Kadın yaşamaya devam edebilmeyi deniyordu.
Hem çok yiyor hemde hiç yemiyordu.Hem çok uyuyor hemde çok uykusuzdu.
Her şeyin ortasında batmış bir gemiydi kadın.Ne dalgalar tekrar çıkarıyordu onu battığı yerden nede daha çok batırıyordu.
Dönmesini bekliyordu adamın.Boşunaydı bekleyişleri.Aşkı ölümsüzdü kadının.Ölmesin diye her gün suluyordu hüngür hüngür.
Uğruna savaş verdiğin her şeyi kazanırsın diye öğretmişti dünya.Kadın uğruna savaş vermeyi bırak ölmüştü ama bir kazanan olmadı bu savaşta.
Herkes kafasını dönmüş sadece laf kalabalığı yığıyordu kadına.Hiç üzgün değilmiş gibi biraz daha üzülüyordu insanlar sağ olsun.
Ruhu bin parçaydı şimdi.Onun olan her şeye aşıkken yaşamak en zoruydu.Kendine bakınca bile kendinde kendi kalmayan kadın yaşamak zorundaydı.Sürünerek de olsa.
