When He Told Me That

58

Pov Evelyne

En daar sta ik dan, te wachten op het vliegveld op meneer. Hij is zo erg te laat.

'Ej meneer, schiet ens effekes op' tweet ik. Hij is ook in Londen en we vliegen samen naar Amsterdam. 'Jaja, On my way!' Tweet hij terug. Ik zucht even. 'On my way to the McDonalds* bedoel je hahah'. Ik zucht en kijk rond. 'Kijk achter je'. Ik kijk achter me en zie Martijn naar me toe skateboarden. Ik glimlach en stop mijn telefoon in mijn zak. Hij stopt voor me en geeft me een knuffel voordat hij een kus op mijn wang geeft. "Hey," zegt hij zacht. "Hey," zeg ik en glimlach. Ik pak ook mijn skateboard en we rijden weg.

We zijn door de douane en we skaten naar de juiste gate. Opeens zie ik Martijn dichterbij komen, hij let niet op. "Martijn!" Zeg ik en hij kijkt op. Hij pakt mijn polsen vast en stuurt een beetje bij. Hij grinnikt en kijkt me aan. "Watch out!" roept een man opeens. Ik kijk om me heen en zie dat Martijn zo'n beetje recht op hem afrijd. Ik stuur hem een beetje bij en hij laat me los.

•

En we zijn in Nederland! We wachten nu bij de bagageband en ik zucht.

"Maar hij was dus facking vals?" Vraagt Martijn. Ik knik. "Alleen omdat ik met 'bekende' jongen om ga. Like.. Kijk naar jezelf," zeg ik. Hij knikt. "Ellie zit meer bij ons op op de bank dan ik bij hem opschoot. En dan gaat hij ook nog vreemd." "Tja, zo zijn beroemde mensen vaak," mompelt hij. "Hij wilt het goed maken, maar ik bedoel: hij heeft al twee kansen gehad. En ik kan hem blijven vergeven, maar straks gebruikt hij het," zucht ik. Hij knikt. "Ik denk dat je de goede beslissing hebt gemaakt door hem te laten. Je bent nog maar 22 en je hebt een heel leven voor je," zegt hij en slaat zijn arm om me heen. Ik knik. "Je gaat nog genoeg mooie, bijzondere, leuke dingen meemaken. Je komt vast nog een leuk iemand tegen. Maak je maar geen zorgen," zegt hij. Ik glimlach. "Dank je," zeg ik en sla mijn armen om hem heen. "Geen probleem," zegt hij zacht en slaat zijn armen ook om mij heen.

Mijn telefoon begint hevig te trillen. Ik trek terug en pak mijn telefoon. Niall spamt zo'n beetje in de groep. Ik zucht en open het.

Niall: ZIE JE ! >foto van Martijn en mij op het vliegveld in Londen dat ie mijn polsen vast heeft tijdens het skateboarden<

Niall: ze gaat facking vreemd met hem

Martijn begint te lachen. "Je bent niet eens z'n vriendin, dus hoe kan je vreemd gaan?" Lacht hij. Ik begin ook te lachen en pak mijn tas die langs komt. Zo komen er allemaal berichten dat ik vreemd ga en alles. "Ik ga niet vreemd," lach ik. "Wacht, pak hem terug. We maken een selfie," zegt hij en pakt mijn telefoon af. Hij zet hem op de camerastand en ik kijk hem aan. "Hoe?" Vraag ik. Hij drukt zijn lippen op mijn wang en houdt mijn telefoon omhoog. Ik steek mijn tong uit en sluit mijn ogen. als hij zijn lippen van mijn wang afhaalt, open ik mijn ogen weer en hij gaat normaal naast me staan. We kijken naar de foto en we lachen. Hij zet er iets onder en pakt zijn tas. Hij geeft m'n telefoon weer terug. Ik kijk ernaar. 'Love u x Martijn ♥️😁 >foto's van ons<'. "Je bent geniaal," lach ik. "I know,  I know" lacht hij en we lopen de deuren door. We kijken om ons heen en echt letterlijk alle mensen stoppen met lopen als ze ons zien. Waar is Lotte? Nergens te zien. Wij staan ook even stil. "Hallo Holland!" gillen we en lopen weg. Ik hoor mensen lachen. Ik begin ook te lachen en kijk weer naar mijn telefoon.

Niall: did ya see it ?

Niall: cheater

Ik: moet jij zeggen ahahhaha

Niall: so? I just said it

Martijn rukt mijn telefoon weer uit mijn handen en begint te typen. Ik kijk mee, maar kan het niet zien. Ik kijk rond en zie iemand naar ons toerennen. "Lotte!" Gil ik. Ze kijkt onze kant op en rent naar ons toe. Ze rent in mijn armen en knuffelt me gelijk. "Eef," zegt ze en kijkt me aan. "Je ziet er zo veel beter uit dan de laatste keer." Ik grinnik even en kijk naar Martijn, hij typt nog steeds. Onbeschoft kind. Speels geef ik hem een tik op zijn achterhoofd. Hij kijkt op. "Oh, eh ik ben Martijn," zegt hij en geeft haar een hand.