Chapter 53

154 8 0
                                    

Pov. Emmely.

Kevin komt weer op zijn plaats zitten. De manier waarop hij toenet wakker werd geeft me nog altijd rillingen. De zwarte kringen en de leegte in zijn ogen zijn pijnlijk voor me om te zien. Kevin kijkt me aan en schenkt me een glimlachje. Wat je een glimlach kan noemen, niemand is vrolijk. Ik draai mijn hoofd weer naar het raampje en staar naar de grote velden onder me. 'Nog 10 minuten tot uw landing.' Galmt de stem van de vrolijke stewardess door het vliegtuig. Ik kijk nog even rond naar de vrolijke en lachende gezichten in het vliegtuig. Hoe een jongentje van 5 vredig aan het slapen en is en hoe een man van 50 vrolijk een babbeltje maakt met zijn vrouw. En dan heb je onze kant van het vliegtuig waar iedereen maar voor zich uit staart. Grootte wallen onder hun ogen en een lege blik. Rode ogen van het wenen en een grote leegte in het hart. De leegte waar Lena's vrolijke glimlach zit en alle mooie dingen die we met haar hebben beleefd. De dingen die nu herinneringen zijn en die we nooit opnieuw met haar kunnen beleven.

Cancer.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu