Liam. Daar stond ik mooi met papier in mijn neus en mijn handen vol met bloed. 'Uhm, ja het gaat wel dit gebeurd wel vaker door mijn ja.. Mijn leukemie.' Dat laatste zei ik zachtjes. Ik had het er nog altijd moeilijk mee om dat vreselijke woord dat mijn hele leven heeft verpest uit te spreken. Liam trok me uit het niets in een knuffel. Volgens mij was zijn jasje doorweekt door mijn tranen. We hebben daar zo'n 10 minuten gestaan. Ohja btw mijn bloedneus was gestopt voordat hij me in de knuffel trok. 'Dankje Liam.' Zei ik. ' graag gedaan Lena.' Zei hij terug. Hij liep de kamer terug uit en liet me nog even alleen. Ik droogte mijn tranen af en probeerde mijn make-up te redden. Niet dat er veel te redden valt. Ik bekeek mezelf nog eens in de spiegel en zei C'mon Lena you can do this. Volgens mij zag het er heel raar uit hoe ik tegen mezelf aan het praten was. Ik ademde nog eens goed in en uit en stapte toen de toiletten uit. Ik glimlachte naar iedereen alsof er niks was gebeurd. Ik zag vanuit mijn ooghoek dat Liam trots naar me keek. Ik ging terug tegenover Zayn zitten en deed alsof er niks gebeurd was. Iedereen was even verbaasd maar praatte toen weer rustig verder. 'Hee jongens, ik moet zeggen dat ik bij soml (story of my life) echt heb moeten wenen!' Zei ik. De hele tafel lachte. Ilana en Emmely gaven ook toe dat ze een traantje moesten wegpinken bij soml. Het werd al laat. We besloten om naar de tourbus te gaan. Ik ging naast Liam zitten in de limo. 'Hey, bedankt nog hé!' Zei ik. Hij glimlachte en al snel begonnen we te praten over koetjes en kalfjes.
JE LEEST
Cancer.
RandomLena is een doodgewoon meisje. Haar vader heeft haar moeder verlaten en leeft nu een rijk leventje met zijn nieuwe vrouw in New York. Lena moet naar een nieuwe school waar ze tot het nieuwe lid van het populaire groepje wordt verkozen. Ze wordt ver...
