When He Told Me That

23

Pov Evelyne

"Eef" hoor ik iemand zeggen. "Go away" mompel ik, niet weer Harry of Louis. Ze maken me vaak midden in de nacht wakker. "Eef" hoor ik nog een keer en voel een hand op mijn arm, ik merk dat hij kleiner is. Ik open slaperig mijn ogen en kijk rond. "Billy" mompel ik, geen Harry of Louis dus. "Ik kan niet slapen" fluistert hij en ik haal mijn hand door mijn haar. "Waarom niet?" Vraag ik hees. "Ik ben bang" zegt hij. Ik zucht zacht. "Kom hier" zeg ik en hou mijn deken een stukje omhoog. Hij komt naast me leggen en kruipt tegen me aan. "Slaap lekker" fluistert hij. "Slaap lekker kleine" zeg ik zacht en sluit mijn ogen weer. Ik val snel weer inslaap.

•

Gekrijs. Het eerste wat ik hoor als ik wakker ben. Ik kreun en open mijn ogen. Ik voel een klein lichaampje tegen mijn buik. Ik doe het lichtje naast het bed aan en sta op. Slaperig loop ik naar de kamer van Hannah toe en open de deur. Ik doe het licht aan en loop naar het bedje toe waar het kleine meisje ligt.

"Hey" zeg ik hees. Ze huilt, ze wilt eten. Ik til haar op en pak mijn telefoon uit mijn kamer. Ze knijpt in mijn shirt en ik loop zo zachtjes mogelijk naar beneden terwijl ik haar rustig maak. "Shh" zeg ik en druk een kusje op haar voorhoofd. Ik doe de lichten beneden aan en ik loop naar de keuken. Het lijkt me handig als ik mijn handen vrij heb terwijl ik een flesje klaarmaak. Ik loop naar de box toe en leg haar voorzichtig in de box. Ik loop weer terug en pak een babyflesje. Ik vul hem met water en zet hem in de magnetron. Ik pak mijn telefoon en kijk hoe laat het is, half zes. Ik zucht en ga naar twitter, ik tweet wat. 'Too early, young lady..💤🌌😫'.

Ik leg mijn telefoon weer weg en het is klaar. Gapend pak ik het uit de magnetron en doe er wat melkpoeder bij. Ik schud het flesje als de dop erop zit en loop naar de box. Is het niet te heet? Nee. Ik til Hannah op en ga op de bank zitten. Ik leg haar in mijn armen en ze kijkt me aan. Ik glimlach en geef haar een flesje. Ze kijkt me de hele tijd aan. Kinderen voor mij? Voorlopig niet. Ik ben kapot en ik moet nog een dag. Het is wel super gezellig, maar het sloopt je.

Na het boeren, sluit ik alles weer af. Ik loop naar boven en leg Hannah in haar bedje. Geweldig, over een uur mag ik weer opstaan! Naja, het is wel okay. Ik loop de kamer uit en sluit de deur weer. Ik loop weer naar mijn kamer en ga weer in bed liggen. Binnen no time val ik weer inslaap.

•~•

Ik sta weer in de keuken eten te maken. Ik smeer de laatste boterham en zet het bord op de tafel. Billy en Coen eten het op en ik maak koffie, mijn beste vriend op dit moment. Ik vind het leuk, maar het is te lang.

"Klaar?" Vraag ik. Ze knikken en rennen naar de gang. Ik ruim hun bordjes op en loop achter ze gaan. "We gaan met de auto" zeg ik. Ze juichen waardoor ik glimlach. We lopen naar buiten en we stappen in de auto. Jade is thuis met Hannah, ze heeft het eerste drie uur uitval en ze wilde wel voor Hannah zorgen.

"Waarom zit je stuur aan de verkeerde kant?" Vraagt Coen. "Omdat deze auto uit Engeland komt" zeg ik. "Woon je daar?" Vraagt Billy. Ik knik. "Ben je verliefd op Niall?" Vraagt Coen dan, onbeschoft hoofd. Ik merk dat ik wel gelijk kriebels in mijn buik krijg als hij z'n naam zegt. "Nee, waarom?" Lieg ik en rij weg. "Nou omdat Jade zegt dat je vaak met hem belt" giechelt Billy. Okay, stop. Ik heb maar één keer gebeld aangezien ik wilde weten wat voor benzine de auto nodig heeft. Ik glimlach. "Nieuwsgierige aapjes" zeg ik. Ze lachen. "Eef is verliefd" lacht Coen. ...

Ik parkeer de auto en stap uit. Coen en Billy stappen ook uit en ze rennen naar me toe. Ik doe de auto op slot en stop de sleutel in mijn zak. Ze pakken mijn handen vast en we lopen naar het schoolplein op. Sommige ouders kijken naar ons, arrogant en verbaasd. Ik negeer het en we lopen het schoolgebouw binnen. Billy en Coen lachen en we staan voor de kapstok.

"Eef" zegt Billy zacht. "Ja lieverd" zeg ik en ga gehurkt voor hem zitten. "Je gaat vanmiddag weg toch?" Vraagt hij. Ik knik. "Helaas wel" zeg ik zacht. Hij kijkt teleurgesteld naar beneden en ik zie zijn onderlipje al trillen. Nee, niet huilen. Dan ga ik ook. Hij kijkt me aan en begint te huilen. Ik sla mijn arm om hem heen en hij komt tegen me aanstaan. "Ik wil niet dat je weggaat" huilt hij, ik voel de tranen in mijn ogen branden. "Niet huilen babyboy" fluister ik. "Mag ik met je mee naar Engeland?" Vraagt hij gebroken. Dit was het, ik kan het niet meer. Ik maak een vuist van mijn hand en knijp erin. "Je weet dat het niet kan" zeg ik zacht en gebroken. "Ik wil met je mee" zegt hij en de bel gaat. Ik kijk op en zie Coen voor me staan. "Ga maar, ik haal je straks op" zeg ik tegen hem. Hij knikt en loopt naar me toe. Hij geeft me een kus, je weet wel. Die je aan je moeder en vader geeft enz, en loopt naar zijn klas toe.

Na veel praten, is Billy rustig geworden. Ik laat hem los. "We gaan straks koekjes bakken okay?" Vraag ik. Hij knikt en veegt zijn tranen weg. "Kom, dan gaan we naar de juf toe" zeg ik en til hem op. Hij slaat stevig zijn armpjes om me heen en ik loop de klas binnen. Alle oogjes zijn op ons gericht. "Billy is een beetje verdrietig omdat ik straks weer wegga" vertel ik en Billy knikt tegen mijn schouder. De juf knikt. "Hij zal waarschijnlijk dan ook down zijn, dan weet u de rede" glimlach ik. "Is goed" zegt ze en ik zet Billy weer neer. "Ik ben er straks weer, goed?" Vraag ik en kijk hem aan. Hij knikt en knuffelt mijn benen. "Billy, ga maar zitten" zeg ik. Hij schudt zijn hoofd. "Kom" zeg ik en kriebel door zijn haar. Hij laat me los en kijkt me aan. "Ik ben er om twaalf uur weer" zeg ik zacht en zak door mijn knieën zodat ik hem aan kan kijken. Hij geeft me een kus en loopt naar zijn plekje toe. Ik zwaai nog even naar hem en loop de klas uit. Dit was niet echt makkelijk voor mij.

Ik stap de auto weer in en rij naar huis. Het is maar tien minuten rijden, maar ik ben nu gewoon te moe en lui om lopend of met de fiets te gaan. Ja mensen, ik ben een Brit met een Range Rover, wat is daar bijzonder aan? Okay, het is een dorpje en daar hebben ze niet van zulke auto's. De ouders van de jongens ook niet, alleen dure, kleine auto's. Naja, ik ga toch morgen weg. Eerste heb ik morgen een bruiloft van een 'nicht'. Ik ga er wel naartoe omdat ik haar mag, maar mijn 'ouders' zijn er ook.

Dan verzoekt de politie me om te stoppen aan de kant. Ik zucht en neem de eerste afslag. Ik parkeer de auto en wacht totdat ze naast me staan. De agent loopt naar de bijrijders kant. Hij loopt weer terug, ik begin zacht te lachen. Dit was echt geniaal. Hij klopt op het raam en ik open het raam. Hij staat nu wel aan de goeie kant.

"Godmorning miss" zegt de man met een hugh accent. "Hai" zeg ik en moet echt mijn lach inhouden. Hoe hij good morning zei. "Uh can eie see your" verder komt hij niet. "Ja tuurlijk" zeg ik en glimlach. Ik pak mijn rijbewijs uit mijn portemonnee. Ik geef hem aan hem. "Evelien Styles" zegt hij, verkeerd. "Familie van Harry Styles?" Vraagt hij. Ik knik. "Zusje" zeg ik. Hij kijkt me aan en knikt. "Wij hadden eigenlijk nial verwacht" zegt hij. Ik wil echt lachen, maar dat is onbeschoft tegenover een politieagent. "Ik leen Niall's auto voor een weekje" glimlach ik. Hij knikt. "Alles is in orde, u mag weer verder" zegt hij. Ik knik. "Fijne dag" zegt hij en glimlacht. "Hetzelfde" zeg ik en hij geeft mijn rijbewijs weer terug. Hij loopt weg en ik doe het raam weer dicht. Man..