Ik voelde een kus op mijn voorhoofd. 'Hmm' kreunde ik. 'Goeiemorgen lieverd.' Zei een stem die me maar al te bekend voorkwam. 'MAMA!!' Gilde ik terwijl ik uit mijn bed sprong en me in haar armen liet vallen. Ze drukte me stevig tegen zich aan, ik voelde me weer net zo als toen ik 5 was. 'Kom je ontbijten?' Zei ze. Ik zag dat ze haar tranen moest inhouden. 'Ja.' Antwoordde ik. We liepen samen naar onder waar iedereen al op ons stond te wachten. 'Donuts!' Riep ik blij. Ik was mijn hele leven al een donutfreak en vooral die met chocolade! Iedereen lachte. 'Ja Leen we kennen je al te goed.' Grinnikte Emmely. 'Vandaag gaan we met z'n allen iets doen.' Zei mijn vader. 'Leuk! Wat?' Vroeg ik. 'Dat is een verassing.' Zei mijn moeder glimlachend. Een glimlach die misschien niet meer lang op hun gezichten zou zijn. 'Ik ga me even opfrissen.' Zei ik nadat ik mijn derde donut naar binnen had gewerkt.
_______________________
Hey everyone,
Ik hoop dat jullie het leuk vinden! Laat please een comment achter met dingen die beter kunnen ofzo.. Ik wel echt al mijn lezers bedanken! Hoe lang zal Lena nog leven?
Vote :)
JE LEEST
Cancer.
RandomLena is een doodgewoon meisje. Haar vader heeft haar moeder verlaten en leeft nu een rijk leventje met zijn nieuwe vrouw in New York. Lena moet naar een nieuwe school waar ze tot het nieuwe lid van het populaire groepje wordt verkozen. Ze wordt ver...
