40

4.1K 135 17
                                    

Pov Evelyne

"Nee," hoor ik hem zeggen. Ik frons en draai me om. Zei hij dat echt? "Nee, het is niet uit. Alsjeblieft niet. Ga niet weg," huilt Niall. Ik kijk hem ongelovig aan. "W-wat," stotter ik. "Alsjeblieft, ga niet weg. Ik kan niet zonder je. Ik hou van je," huilt hij. Ik kijk hem niet begrijpend aan. "Eef, alsjeblieft," smeekt hij en slaat op. Hij loopt naar me toe en kijkt me met betraande ogen aan. "Het spijt me," zegt hij en er rollen tranen over zijn wangen. Moet ik dit geloven? Acteert hij niet? Ik kijk wanhopig om me heen en hoor Niall huilen. Ik slik. Wat moet ik doen? Geloof ik hem weg. "Eef, alsjeblieft," fluistert hij. Hij moet wel een heel goed excuus hebben.

Ik hou mijn armen open en hij knuffelt mij gelijk. Ik sla mijn armen ook om hem heen. "I'm so sorry," fluistert hij. Ik barst ook uit in tranen. Ik heb alles gemist aan hem, ook al huilt hij nu. "Waarom?" Huil ik. "Ik vertel het straks, als we alleen zijn," zegt hij zacht. Ik knik en sluit mijn ogen. Heb ik het hem nu al vergeven? Ik voel dat hij een kusje op mijn wang drukt en ik glimlach. "Awh, ze glimlacht," hoor ik Louis zeggen. Ik glimlach nog erger. Niall trekt terug en kijkt me aan. Hij pakt mijn gezicht vast met zijn handen en veeg mijn tranen weg met zijn duimen. Ik kijk weg. "Is het weer goed?" Vraagt hij zacht. "Misschien na het gesprek helemaal, ik heb zo veel vragen," zeg ik. Hij knikt en ik kijk hem weer aan. Ik veeg ook zijn tranen weg en hij laat me los. Ik haal mijn neus op en kijk om me heen. Iedereen glimlacht, behalve: gozer. Ik grinnik zacht.

"Eef, ik moet weer gaan. Red je het?" Vraagt Martijn. "Ja, dank je voor alles deze week," zeg ik in het Nederlands. Ik hoor mensen weer zuchten en wij lachen. "Hoe moet je mensen irriteren," zeg ik en grijns. "Niall, can I give him a hug?" Vraag ik voordat de derde wereldoorlog weer uitbreekt. "Yes," zegt hij. Ik knik en geef Martijn een korte knuffel. "Als er iets is, je kan me bellen. En je krijgt dit nog van me terug," zeg ik. "Is goed. Hoeft niet, dit doen vrienden voor elkaar. Jij kan mij ook bellen wanneer je wilt," zegt hij. Ik knik en glimlach. "Ik loop ff mee," zeg ik en vertaal het voor de rest. Niall kijkt mij al een beetje bang aan. "Ik ga mee," zegt Harry en hij zucht opgelucht.

We lopen naar de uitgang. "Tot snel," zeg ik en geef hem nog een knuffel. "Tot snel," zegt hij. "Thanks for this week," zegt Harry en geeft hem een hand. "You're welcome, it was fun," zegt Martijn en glimlacht. Ik glimlach ook en hij loopt naar Tom toe die bij de auto staat. Hij zwaait nog een keer en stapt in de auto. Het raam gaat open en ze rijden weg. "DOEI NEMO," gilt hij nog, Nederlandse Engelachtige Model Oma. Ik lach even. "DOEI HOOFD," gil ik nog en ze zijn weg. Hoe we op die naam zijn gekomen, ask Winnie the Pooh.

We lopen weer terug en het is stil, gewoon normaal stil. Niet awkward. We lopen weer terug naar de ruimte en ik kijk Niall gelijk aan. "Waar is ze?" Vraag ik als ik die gozer niet meer zie staan of zitten. "Weg," zegt Liam. The bitch is gone! Ik lach zacht om mijn gedachte. "Eh, Eef?" Vraagt Niall. "Ja," zeg ik. "Kunnen we praten? Nu?" Vraagt hij zacht. Ik knik. "Wij zijn aan het praten. Stoor ons alsjeblieft niet". De rest knikt. "Best of luck," zeggen ze en ik glimlach zwak. Niall legt zijn hand op mijn onderrug en we lopen de ruimte uit. Zijn hand brand gewoon op mijn rug, like what?

