. Ik merkte dat ik bloosde , en zag het groepje van Fleur achter mij kwaad en verbaasd tegelijk kijken. 'Tuurlijk wil ik dat!' Antwoordde ik overenthousiast. 'Kom dan morgen met ons een jurk uitzoeken!' Riep Emmely. 'En voor we zaterdag naar het feest gaan doen we elkaars make-up en haren!'zei Shana. 'Oh ja geweldig!' Riep ik blij. 'Tringg...' Emmely haakte haar arm in de mijne en zo liepen we samen naar de klas.