Pov Evelyne
"Dude" hoor ik iemand zeggen. "Ze heeft een oplader van dit ding" hoor ik weer iemand zeggen. "Ze slaapt". "Dus?". "Ze is wel schattig". Nu herken ik de stemmen, die van Niall en Harry. Ik ben schattig? "Weet ze dat ik kom?" Vraagt Niall. "Ja, ik denk: ik zeg het maar voordat ze boos wordt" grinnikt Harry. Ik hoor gerommel naast me. "Ik zweer, ze laat me zo schrikken" zegt Harry weer.
Ik draai mijn hoofd en open mijn ogen. Hij kijkt me aan en schrikt. "Jesus" zegt hij gelijk. Niall lacht. "Ze laat je gewoon schrikken dude, je kan het verwachten" lacht hij. "Wat zoek je?" Vraag ik hees. "Je oplader" zegt Harry. Ik haal mijn telefoon van de oplader en haal het uit het stopcontact. Ik geef het aan hem en druk mijn hoofd in mijn kussen, ik lig op mijn buik. "Mama is er al" zegt hij. Ik kreun en knik. "Ze wilt zo gaan en je moet nog ontbijten". Ik knik weer. Hij loopt weer weg. Je zou denken 'een droom die uitkomt! Niall en Harry maken je wakker!' nou nee. Ik wilde slapen. Ik zucht en pak mijn telefoon. Ik kijk op en zie dat het half elf is. Hoe vroeg zijn deze mensen hier? Okay vroeg? Never mind.
Na een tijdje sta ik op en rek me uit. Ik loop naar de kast en pak een spijkerbroek, wit shirt en een zwart jasje. Ik kleed me om en doe mijn routine. Ik doe mijn haar los, ik ben ongeveer hetzelfde haar als Katniss. Die lagen, alleen heb ik dan weer dezelfde haar kleur als Perrie. Niet dat blonde blonde, maar ombre. Donkerder boven en wat blonder onder. Kan het niet echt uitleggen. Ik gaap en loop naar beneden.
"Good Morning" zegt mama gelijk. "Hey" zeg ik en gaap. "O my god Eef, je hebt blond haar" zegt Harry. "Nee, meen je die?" Vraag ik sarcastisch. "Ik wist het niet" zegt hij en komt samen met Niall naast me staan. "Dan weet je het nu" zeg ik. Hij knikt en grinnikt. "Eef we moeten zo gaan" zegt mama. Ik knik. "Heb je brood en kaas?" Vraag ik aan Harry. "Jep, tosti?" Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Mag ik het zelf maken?" Vraag ik. "Tuurlijk" zegt hij. Ik pak alles en maak het klaar. Ik ruim alles weer op en eet een boterham met klaar. "What the hell, dat is gewoon een rauwe tosti" zegt Niall. "Dit is geen rauwe tosti" zeg ik met volle mond. "Jawel" zegt hij weer. "Dat jij het een rauwe tosti noemt, okay. Maar het is gewoon een broodje kaas. Okay?" Vraag ik. "Nee" zegt hij. "Ja" zeg ik en eet het helemaal op.
"We moeten gaan" zegt mama en drinkt haar koffie op. Ik knik en poets snel nog mijn tanden. "Heb je al je pasjes?" Vraagt ze. Ik knik en spuug de tandpasta uit in de wasbak. Ik maak het schoon en pak mijn jas. Ik trek hem aan en pak mijn tas. "We zijn even weg" zegt mama. "Okay, doei" zegt Harry. Ik grinnik.
"Ga jij rijden of heb je geen rijbewijs?" Vraagt mama als we naar buiten lopen. "Ik heb wel een rijbewijs, alleen heb ik het aan de verkeerde kant geleerd" zeg ik en we stappen in. Ze knikt. "Ik rij wel" zegt ze. Ik glimlach en knik. Raar genoeg hebben mijn 'ouders' mijn rijbewijs en lessen betaalt. Omdat ik niet rook en mijn examen heb gehaald, hebben ze het betaalt. Hadden ze ooit afgesproken. "Sorry dat ik mee moet, maar omdat je vermist was, moet ik aangeven dat je mijn kind bent" zegt ze. "Is niet erg, het is leuk om met mama op stap te gaan" zeg ik. Ze glimlacht. "Zorgt Harry goed voor je?" Grinnikt ze. "Tot nu toe wel, alleen Niall irriteert me zo erg" zucht ik. "Awh, hij is een goede jongen" zegt ze en lacht. "I know, maar met die rauwe tosti en hij stond vanochtend in mijn kamer" zeg ik en lach. "Naja, ik kom uit Nederland, dus jullie gaan meer dingen raar vinden".
•
We hebben alles geregeld en we hebben wat gedronken op het terras. Als het goed is komen mijn spullen maandag of anders dinsdag binnen, ID enz.
