Chapter 38

159 6 0
                                    

Iedereen was klaar met het eten en Ilana en Emmely begonnen alvast aan de afwas. 'Kan ik helpen?' Vroeg ik. Emmely en Ilana wisselden snel een blik. 'Uh ja?' Zei Ilana dan maar. Ik stond op van tafel en zag de kamer draaien. Ik grijp de tafel beet maar verlies mijn evenwicht en val met een harde klap op de grond. En toen werd alles zwart. 'Lena!' Hoorde ik de stem van Emmely geschrokken roepen. Samantha hoorde ik snikken en Ilana gaf een gil. Ik probeerde mijn ogen open toen met het beetje energie dat ik nog had. Het voelde alsof ik een zware steen opzij moest duwen om weer een beetje licht te kunnen zien. Na een paar keer proberen kreeg ik mijn ogen eindelijk een stukje open. Ik zag mijn vader wazig over me heen gebogen zitten. 'Papa..' Zei ik zwakjes. 'Lena!!!' Hoorde ik Emmely gillen terwijl ze op me af kwam gelopen en me bijna plat knuffelde.

Cancer.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu