When He Told Me That

79

Pov Evelyne

Ik loop alleen de trap af, zoekend naar mijn plek in dit voetbalstadion. Antoine en ik zijn vier jaar verder, nog steeds gelukkig samen. We hebben natuurlijk wel ups en downs gehad in onze relatie, maar dat hoort erbij. Gelukkig zijn ze nooit zo erg als die keren met Niall over jongens, dat één van ons wegloopt, nee zo erg zijn ze nooit. Het is meer bij ons: we maken ruzie, we gaan allebei ergens anders in het huis zitten, afkoelen en dan zoeken we elkaar toch weer op.

Met mijn carrière gaat het ook goed, ik heb een aantal verschillende dingen geprobeerd: dansen, acteren, presenteren en zingen. Ik heb voor het dansen gekozen, dat is toch mijn ding. Na mijn seizoen in Greys, wilde ze me er vast in hebben. Ik heb het aanbod geweigerd, ik vind het leuk, maar het past niet bij mij. Ik heb daarna nog één seizoen erin gespeeld en nu ben ik weg. Het lied met Martijn was ook echt een succes, maar ook niet mijn ding. Ik vind het leuk, maar het gaf geen kick. Ik heb natuurlijk ook de X-factor gepresenteerd, dat vond ik wel echt heel leuk. Ze zeggen dat ze ermee bezig zijn en dat ik het weer ga presenteren, dat zegt de BBC, maar ik weet van niks. Op dit moment zit ik vast aan een schema, morgen en morgen en overmorgen dans ik de laatste shows van Beyoncé. Ik ben dit jaar meegegaan om te dansen met haar. Dus ik had echt geluk om vandaag bij de finale tussen Frankrijk en Duitsland te zijn in Ierland.

Als ik de stoel rij heb gevonden, zoek ik naar het nummertje waar ik moet zitten. Ik zie al een paar vrienden en familieleden van Antoine zitten, dus daar moet ik zijn. Zacht glimlachend loop ik naar ze toe. "Bonjour," zegt Théo, broer van Antoine, en geeft me een snelle knuffel. "Hey," zeg ik en geef Maud, zus van Antoine, ook een knuffel. Zijn ouders geven mij ook een knuffel en ik ga naast ze zitten. Ik begroet zijn vrienden ook, ze zijn echt super aardig. "Is hij zenuwachtig?" Vraagt Maud, ik ben net bij Antoine geweest. "Hij is wat gespannen, maar het is erger geweest," zeg ik. Ze knikt. "Wanneer gaan jullie nou trouwen?" Vraagt Théo lachend. "Moet je niet aan mij vragen," zeg ik en grinnik. "Als hij je morgen vraagt, wat doe je?" Vraagt hij. "Ja zeggen, dûh," zeg ik en glimlach. Ze knikken tevreden, zit hier meer achter?

Wanneer de wedstrijd bijna moet beginnen, hoor ik stemmen naast me. Het kan kloppen, er zijn nog plaatsen vrij naast mij. Ik kijk naast me en zie Joe, Joe? "Hey Styles," zegt hij. "Hey?" Zeg ik vragend. "Evelyne!" Hoor ik Zoe vrolijk zeggen. Wut? Ik sta op en zie Alfie ook. Ze geven me allemaal een knuffel en Joe gaat op mijn plek zitten. "Joe," zeg ik. "Kom," zegt hij en klapt op de stoel naast zijn stoel met zijn hand. Ik ga daar maar zitten en Zoe komt aan de andere kant naast me zitten, Alfie weer naast haar. "Wat doen jullie hier?" Vraag ik verbaasd en zet mijn voeten op de stoelleuning van de stoel voor mij. "Kijken naar de wedstrijd," zegt Alfie lachend. "Maar tis in Ierland en het zijn landen waar jullie niks meehebben," grinnik ik. "We komen ook voor jou en we hadden niks te doen," zegt Joe. "Okay dan," zeg ik. Ze lachen. Zoe is één van mijn beste vriendinnen, Joe is gewoon een vriend waar ik best veel contact mee heb en Alfie.. Nee, hij is ook gewoon een vriend.

•

We zijn in de 88ste minuut en het staat nog steeds 0-0. Joe is aan het vloggen, echt een doos. Zoe en ik zijn echt met het voetbal bezig en Alfie ook. Antoine speelt goed, maar hij wordt telkens tegengehouden door de Duitsers omdat ze weten dat hij goed is. Het is wel echt gezellig hier.

"Ja! Ja!" Hoor ik Joe roepen. Ik kijk weer naar het veld en zie Frankrijk de kans krijgen om te scoren. "Kom op!" Roept Zoe. Ik moet eerlijk zijn: ik voel mijn hart snel kloppen. Geen idee waarom. Ik kijk snel naar de klok, ze hebben nog maar een minuutje. "Please," zeg ik en ga ook staan omdat iedereen gaat staan.

Iedereen begint te juichen als Antoine heeft gescoord. Ik glimlach en doe mee. Vaag zie ik hem glimlachen en hij rent mijn kant op terwijl zijn teamgenoten op hem springen van blijdschap. "Laatste minuut, hoe krijgt hij dat voor elkaar?" Zegt Alfie verbaasd. Ik kijk naar zijn familie, ze zijn echt blij en trots. Antoine stapt over de reclame borden die altijd naast hem veld aan en seint dat ik naar beneden moet komen, fuck. "Ga naar je vriend," zegt Joe en duwt me al naar de trap. "Joseph," zeg ik dramatisch. "Dat ben ik, ja," zegt hij en ik merk dat alle ogen op mij zijn gericht. Ik bijt zacht op mijn lip en loop de naar beneden. Dit is zo awkward..