When He Told Me That

82

Pov Evelyne

En daar zit ik dan.. Godverdomme in mijn oude klaslokaal waar zoveel is gebeurt met mij. We hebben dus een reünie. Het is dat Antoine en Lotte mij gedwongen hebben, anders zou ik echt niet gaan. Waarom zou ik komen voor die prutsers? Het is ook uit nieuwsgierigheid, ik wil zien hoe slecht ze het hebben. Ik ben nu erg, maar het moet. Ze zijn erger geweest bij mij.

Ik zit in de hoek, half achter een kast, met een bril op mijn face en een capuchon op. Niemand hoeft echt te weten dat ik hier ben. "Welkom op de reünie van de brugklas uit 2006-2007," begint iemand. Ja, wauw, eh hallo. "Leuk dat iedereen er is," zegt hij weer. "Evelien is er niet, ze is vast dood," lacht iemand, de lach van Emiel. Serieus? Meen je die? Ik moet dus dood zijn.. Ik bijt op mijn lip en kijk naar mijn handen. "Doe normaal," zegt mijn oude mentor. "Ja wat? Ze reageert nooit op berichten of iets, dan neem ik aan dat ze dood is. Evelien Mulder, overleven in 2011," zegt Emiel weer. Ik pak mijn telefoon, ze zien het toch niet, en ga naar Snapchat. Ik bekijk alle verhalen en zucht, ik wil weg, serieus. Misschien had ik ook beter dood kunnen zijn..

Ze zijn allemaal dingen aan het bespreken. Blijkbaar is er een gast zakenman in New York, hij verdiend zo'n één miljoen per jaar. Knap hoor. Ze zoeken je ook op op Google en Facebook, maar ja. Ik besta niet meer onder 'Evelyne Mulder'. "Zie je nou, ze bestaat niet meer," zegt Emiel weer. "Ze kan toch getrouwd zijn en een andere naam hebben," zegt een meisje en haalt haar schouders op. "Zou kunnen, maar nee. Ze kan niet gelukkig zijn," zegt hij lachend. Ik slik, hoe kinderachtig kan je zijn? Het is al meer dan 10 jaar geleden! "O my gosh, weet je wie ik zag bij Beyoncé? Evelyne Styles! Ze is zo cool," zegt een meisje die echt de pik op me had. Mijn mond valt open, wat? "Evelyne is echt geweldig," zegt Emiel gelijk. Wacht, wat? Ik snap het niet meer.. "Ik wil haar zo graag ontmoeten, ze is Nederlands. Dus O my gosh, we hebben kans," zegt ze. Ik frons, hoor ik dit nou echt?

Vol verwarring kijk ik onopvallend mee met de foto's. "Zie hoe dik Evelien was," lacht Emiel weer. Okay, nu snap ik het helemaal niet meer. Eerst beledig je me weer, dan ben je opeens super enthousiast over mij en nu beledig je me weer. "Ik zweer, ze is dood óf ze is super ongelukkig," zegt hij vol overtuiging. Blijf sterk Evelyne, ga niet huilen voor hem. Allebei is het niet waar. Ik ben niet dood en ik ben niet ongelukkig. "Ze heeft dan een verschrikkelijke vriend die haar gebruikt voor sex, eigenlijk zoals Arnoud, maar dan erger. En amper geld om iets te kopen, geen baan, geen carrière. Nee, ze haalt het niet. Als ze überhaupt nog leeft," zegt hij. Dit laat ik niet verder gaan.

Ik ga op de stoel naast me zitten en kijk weer naar het bord. "Ze is niks waard," zegt hij weer. Ik begin te lachen. "Okay, okay, dat was echt geniaal," lach ik, "maar besef wel eerst over wie je het nou echt hebt." Ik zet mijn capuchon af en bril en zucht geïrriteerd. Iedereen kijkt me verwonderd aan. "Kijk maar niet naar mij, ik heb toch een rotkop waar niemand naar kan kijken. Draai je facking hoofd en ga verder, maar owee als je nog een ding over mij zegt," zeg ik boos. "Evelyne Styles," zegt een mens zacht. "Wat nou?" Snauw ik. "Wat doe jij hier?" Vraagt Emiel. "Eh, misschien naar een reünie komen?" Zeg ik geïrriteerd. "Waarom reageer je zo heftig? Wij hebben niks gedaan," zegt hij zacht. Spottend lach ik, meen je die? "Waarom ben je überhaupt hier? Je hebt niks met ons te maken." Ik begin nog harder te lachen. Dit is echt te erg, man.

"Wauw, meen je die? Waarom ik zo heftig reageer? Ik ben Evelyne, oftewel Evelien Mulder," zeg ik en wijs naar mezelf. "Wat?" Zegt hij. "Ik ben gepest door jullie, ik ben die ene kleuter die van de trap afvalt, ik ben het meisje die dood moet zijn, ik ben het meisje die dik moet zijn, ik ben het meisje dat verkracht moet worden door haar eigen vriend. Maar nee, dat ben ik niet. Ik ben gelukkig, heb veel geld, ben verloofd met de beste verloofde ooit, ik heb een carrière, ik verdien wat jullie allemaal verdienen keer twee," zeg ik. "Niet," lacht hij. "Jawel, zoek t op," zeg ik. "Je bent Evelyne Styles niet," zegt hij nog een keer. "Dan niet, maar weet alles nog van vroeger," sis ik.