When He Told Me That

63

Pov Evelyne

Ik open mijn ogen langzaam en gaap. Ik voel een arm om me heen en benen tegen mijn benen. Ik kijk om me heen en glimlach. Ik kan Antoine mijn vriendje noemen. Volgens mij slaapt hij nog, hij ademt in een ritme en beweegt amper.

Ik pak zijn hand vast en tegen de lijntjes van zijn tatoeage over met mijn nagel. Hij knijpt zacht in mijn hand. Ik grinnik zacht en raak één voor één zijn moedervlekjes aan die op zijn arm staan.

Mijn telefoon gaat af. Waarom bellen mensen altijd op het verkeerde moment? Net als ik rustig ben? Ik zucht en pak mijn telefoon van het nachtkastje. Hopelijk maak ik hem niet wakker, of Harry. Want hij belt. Ik zweer: als ie dat van Niall moet doen. Ik hang gelijk op. Ik meen het, ik hoef niet weer gezeik aan te horen dat ik hem niet moet kwetsen en dat soort shit.

E: "hello," zeg ik hees.

H: "Evelyne Styles, sinds wanneer vertel je niet alles?"

E: "als het van Niall moet, dan ben ik klaar."

H: "nee, het moet niet van hem. Ik bel uit mezelf. Waar ben je nu?"

E: "France."

H: "waarom vertel je niks over je relatie met Griezmann hebt?"

E: "hoe bedoel je?"

H: "je staat op twitter, met hem, hand in hand, knuffelend, kussend."

E: "zeg niks tegen iemand, niks tegen ma en al helemaal niet tegen Niall. Ook al begint hij erover. Sinds gisteren."

H: "serieus?!"

E: "stil, hij slaapt nog," sis ik. Hij grinnikt.

H: "okay okay, we bellen vanmiddag wel."

E: "okay. See ya."

H: "see ya."

Ik hang op en leg mijn telefoon weer op het nachtkastje nadat ik hem op stil heb gezet. Ik hoop dat ik hem niet wakker heb gemaakt... Ik hoor mensen lopen in de gang, nu weet ik nog steeds niet hoe laat het is. Ik druk een kusje op zijn arm en sluit mijn ogen weer. Ik geniet van zijn warmte en lichaam.

Ik voel dat zijn grip sterker wordt en een zacht kusje op mijn wang. Ik open mijn ogen en draai me voorzichtig om in zijn greep. "Bonjour madame," zegt hij hees. Zijn stem als ie net wakker is, so hot. "Bonjour," zeg ik zacht en kijk hem aan. Hij glimlacht en haalt zijn hand door zijn haar. "Goed geslapen?" Vraagt hij. Ik knik. "Jij?" Vraag ik. "Ook goed." Ik glimlach tevreden. "Dank je voor gisteren," zeg ik. "Geen probleem, ik hoop dat je het leuk vond," zegt hij en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik knik. "Het was echt leuk," zeg ik zacht. Hij glimlacht tevreden. Hij drukt een kus op mijn lippen en wrijft met zijn hand over mijn hoofd.

Na een tijdje staan we op en gaan we ontbijten. Het stomme is wel dat je niet in je pyjama naar beneden kan lopen. Dan kiekt iedereen je aan, beter niet. Ik heb geen zin in make-up, ik draag amper make-up eigenlijk. Alleen mascara en als mijn huid niet egaal is, bb cream. Maar ik vind dat mijn huid egaal is, klinkt egoïstisch. Maar zo denk ik over mijn huid. Alleen ik heb veel moedervlekjes op mijn armen en benen en sproetjes in mijn gezicht. Prima.

"Meneer en mevrouw," zegt iemand. Ik kijk op. "Ja," zeg ik. "En?" Vraagt Pogba, zijn naam onthoud ik omdat het één van de beste vrienden is van Antoine. "Ja," zeggen we tegelijk, ik grinnik even en kijk hem aan. "Okay, jullie passen bij elkaar. Jullie zeggen de hele tijd dingen tegelijk en alles," zegt iemand dramatisch. "Relationship goals," zegt iemand. Ik grijns even. "Griezmann heeft gescoord!" Gilt iemand gelijk. Hij knijpt zacht in mijn hand waardoor ik hem aankijk. Hij drukt zijn lippen op die van mij. Ik sluit mijn ogen en kus terug. Op de achtergrond hoor ik de jongens joelen. Ik glimlach tegen zijn lippen aan en trek terug. Hij glimlacht.