We gaan in het stadion op een stoeltje zitten. Tis best gaaf, we zitten echt helemaal bovenin. Ik kijk hem even aan.

"Sorry dat ik zo deed," zegt hij zacht. "Waarom?" Vraag ik. "Ik was jaloers. Op twitter had je zo veel lol met hem en soms was je niet meer aanspreekbaar. Ik was het zat dat je lol had met andere en niet met mij. Tenminste, dat dacht ik. Toen het begon, begon ik terug te kijken. Je had juist meer lol met mij. Maar toen kwamen die geruchten in het nieuws. Ik dacht dat het serieus was omdat je ook daadwerkelijk naar hem toe was gegaan. Ik zag het overal, twitter, Instagram, tv. Ik ging het geloven. Harry bleef maar zeggen van niet, maar ik geloofde hem niet. Toen op de loper, zag ik je weer met hem lopen. Ik was zo boos. Ik merkte aan je zodra je alleen was, dat je verdrietig en sip was. Maar ik schoof het aan de kant. Toen bij die man, die ruzie op twitter. Alle frustratie moest eruit. Ik was zo boos op mezelf en op jou. Toen ik alles stuurde en het terug las, had ik er echt spijt van. Het raakte me echt. Ik heb de hele uitzending gekeken en ze hebben gelijk: ik huilde toen ik het zag. Ik kan niet beschrijven waarom ik deed. Ik voel me zo'n klootzak nu. Ik voel me er zo slecht over vooral omdat jij je klote voelt. Ik geloofde je niet omdat Camila dat zei, ik kon het zelf niet vragen. Gisteren na dat appje van je met 'love me or leave me', ik wist niet wat ik moest doen. Ik heb 100 keer 'love you' gestuurd in koeien letters, maar ik wist dat je het niet zou zien. Het spijt me," vertelt hij in één keer en er rolt een traan over zijn wang.

Ik slik en kijk hem aan. Ik veeg de traan van zijn wang. "Je hebt me echt pijn gedaan," zeg ik. Hij knikt. "Dat snap en weet ik". Ik zucht. "Is het weer goed?" Vraagt hij. Ik kijk hem straks aan. "Ik heb nog een vraag, waarom zoende je met die gozer?" Vraag ik. "Gozer?" Vraagt hij. "Cat," zeg ik, ik ga haar naam echt niet zeggen. "Dat is nooit gebeurt. We hebben wel samen gefeest? Maar meer niet," zegt hij. "Maar waarom stond het dan overal? Waarom zag ik het dan op foto's?" Vraag ik. "Fotoshop," mompelt hij en ik zie in zijn ogen dat hij het meent. "Dus er is niks gebeurt?" Vraag ik voor de zekerheid. "Er is echt niks gebeurt," zegt hij en haalt zijn neus op. "En wat doet die andere gozer hier?" Vraag ik. "Ze was hier opeens om te chillen," zegt hij zacht. Ik frons even.

"Is het weer goed?" Vraagt hij weer. Ik knik dan langzaam, ergens twijfel ik nog. We kijken elkaar aan en hij leunt naar voren. Zijn lippen raken bijna die van mij aan en ik sluit mijn ogen. "Can I?" Fluistert hij tegen mijn lippen. "Ja," fluister ik en ik voel niet veel later zijn lippen op mijn lippen. Ik sluit mijn ogen en kus terug. Ik glimlach en ik voel hem ook glimlachen. Ik leg mijn hand op zijn wang en mijn buik tintelt als een gek. Ik heb ze gemist.

Ik trek na een tijdje terug en kijk hem aan. "Ben je weer van mij?" Vraagt hij zacht. "Ja," glimlach ik. Hij glimlacht ook en drukt een kusje op mijn lippen. Ik kijk voor me uit en zie mensen wegrennen. Ik grinnik en bloos, ze hebben het dus gezien.. Ik kijk hem gelijk aan. "Alles verwijderen van twitter." Hij knikt gelijk en pakt zijn telefoon. "Sorry nog," fluistert hij. "Ik ook," fluister ik en kijk hem aan. "Ik hou van je," zeg ik. Hij glimlacht. "Ik hou ook van jou." Ik kijk naar zijn telefoon en zie ons nog als achtergrond. Ik glimlach en zie dat hij naar twitter gaat. Hij verwijderd de tweets en kijkt mij aan.

"Mag ik je telefoon lenen? Mijn telefoon ligt ergens beneden. En ik ben te lui om hem te gaan halen," zeg ik dramatisch. "Of course," zegt hij en geeft zijn telefoon aan mij. Ik voeg een derde -hij heeft een privé en een openbaar acc- account toe aan zijn account en log in op mijn account. Ik verwijder de tweets en scroll door mijn tijdlijn. Ik geef zijn telefoon weer terug en leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij slaat zijn arm om me heen en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach.

We staan op en we lopen weer naar beneden. Hij pakt mijn hand en vlecht onze vingers met elkaar. Ik ga dicht tegen hem aanlopen en ik kijk om me heen. Ik heb alles hier gemist. Geen idee hoe, maar ja. We lopen de ruimte weer binnen en iedereen kijkt ons aan. Ik veeg wat weg over mijn wang met mijn hand, precies die hand waar ik Niall's hand vast heb. Ze juichen en ik grijns.

"By the way, jullie zijn goals. Kijk wat jullie aanhebben," zegt Lottie. Ik kijk wat we aanhebben en lach. Allebei zwarte Nikes, een zwarte broek en een zwart shirt. "Het verschil is alleen dat ik dikke benen heb en lang haar en op Harry lijk en groene ogen heb en dat ik een meisje ben," lach ik. Ze lachen ook. "Is alles weer goed?" Vraagt Harry. Ik knik. "Ja," zegt Niall. "Thank god. Is alles ook weg van twitter?" Vraagt Louis. "Als het goed is wel," zeg ik. "Nou ja, de screenshots die mensen hebben gemaakt niet, maar van onze accounts is het weg," zegt Niall. Ze knikken tevreden.

Ik zing mee met Heart Skips a Beat by Olly Murs. Ik loop naar de keuken en pak een flesje water. Ik hoor Niall lachen en ik grinnik. "Wil je gelijk de chocola pakken?" Vraagt hij lachend. "Is er dan chocola?" Vraag ik. "Jepp," zegt hij en ik kijk in de jasjes. Ik zie een reep liggen en ik grijns. Ik pak hem en leg hem neer op het aanrecht. Ik pak mijn telefoon en ga naar snap. "Come to momma," zeg ik en film. "Babe you're crazy," lacht Niall. Ik lach ook even en zet het in mijn verhaal. Ik pak de reep en loop weer terug naar Niall. Ik ga weer tussen zijn benen zitten en geef de chocola aan hem. "Dank je," zegt hij en ik maar een foto van onze benen aangezien we goals zijn. "Mag iedereen weten dat het weer goed is?" Vraag ik. "Ja, als je het okay vindt," zegt hij. Ik knik en plaats de foto ook in mijn verhaal en leg mijn telefoon weg.

"Wil je ook?" Vraagt hij en houdt de reep voor mijn neus. Ik pak hem en breek er een stukje af. Ik leg de reep naast ons op de bank en eet het op. Ik voel dat hij met mijn haar speelt en ik teken figuurtjes met mijn nagel op zijn knie. Hij schuift zijn haar over mijn rechterschouder en kust mijn nek. "Is deze van hem?" Vraagt hij en stopt waarmee hij bezig was. "Wat?" Vraag ik zacht. Hij raakt zachtjes mijn nek aan. "Dit, zuigzoen," zegt hij. "Nee, die is van jou," zeg ik zacht. "Van mij?" Vraagt hij. Ik knik langzaam en hij kust mijn nek weer. "Niet hier," fluister ik en knijp in zijn knie.

When He Told Me ThatWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu