When He Told Me That

56

Pov Evelyne

Met een glimlach op mijn lippen loop ik het huis binnen. Het was echt gezellig met El, we gingen samen sushi eten. En wie kwamen we ook nog tegen: Martijn. Het was echt gezellig. El was helemaal druk omdat hij er was. Ja, het was echt gezellig. Eigenlijk jammer dat Niall er niet bij was...

"Hey babe," gil ik en loop naar de woonkamer. Ik loop naar hem toe voor een kus, maar hij ontwijkt hem. Wat? Mijn lippen belanden op zijn wang in plaats van zijn lippen. Ik doe net of ik het niet merk en ga naast hem op de bank zitten. Dit is niet de Niall die ik ken. "Was het leuk met Martijn?" Vraagt hij spottend. Ik kijk hem even niet begrijpend aan. Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan? "Antwoord," sist hij. "Denk je dat ik zó ga geven op je vraag?" Vraag ik verbaasd. Hij grinnikt vermakelijk. "Ja, het was super gezellig."

"Okay mooi. Dan weet ik hoe je jou gelukkig moet maken.. Je naar Martijn sturen," zegt hij en staat op. Gaat dit over..? Jesus wat denkt hij allemaal wel niet? Ik frons en kijk hem aan. "Wat kijk je nou?" Vraagt hij boos. "Waar heb je over?" Vraag ik zacht. "Doe nou niet schijnheilig," lacht hij spottend. Ik kijk hem niet begrijpend aan. "Waarom doe je zo raar?" Vraag ik. "Ik doe raar? Kijk naar jezelf," zegt hij boos. Waar komt dit opeens vandaan? "Wat moet ik dan zien?" Vraag ik uitdagend. Hij is stil, hij wilt dingen zeggen.

"Niall, wat is er? Opeens doe je zo afstandelijk. Doe ik iets verkeerd?" Vraag ik. "Wat er is? Één: je komt steeds later thuis. Twee: je ontwijkt me de hele tijd. Drie: als we samen zijn, moet jij weer zo nodig dingen alleen doen. Vier: steeds als je met Eleanor weg bent, kom je echt iedereen tegen. Echt toevallig. Hou je nog van me? Ga je vreemd?" Vraagt hij. Wat? "Ik weet niet hoor. Maar ik kom juist eerder thuis, steek al mijn aandacht in jou. Maar dat je het zelf niet toe laat, kan ik niks aan doen. Ik hou super veel van je, je bent mijn alles. Ik kan niet zonder je. En waarom zou ik dan vreemd moeten gaan?" Vraag ik boos. Waar haalt die jongen dit allemaal vandaan? "En ondertussen klef zijn met Martijn, stiekem afspreken met Griezmann. Ja, nee, echt. Je gaat echt niet vreemd." Mijn mond valt open. "Ik heb Antoine één keer gezien, twee maanden geleden. Toen met de boodschappen. Toen maakte je er al een probleem van, er is niks. Ik doe niet klef met Martijn, we zijn gewoon vrienden."

"Dat zeggen ze allemaal totdat je het uitmaakt. Twee dagen later sta je op de voorpagina van de krant: Evelyne heeft nieuwe vriend. Denk maar niet dat ik daar intrap mevrouwtje," zegt hij en zwaait met zijn armen. Please, stop hierover. "Waarom doe je dit precies nu?" Vraag ik verbaasd. "Ik zie je toch lol hebben met Martijn. Lol hebben met hem en mij vergeten. Mij niet meer zien staan. Ik kan beter aan jou vragen wat er aan de hand is. Jij doet zo raar," zegt hij. Ik frons. "Het is misschien beter als wíj uit elkaar gaan," zegt hij zacht. Ik kijk hem aan. "Wat?" Fluister ik. "Het is uit," zegt hij. Gelijk rolt er een traan over mijn wang. Droom ik dit niet? Please, laat dit een coma droom zijn.

"Niall, waarom?" Huil ik. "Je bent niet gelukkig met mij. Je kan gelukkiger zijn met iemand anders. Je maakt jezelf kapot," zegt hij en er rolt een traan over zijn wang. "Alleen omdat ik met Martijn om ga? Dit is zo laf! Hij is bekend ja, maar dat betekend niet dat ik iets met hem heb! Je denkt na alleen maar aan je vermoedens die niet eens waar zijn. Als ik met Chris omga, is het geen probleem," zeg ik boos en sta op. "Maar hij is zo gay als ik weet niet wat," zegt hij. "Ja en? Het is een jongen. Martijn kon ook gay zijn. Chris kon ook op vrouwen vallen. Wat is dit voor een kut reden Niall! Alleen omdat hij bekent is, maak je hier zo'n mega probleem van!" Schreeuw ik. "Jullie zijn zo close, ik kan er niet tussen komen! Weet je hoe dat voor mij voelt?" Schreeuwt hij ook. "Ik weet niet hoor, dit is de eerste keer in vier maanden dat ik hem weer zie! Weet je: ik doe dan nog makkelijk. Jij gaat om met Ellie, ze komt hier vaak. Heb ik daar problemen mee? Nee, waarom niet? Omdat ik je vertrouw. Ik vertrouw je, je zegt dat jullie niks hebben terwijl heel twitter zegt dat jullie daten. Ik geloof jou, maar zodra het om mij gaat? Ho maar. Alles is verkeerd. Weet je: ik kan ook lesbies zijn. Ik kan net zo goed op Eleanor vallen," zeg ik. "Ben je lesbies?" Vraagt hij met grote ogen. "En nu boeit het je wel he? Nee, ik ben niet lesbies!" Gil ik.