Chapter 32

166 8 0
                                    

Ik en Kevin liepen hand en hand naar het hotel waar ik met de jongens had afgesproken. Het verbaasde me dat ik One Direction nu eerder als vrienden zie. Ik ben altijd al een grote fan van ze geweest en hun liedjes hebben me altijd door moeilijke tijden geholpen. Er zullen wel meerdere mensen zijn met zo een idool. En misschien denk je wel van 'oh er zijn zoveel meisjes die vrienden met ze willen zijn en voor hen ben je gewoon een van hun vele fans' maar dat is helemaal niet zo want ze geven echt om al hun fans en dat vind ik zo geweldig aan hun. 'Lena? We zijn er.' Zei Kevin. Ik schrok op uit mijn gedachten. Hij schonk me een vriendelijke glimlach. 'Ik zal je nu alleen laten.' Zei hij en hij wou weglopen. Ik greep zijn hand. 'Nee kom mee Kevin, de jongens zullen het niet erg vinden. Alsjeblieft!?' Smeekte ik. Er verscheen een grijns op zijn gezicht maar tegelijk keek hij ook wat bezorgd. 'Oke dan.' Zei hij. Ik pakte mijn gsm en stuurde nog snel een berichtje naar Emmely dat alles goed ging en ik vanavond terug naar huis zou komen. Ik en Kevin gingen naar de balie van het duidelijk dure hotel. De vrouw keek me vriendelijk aan. 'Lena is het toch? Volg me maar.' Zei ze en ze draaide zich om en liep weg. Ik en Kevin liepen achter elkaar aan. Hier is het . De vrouw stopte bij kamer 228. Ik knikte vriendelijk en wachtte tot ze weg was. Toen klopte ik op de deur.

_________________________

Hey, hoe vinden jullie het boek? Laat een comment achter het zou me heel veel plezier doen! Het valt me op dat veel mensen het boek lezen maar dat er weinig gestemd word. Duss...

Bij 10 votes doe ik verder!

Cancer.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu