Στο κατωφλι της πορτας μας περιμενει ο Μανος και ο.......... Χρηστος!
-"Οχι ρε φιλε, παλι μπροστα μου", λεει ο Χρηστος μα ο Μανος τον σκουνταει.
-"Σου ειπα οτι καταφερα να πεισω δυο πολυ ομορφα κοριτσια να βγουμε, σταματα να κανεις χαζομαρες", τον κοιταει αγριεμενος και συνεχιζει
-"Παρε τη συνοδο σου και προχωρα."
Συνοδο;;; Που παμε, σε δεξιωση;; Αν και αυτοι ειχαν ντυθει πιο καλα απ' οτι περιμενα.
-"Ωραια εγω θα παρω αυτη με τα ασπρα", απανταει ο Χρηστος ξερα.
Μπα εμεις δεν του κανουμε;;;;
Τον σταματαει ο Μανος και παιρνει την Κατερινα απ' το χερι(η Κατερινα φορουσε ασπρα)
-"Την κοπελα με τα ασπρα την παιρνω εγω", λεει χαμογελαστα ο Μανος.
-"Εγω δεν του πιανω το χερι", απανταω και ο Χρηστος με κοιταει με σηκωμενο το φρυδι.
-"Γιατι φοβασαι μην κολλησεις λεπρα;;"
-"Ποτε δεν ξερεις"
Τοτε μου πιανει το χερι και νιωθω ενα κυμα ηλεκτρισμου να διαπερναει το δερμα μου.
-"Τωρα κολλησες!", μου απανταει με ενα ειρωνικο υφακι.
Χα, επεσε στην στην παγιδα μου το γατακι. Επαιξα θεατρο και καλα οτι τον σιχαινομαι και μου επιασε το χερι.
Τι απαλα χερια που εχει.
Φανταζομαι πως θα ειναι τα χειλη του. Μαλλον δεν φανταζομαι, θα περιμενω την στιγμη που θα συμβει για να το ανακαλυψω.
Καθ' ολη τη διαδρομη δεν εβγαλε κουβεντα.
Ετσι ο Μανος εσπασε τον παγο.
-"Χρηστο απο εδω η Κατερινα και διπλα σου η Κλειω", μας συστηνει ο Μανος.
-"Χρηστος. Χαρηκα για την γνωριμια μας Κατερινα.Δεν θα ελεγα το ιδιο και για εσενα Κλειω ομως."
Νιωθω να χανω την υπομονη μου. Ξεμενει απο χρονο και αμα συνεχισει ετσι θα τις φαει.
-"Αμοιβαια τα αισθηματα", απαντω γεματη θυμο.
Φτανουμε στο κλαμπ και μπαινουμε μεσα.
Μετα απο λιγο και αφου παραγγειλαμε τα ποτα μας ηρθε η σρβιτορα για να μας τα φερει.
Μονο που εχει καρφωθει στον Χρηστο και δεν φευγει.
Τα νευρα μου! Θα γινει φονικο σημερα!!!
-"Δεν θελουμε κατι αλλο μπορεις να φυγεις", λεω στην σερβιτορα και ξινιζει την μουρη της.
-"Νομιζω οτι το παιδι απο εδω θελει κατι", λεει με τσιριχτη φωνουλα ολο νοημα στον Χρηστο.
-"Ισως", της απανταει με πονηρο χαμογελο.
Θα στο κοψω εγω το χαμογελο Χρηστακι!!!
-"Φυγε και βρες καποιον αλλο να σου δωσει 50αρικο για να ικανοποιηθεις!", το ακουει και φευγει.
-"Γιατι την εδιωξες;;;", ρωταει με θυμο ο Χρηστος
-"Θελεις πραγματικα να κανεις κατι μαζι της;;;"
-"Ναι θελω! Γιατι, σε ενδιαφερει;;;;;"
Ενταξει δεν ειναι οτι δεν ηξερα απλα δεν τον περιμενα τοσο γκομενακια.
-"Δεν σε περιμενα ετσι."
-"Και πως με περιμενες δηλαδη;;;"
-"Πιο σοβαρο!", απανταω επιβλητικα.
-"Εγω δεν ημουν, δεν ειμαι και δεν θα γινω ποτε σοβαρος. Δεν ειμαι βουτυρομπεμπες που κανει σοβαρες σχεσεις και μιλαει για την αγαπη ή για αλλες σαχλαμαρες."
-"Τωρα παω να αρχισω αυτο που μου διεκοψες με τη σερβιτορα!"
Ετσι απλα σηκωνεται και φευγει κατευθυνομενος προς το μπανιο αφου πρωτα εχει κανει νοημα στην σερβιτορα να τον ακολουθησει.
Εγω καθομαι εκει σαν χαζη και κοιταω επιμονα την πορτα του μπανιου να δω αν θα το μετανιωσει καθ βγει και ετσι ξαφνικα νιωθω ενα καυτο δακρυ αν κυλαει στο μαγουλο μου.
Ενα δακρυ ακομα κυλαει αλλα πριν αρχισω να κλαιω με λυγμους βγαινω εξω για να εκφραστω ελευθερα.
Δεν το πιστευω οτι κλαιω για αγορι.
Ποτε δεν εκλαψα για αγορι.
Δεν αξιζει να κλαψω για αυτον, που παω στοιχημα οτι δεν εχει κλαψει ποτε για τιποτα!!!
Γεια ❤
Αραγε της αρεσει ο Χρηστος ή εχει καταλαβει πως δεν υπαρχει ελπιδα και θα τα παρατησει;;;
Λοβ γιου ολες οσες πατατε αστερακι και συνεχιζετε να διβαζετε την ιστορια μου❤
Δεν ανεβαζω αλλο για σημερα. Αυριο θα ξανα ανεβασω 2 κεφαλαια.
Προσπαθω να εχει οσο περισσοτερο ενδιαφερον και σας υποσχομαι να γινουν καλυτερα τα επομενα για να τα διαβαζετε με περισσοτερη ευχαριστηση.
Φιλια❤❤❤
ESTÁS LEYENDO
Ο Μποξέρ
Novela JuvenilΗ Κλειω ένα φιλόδοξο κορίτσι με πολλές απαιτήσεις και ο Χρήστος ένας εριστικός χαρακτήρας με ανάγκη για στοργή και φροντίδα Ενας τυχαιος αγωνας του Χρηστου θα φερει πολλες εξελιξεις στην καθημερινη ρουτινα της Κλειους. Ο Χρηστος θα πρεπει να ερθει...