"Mam?" Vraag ik. "Ja lieverd" zegt ze. "Kan je me naar Eleanor brengen?" Vraag ik, het voelt toch raar dat ik haar naam zeg. "Ja tuurlijk, moet ik je dan straks ook ophalen?" Vraagt ze. "Nee hoor, ik loop wel als het niet ver is" zeg ik en glimlach, waarom zijn ze zo lief hier? "Blijf je daar ook eten?" Vraagt ze weer. "Geen idee, ik moet namelijk iets vragen" zeg ik zacht en zet mijn hoofd tegen het raam van de auto. Ze knikt. "Bel je dan?". Ik knik. "Maar ik kom wel alleen naar huis" zeg ik. "Ja" mompelt ze. Ik grinnik zacht en ze lacht.
"Het is hier" zegt ze als ze stopt voor een groot huis. "Thnx" zeg ik en glimlach. "Geen probleem. Tot straks lieverd" zegt ze en glimlacht. Ik druk snel een kusje op haar wang en stap uit. "Dank je mam, je bent de beste. Tot straks" zeg ik. "Tot straks" zegt ze en ik doe de deur dicht. Ze rijdt weg en ik steek over. Ik loop naar een hek toe en druk op het knopje.
"Hello" zegt een stem. "Uh ja. Hai. Ik kom voor Eleanor" zeg ik ongemakkelijk. "Wie ben je?" Vraagt de stem weer, okay de stem is gewoon Louis. "Evelyne" zeg ik. "Evelyne wie?" Vraagt hij. Ik zucht en rol met mijn ogen. "Evelyne Styles" zeg ik. "Geintje, kom binnen" lacht hij en het hek gaat open. "Ik krijg je nog wel Tommo" zeg ik en loop naar binnen. Het is een mooi, groot huis. Ik loop naar de voordeur en druk op de deurbel. De voordeur gaat open en ik zie Eleanor verbaasd voor me staan.
"E-Evelyne" stottert ze zacht. "Hey" zeg ik zacht. "O my god" zegt ze zacht. "Uh ja, kom binnen". Ik stap naar binnen en rits de rits van mijn jas open. "Wat doe je hier?" Vraagt ze zachtjes. "Ik wilde mijn internet vriendin ontmoeten" glimlach ik. "M-maar" stottert ze. "Ik heb tegen ze gelogen en je negeerde me. Dus ik dacht dat je me stom vond". Ze kijk naar beneden en slikt. "Nee, ik heb je verhaal niet gehoord. Dus ik kan daar nu niet over oordelen" zeg ik. Ze knikt. "Ik ga het je vertellen" zegt ze. Ik glimlach en knik. Ik weet niet, maar ik stelde me haar zo voor. We lopen naar binnen en Louis ligt languit op de bank. "Louis ga zitten, er is een gast" sist ze. "Dus? Het is het zusje van Harry maar. Niet de koningin" grinnikt hij. "Sukkel" zeg ik lachend. "Lou, kan je effe naar boven gaan?" Vraagt Eleanor. "Okay" zucht hij en staat op. Hij heeft Eleanor snel een kus en rent weg.
We gaan zitten en ik zet mijn tas voor mijn voeten. "Ik was dus dat boek aan het lezen en ik zag dat jij reageerde. Zo kwamen we in contact. Ik zag op je profiel dat je Directioner was en we hadden leuk contact, ik wilde het niet verbreken. Ik wilde niet zeggen wie ik echt was. Ik vond het fijn dat ik gewoon met iemand kon praten zonder ik me bijzonder voelde omdat ik wat bekender ben. Met jou kon ik gewoon praten. Ik wilde het vertellen, maar toen vertelde je het van je ex en toen van Harry. Ik wist niet precies wanneer ik het moest vertellen. Toen zaten we in dezelfde groep en wist ik niet meer of je nog contact wilde en al helemaal niet nadat je niet meer reageerde, maar daar kende ik je goed genoeg voor" vertelt ze. "Ik snap je en ik zou hetzelfde doen als ik in jouw situatie zit" zeg ik en glimlach zwak. "Thank god. Ik dacht serieus dat je me zou haten" zegt ze opgelucht. "Hoofd. Ten eerste, ik ga je niet haten wat je bent een van mijn voorbeelden. Ten tweede, je bent mijn beste vriendin. En ik ga niet de vriendin van een vriend van mijn broer haten" zeg ik. Ze lacht.
"Maar, O my god. We ontmoeten elkaar gewoon nu" zegt ze hyper. Ik knik lachend. "Eindelijk, na een half jaar" zeg ik blij. "Maar effe serieus, alles wat je vertelde, is dat ook nep?". "Nee, dat is echt" zegt ze. Ik knik. "Blijf je eten? Het is al half zeven" zegt ze. "Is het half zeven? Ik dacht dat het nog maar vier uur was. Maar als het kan" zeg ik. Ze lacht. "Tuurlijk, ik wilde Chinees eten. Ik vraag wel aan Louis of hij het wilt halen" zegt ze.
JE LEEST
When He Told Me That
أدب الهواةEvelyne vlucht naar Londen voor haar ouders. Als ze in Londen is komt ze achter iets waar ze blij mee is, maar toch ook weer niet. Wat nou als haar broer in de bekendste boyband van de wereld zit? Gaan mensen haar anders behandelen? Ontstaat er iets...