INNOCENT MONSTER ( D. Gray Man)

Bölüm 10: Son Aşama

Daha önce, Allen'in bakış açısından;

Road raflardan rastgele şeker alırken Allen ise hafifçe ona gülümsedi.
"Oh, Allen!"
Allen dondu ve yüzündeki gülümseme düştü. Tanıdık bir ses ona seslenmişti. Sonra, daha arkasını dönmeden başka bir ses daha ona seslendi.
"Oh, Moyashi!"
Allen geri çekildi ve yavaşça arkasını döndü. Ilk olarak Lavi'nin bir tutam kırmızı saçını gördü ve Lavi genişçe sırıtmaya başladı. Allen bilinçsizce geri adım attı. Road kafasını kaldırıp onun yüzüne baktığında hiçbirşeyi izlemediğini farketti. Ayağa kalktı ve Allen'in gözlerini takip etti.
"Road." Dedi Çinli exorcist.
"Allen?" Road sordu. Allen hakkında endişelendi ve elini tuttu. Allen biraz şaşkın hissetti ve elini sıktı. Road iki exorcistin önünden kendi yolunu belirledi ve Allen'in yüzüne geri baktı. Allen ne derse Road onu izledi ama titremesini bir türlü durduramadı. Ona karşı (Lavi) öfkeli hissetti ve Lenalee ile Lavi'nin yüzünü gördüğünden beri hasta hissetmeye başladı.
"Allen! Ondan uzak dur!" Diye bağırdı Lenalee. Allen başının sallandığını hissediyordu. Sonra, gitmek istedi ama bacakları ona ihanet etmiş gibi görünüyordu. Olduğu yerde kalakalmıştı. Titrek bakışlarla Road'a baktı ve Road onun ne demek istediğini anladı. Allen'i elinden tutup kapıya kadar çekti. Kalabalığın arasından manevra yaparak ilerlerken kapının yanında duvara yaslanmış olan Tyki'yi ayırt etti.
"Bekle!" Tyki yukarı baktı ve Allen ile Road'ı takip eden Lenalee'yi gördü.
"Sanırım bunu zaten biliyordun. Acele et ve eve git." Tyki dükkandan çıktı ve Road onu izledi. Hala Allen'i çekmeye devam ediyordu. Önünde kim olduğuna bakmazsızın devam ediyordu. Sokaktan çıkmayı başardılar fakat Tyki kalabalığın içine tekrar girdi.
"Allen, gidiyoruz. Tyki geri gelecek, tamam mı?"
"Road-tama! Kayboldum Lero! Neden beni geride bıraktınız Lero!"
"Hiç sırası değil Lero. Eve gidiyoruz."
Ama Lero cevap veremeden gökten kız exorcist yere, direk Allen'in önüne indi. Lavi'de yere indi ve kendini düzeltti. Biraz sarsılmış gibiydi.
"Allen! Iyisin!" Lenalee ileri bir adım attı ve Allen'i kucakladı.
Allen kasıldı ve gözlerini kıstı. Bir baş ağrısı tutmaya başladı. Lenalee Allen'deki farklılığı farketti ve geri çekildi. Bu sayede Allen biraz rahatladı. Road minik bir adım attı ve Lenalee'ye dik dik baktı.
"Allen?" Diye sordu Lenalee.
"Allen gayet iyi. Senin gibi exorcistlere ihtiyacı yok. Allen'den uzak dur." Road homurdandı. Allen'in elini hafifçe çekiştirdi ve Allen exorcistlere arkasını döndü. Road gülümsedi.
"Allen, bekle! Ne oldu! Biz ne yaptık?"
Allen'i birden öfkeli duygular kaynattı. Ona kızmak için mantıklı bir nedeni yoktu ama Neah'ın yüzünden kışkırtıldığını tahmin etti. Gözleri kapalı bir biçimde duygularını kontrol etmeyi denedi. Bir yandan da güneşin ışıkları baş ağrısını arttırıyordu.
"Hiçbir şey yapmadın Lenalee." Diye alay etti. "Ama konuda bu değil mi zaten?"
"Ne demek istiyorsun?"
"Demek istediğim, umrunda bile değildi. Muhtemelen hala daha da öyle. Sende Lavi. Neler olduğunu tam olarak biliyordun ama hiçbir şey yapmadın. Sadece bir canavara dönüşmüş halimi görmek için beklediniz. Tarikatın küçük bir deneyi olmamı.. yanılıyor muyum?" Allen'in kafasındakiler birden ağzından çıktı.
"Sana yalan söylediler. Seni istemiyorlar. Merak etme, ben buradayım. Ben herzaman burada olacağım."
Allen'in kafasında ses yankılanırken irkildi ama acısını aşağı itti.
"Allen iyi olacaksın! Emir'in sana ihtiyacı var! Road'ı dinleme, o doğru söylemiyor!" Lavi bağırdı.
Allen şaşkınlıkla gözlerini açtı. Road'ın konuyla ne alakası vardı?
"Herneyse, ben sadece sizin için bir canavarım."
"Hayır Allen, yanılıyorsun. Hepimiz seni özlüyoruz ve seni seviyoruz. Emir senin evin!"
Allen sesindeki acıyı duyabiliyordu ama görmemezlikten gelmeyi tercih etti. Aniden, kafasında bir acı parladı ve başının dahada çok döndüğünü hissetti. Aklını bulandırmaya başlayan bir gölge vardı. Zayıflıyordu, kendini ve bilincini kaybetmeye başladı.
"Artık değil." Allen gülümsedi ve yere yığıldı. Neah'a teslim oldu.
"Hazır mısın Allen? Bu son aşama. Acıtacağı için çok üzgünüm."
Allen sadece başını salladı ve son anıların ona yüklenmesini bekledi.